Αναδημοσίευση από: newsbomb.gr
Με χειρόφρενο εξελίσσονται οι διαπραγματεύσεις για τη δεύτερη αξιολόγηση εξ αφορμής των άκαμπτων απαιτήσεων των δανειστών με πρωταγωνιστή στο θέατρο του παραλόγου το ΔΝΤ και θεατή την Κομισιόν.
Την ίδια ώρα, η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, με συνέντευξή της στην εφημερίδα «Λε Παριζιέν» αναφέρεται ξανά στην ανάγκη αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους και στην προσπάθεια που κάνει, προκειμένου να πείσει επ' αυτού τους Ευρωπαίους ηγέτες.
Απαντώντας σε ερώτημα σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, και τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, η κ. Λαγκάρντ, δηλώνει: «Για να δεσμευθούμε δίπλα στην Ελλάδα - πράγμα που μου έχει ζητήσει ο Έλληνας πρωθυπουργός - εκτός από τις μεταρρυθμίσεις, θα πρέπει να είναι βιώσιμο το χρέος της χώρας. Τούτο απαιτεί μια αναδιάρθρωση, που θα μπορούσε να γίνει με διάφορες ενέργειες όπως, με σημαντική επιμήκυνση των αποπληρωμών, ή με πολύ χαμηλά τα ανώτατα όρια των επιτοκίων».
Αναφορικά με ποιον τρόπο θα μπορέσουν να πεισθούν οι πιστωτές, η διευθύντρια του ΔΝΤ, εξηγεί: «Παίρνουμε το ραβδί του προσκυνητή και περιοδεύουμε, εξηγώντας και ξαναεξηγώντας και ξαναεξηγώντας. Αυτό προσπαθώ να κάνω» υπογράμμισε.
Στο ερώτημα κατά πόσο το Brexit αποτελεί ζωτικό κίνδυνο για την Ευρωπαϊκή Ένωση η κ. Λαγκάρντ εκτιμά: «Η Μεγάλη Βρετανία εκπροσωπεί περίπου το 13% των εξαγωγών της ευρωζώνης, για τις οποίες ξαφνικά θα τεθούν ερωτήματα, χωρίς να ξέρουμε για την ώρα με ποιον τρόπο θα αντιμετωπισθούν. Έχουμε, επίσης, τους δεσμούς στον χρηματοπιστωτικό τομέα, και στο θέμα των "διαβατηρίων" για τις τράπεζες που έχουν εγκατασταθεί στη Μ. Βρετανία. Πιστεύω ότι θα υπάρξουν συνέπειες που δεν μπορούμε ακόμα να μετρήσουμε».
Σχετικά με την προεκλογική εκστρατεία στη Γαλλία, εκτιμά ότι η εκλογή του Μαΐου για την προεδρία της χώρας, θα παίξει αποφασιστικό ρόλο, όποιο και εάν είναι το αποτέλεσμα, διότι «ή θα έχουμε μια ενδυνάμωση του γαλλο-γερμανικού ρόλου, ή μια άλλη κατάσταση, αυτή της εξόδου από το ευρώ, την οποία προτείνουν ορισμένοι υποψήφιοι, με βαριές συνέπειες όχι μόνο για τη Γαλλία, αλλά για ολόκληρη την ΕΕ. Μια τέτοια περίπτωση θα άνοιγε βραχυπρόθεσμα μια περίοδο μεγάλης ανασφάλειας, ανισορροπίας και φτωχοποίησης της Γαλλίας».