Δεν είχε τύχει ποτέ να ακούσω το βουλευτή Σερρών, Κώστα Καραμανλή το νεώτερο να μιλά. Αναφέρομαι στο ανηψιό του «εθνάρχη» (τώρα πως γίνεται να είναι κανείς εθνάρχης όταν απώλεσε εθνικό έδαφος σε καιρό ανακωχής) και του πάλαι ποτέ "καταλληλότερου" και νυν αμίλητου κατοίκου Ραφήνας που συνήθως μιλά μέσω κύκλων.
Σήμερα που συνέβη αυτό, πραγματικά μου ήρθε να βαρέσω στο κεφάλι μου στον τοίχο. Τον λυπήθηκα όμως. Τον τοίχο.
Καλεσμένος στη ραδιοφωνική εκπομπή του Γιώργου Τράγκα στον Παραπολιτικά FM ήταν σα να ακούς ένα παιδί με αγγλικά, γαλλικά και πιάνο, που λέει αυτά που πρέπει να πει για να μπει κι αυτός στη σειρά ως Καραμανλής, μετά την έδρα των Σερρών, να πάρει και το κόμμα. Διότι όσο αξιόλογο βιογραφικό και να έχει, εκτιμώ πως αν ονομαζόταν Μπατακούνας (από ταινία του Κωνσταντάρα) μάλλον δε θα τον ήξερε κανείς.
Τι είπε λοιπόν αυτός ο άνθρωπος μεταξύ άλλων:
α. Ότι ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης είναι κεφάλαιο για τη Νέα Δημοκρατία. Αν οι υποστηρικτές του κόμματος αυτού έχουν τέτοιο κεφάλαιο, καλύτερα να κλείσουν πολιτικά βιβλία στη ΔΟΥ. Είναι δηλαδή κεφάλαιο αυτός που με τον Τσίπρα απογυμνωμένο, κατάφερε όχι απλά να χάσει αντί να τον συντρίψει, αλλά να απωλέσει και περίπου 200.000 ψήφους από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015
β. ότι δεν υπάρχουν Μητσοτακικοί και Καραμανλικοί. Σώωπα καλέ. Απλά ο Καραμανλής συγκυβερνά με τον Τσίπρα μέσω Παυλόπουλου, Παπαγγελόπουλου.
γ. στο ερώτημα αν ο θείος του (ο παλαιότερος) θα ανεχόταν τις προσβολές και τις ύβρεις των δανειστών, απέφυγε να απαντήσει.
Δε χρειάζεται να σημειώσουμε περισσότερα. Ήταν σα να ακούς μια κασέττα γραμμένη σε στούντιο. Μια φωνή χωρίς χρώμα, δίχως χαρακτηριστικά. Θα μπορούσε να ήταν και ρομπότ. Τι ρομπότ; Προγραμματισμένο κάποια στιγμή ως ακόμη ένας Κώστας Καραμανλής να μας ξανασώσει...
Αυτά όμως συμβαίνουν σε μια χώρα με κοινωνία δίχως κριτική σκέψη που εμπιστεύεται επίγειους σωτήρες κρίνοντας μόνο από το όνομά τους...