Το επικοινωνιακό μπαράζ της κυβέρνησης δεν κατάφερε να κρύψει την πραγματικότητα για τα νέα μέτρα που έρχονται. Την πραγματικότητα που λέει ότι για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια ο κόσμος της μισθωτής εργασίας και οι συνταξιούχοι θα κληθούν να πληρώσουν το τίμημα του... εξευμενισμού των δανειστών, επισημαίνει ο Σύλλογος Εργαζομένων στις ΔΟΥ Αττικής και Κυκλάδων..
Η συνεχής δε επίκληση από την πλευρά της κυβέρνησης των περί ταξικής της μεροληψίας υπέρ των αδυνάτων, δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί ως πρόκληση, όταν την ίδια στιγμή που συμφωνεί σε νέες μειώσεις εισοδημάτων, ετοιμάζεται να αποδεχτεί ως ‘’αντίμετρα’’ τις φοροελαφρύνσεις για τις μεγάλες επιχειρήσεις ή να υποκύψει στις απαιτήσεις για περαιτέρω απελευθέρωση των απολύσεων στο ιδιωτικό τομέα.
Η μείωση του αφορολόγητου ορίου θα σημάνει νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. Για κάθε 1.000 ευρώ μείωση του αφορολόγητου θα έχουμε ετήσια επιβάρυνση της τάξης του ποσού των 220 ευρώ και στην περίπτωση μείωσης του αφορολόγητου κατά 3.000 ευρώ η μείωση που θα επέλθει σε μισθούς και συντάξεις θα είναι της τάξης των 50 έως 60 ευρώ τον μήνα. Εξέλιξη που προφανώς και θίγει περισσότερο τα μικρά και μεσαία εισοδήματα και έρχεται να προστεθεί σε πλήθος αντίστοιχων μέτρων των προηγούμενων ετών (ΕΝΦΙΑ, αύξηση ΦΠΑ, μειώσεις αφορολόγητου, αύξηση έμμεσων φόρων, χαράτσια κλπ).
Για τους συνταξιούχους δε, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η μείωση αυτή των συντάξεων (μέσω της μείωσης του αφορολόγητου), θα έρθει να προστεθεί και στη διαφαινόμενη μείωση τους μέσω της περικοπής ή κατάργησης της προσωπικής διαφοράς.
Την ίδια βέβαια στιγμή η διάλυση των φορολογικών υπηρεσιών που προηγήθηκε της πλήρους εκχώρησης του ελέγχου αυτών στους δανειστές, η κατεύθυνση των ελέγχων κυρίως στους μικρoοφειλέτες και η ιδιότυπη ασυλία που απολαμβάνουν οι μεγαλοφοροφυγάδες, η εγκληματική υποβάθμιση και η συνεχής απαξίωση του ΣΔΟΕ, η αδυναμία (;) ελέγχου μεγάλων φορολογικών υποθέσεων οι οποίες οδηγούνται σε παραγραφή κλπ, έρχονται απλώς να επιβεβαιώσουν ότι οι εξαγγελίες για ανένδοτο κατά της διαπλοκής και της φοροδιαφυγής ήταν δυστυχώς προσχηματικές και κενές περιεχομένου. Όπως φυσικά και η προοπτική να πληρώσουν κάποια στιγμή οι έχοντες και όσοι επί σειρά ετών λυμαίνονται το δημόσιο πλούτο.