Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων οδηγήθηκαν κυβέρνηση και κουαρτέτο με τον ερχομό στην Αθήνα των επικεφαλής των τεχνικών κλιμακίων των θεσμών με σκοπό να κλείσει το συντομότερο δυνατόν η το αργότερο έως στις 10 Απριλίου η β΄ αξιολόγηση του προγράμματος προσαρμογής.
Το κρισιμότερο όλων των συζητήσεων, τι άλλο από τα μέτρα που θα κληθεί να λάβει η ελληνική κυβέρνηση και τα οποία θα αφορούν τη μείωση του αφορολογήτου με τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης (για μισθωτούς,συνταξιούχους και κατά κύριο επάγγελμα αγρότες), την περικοπή ή κατάργηση της προσωπικής διαφοράς που δικαιούνται περίπου 1,4 εκ.συνταξιούχοι και φυσικά το ζήτημα του εργασιακού που μεταξύ άλλων έχει να κάνει με τις ομαδικές απολύσεις, αλλά και το αίτημα της κυβέρνησης για επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
Ολα θα κριθούν στον χρόνο τους. Αν η διαπραγμάτευση ολοκληρωθεί με την συγγραφή της τεχνικής συμφωνίας εντός του Μαρτίου τότε όλα βαίνουν προς ευχήν για τη χώρα μας καθώς προλαβαίνει την συνεδρίαση της ΕΚΤ στις 27 Απριλίου που θα οδηγήσει στην ένταξη της ελληνικής οικονομίας στην ποσοτική χαλάρωση και στο φτηνό χρήμα για τις Τράπεζες και τις επιχειρήσεις. Αν οι διαπραγματεύσεις καθυστερήσουν έως το Μάιο και η ποσοτική χαλάρωση χάνεται ,ενώ από την άλλη η Κυβέρνηση θα βρεθεί στον τοίχο καθώς τον Ιούλιο θα πρέπει να αποπληρώσουμε ομόλογα που λήγουν αξίας 7 δισ. ευρώ.
Αρα η Κυβέρνηση θα αναγκαστεί να λάβει τα όποια μέτρα της ζητηθούν μετά μάλιστα από αφόρητες πιέσεις των δανειστών τα οποία θα είναι πολύ πιο επαχθή από αυτά που θα μας ζητηθούν από σήμερα.
Το χειρότερο όλων που θα γεννήσει τυχόν καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης θα είναι η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια στην οικονομία. Πέρασαν 7 χρόνια αφόρητης εποπτείας από τους ξένους δανειστές.
Απορίας άξιον πως ακόμη δεν έχει εκραγεί ο πληθυσμός. Ειναι αμφίβολο αν η κοινωνία αντέξει λίγα ακόμη χρόνια η θα οδηγηθούμε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.Οι Γερμανοί θα πρέπει να γνωρίζουν (τό ζησαν μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο )τι σημαίνει ταπεινωμένος λαός. Αλλά μάλλον ξεχνούν εύκολα..Αν συνεχίσουν στον καμβά της λιτότητας θα αντέξουμε άραγε ? Θέμα χρόνου πιστεύω είναι ότι θα αλλάξουν πολλά. Και ευελπιστώ για το καλύτερο για τους πολλούς. Αλλιώς η κοινωνία μπορεί να εκραγεί.
Μπας και αυτό θέλουν οι δανειστές μας για να πείσουν τους λαούς τους ότι το ελληνικό χρέος χρειάζεται κούρεμα?