Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Εδώ και αρκετό καιρό ζούμε υπό συνθήκες ενός σκηνικού έντασης στο Αιγαίο, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο συστατικό της αναθεωρητικής στρατηγικής που εφαρμόζει, αργά αλλά σταθερά, το καθεστώς Ερντογάν και η Άγκυρα με στόχο τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή.
Στην Ελλάδα η αντιμετώπιση αυτής της επικίνδυνης κατάστασης αντιμετωπίζεται, δυστυχώς, με εντελώς ανόητο τρόπο, ο οποίος είναι πιο επικίνδυνος και από την ίδια την αναθεωρητική στρατηγική του Ερντογάν.
Βασικά υπάρχουν δυο σχολές σκέψεις στις τάξεις των οποίων συμμετέχουν στελέχη της κυβέρνησης, μέλη του πολιτικού κόσμου, ακαδημαϊκοί και κάποια, ευτυχώς λίγα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, διότι εκεί η σοβαρότητα υπερτερεί σαφώς σε σύγκριση με το πολιτικό σκηνικό και τον χώρο των ακαδημαϊκών – αναλυτών.
Η πρώτη σχολή σκέψης είναι αυτή που, ανόητα, υποβαθμίζει αυτή την προκλητικότητα – ένταση της Τουρκίας, αποδίδοντας τη σε προϊόν εσωτερικής κατανάλωσης του καθεστώτος Ερντογάν, με στόχο να τραβήξει την προσοχή από τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα.
Η δεύτερη σχολή σκέψης είναι αυτή που απαρτίζεται από θερμοκέφαλους – επικίνδυνα ανόητους, αλλά και αγαθούς που αναλώνονται σε κενού περιεχομένου λεονταρισμούς και κενές περιεχομένου δηλώσεις περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και δήθεν ευρωπαϊκών συνόρων – ευρωπαϊκής ασφάλειας.
Και οι δύο ζουν πλανώνται πλάνην οικτρά και πραγματικά βιώνουν σε ένα κόσμο virtual reality (εικονικής πραγματικότητας) με αποτέλεσμα να φλερτάρει επικίνδυνα η χώρα με την πιθανότητα μια εθνικής τραγωδίας η οποία θα είναι αδύνατον να αναστραφεί.
Η Τουρκία υπό το καθεστώς Ερντογάν έχει, τα τελευταία χρόνια, επιδοθεί σε ένα πολύπλοκο και πολλές φορές αλλοπρόσαλλο γεωστρατηγικό παιχνίδι το οποίο αν και δεν θα έπρεπε να της βγει μέχρι στιγμής τη βγάζει ενισχυμένη, χωρίς βέβαια να αποκλείεται στο μέλλον οι τύχες της να αλλάξουν. Μέχρι τότε όμως η κατάσταση είναι επικίνδυνη για την Ελλάδα.
Ο Ερντογάν τα τελευταία χρόνια, τα έσπασε και μετά τα έφτιαξε με το Ισραήλ. Προκάλεσε επικίνδυνα και στη συνέχεια τα μπάλωσε με τη Ρωσία. Αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί αγκάθι για τις Ηνωμένες Πολιτείες, συνεχίζοντας βέβαια να παίζει μαζί τους. Την ίδια στιγμή και σε σταθερή βάση συνεχίζει να προπηλακίζει την αδύναμη να του αντισταθεί Ευρώπη – Ευρωπαϊκή Ένωση.
Χθες στην Αττάλεια της Τουρκίας, συναντήθηκαν οι Αρχηγοί Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας, Στρατηγός Χουλουσί Ακάρ, των ΗΠΑ, Στρατηγός Τζόσεφ Ντάνφορντ, και της Ρωσίας, Στρατηγός Βάλερι Γερασίμοφ. Συζήτησαν με πρωτοβουλία της Τουρκίας, θέματα που αφορούν τις επιχειρήσεις στη Συρία κα το Ιράκ.
Παρά το γεγονός ότι μόλις πριν λίγες ημέρες ο νέος Αμερικανός Υπουργός Άμυνας, Στρατηγός Τζέημς “Mad Dog” Μάτις, είχε δηλώσει ότι η Ουάσιγκτον δεν είναι σε θέση να συνεργαστεί με τη Μόσχα στρατιωτικά εναντίον του ISIS και άλλων απειλών, προσθέτοντας ότι οι επιθετικές δράσεις της Ρωσίας παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και είναι αποσταθεροποιητικές, η Άγκυρα κατάφερε να του φέρει στο ίδιο τραπέζι.
Σαφώς τα θέματα είναι πολύπλοκα και είναι ανώριμο να πει κανείς ότι θα προχωρήσουν στα φιλιά και τους εναγκαλισμούς. Παρόλα αυτά ο ρόλος της Τουρκίας, ως σημαντικού στρατηγικού παίκτη στην περιοχή, ενισχύεται δραματικά.
Ταυτόχρονα ο Ερντογάν και η κυβέρνησή του, συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν προκλητικά και αδιάφορα την ηγέτιδα δύναμη της Ευρώπης τη Γερμανία, όπως απέδειξε και η συμπεριφορά στο σήριαλ γύρω από τις συγκεντρώσεις σε γερμανικό έδαφος με αφορμή το δημοψήφισμα του Απριλίου στην Τουρκία. Στους προπηλακισμούς του Ερντογάν και στο νταηλίκι Τσαβούσογλου το Βερολίνο απαντά με χαϊδέματα και γενικολογίες, και ας μην ξεχνάμε τα πέρα δώθε της Καγκελαρίου Μέρκελ στην Τουρκία για να κατευνάσει τον Πρόεδρο της Τουρκίας.
Το ίδιο συμβαίνει και με την Μεγάλη Βρετανία. Για δικούς της λόγους και συμφέροντα η βρετανίδα Πρωθυπουργός, Τερέζα Μέι, έκλεισε τις κολοσσιαίες συμφωνίες της με τον Ερντογάν, και όλα μέλι γάλα.
Και την ώρα που η Τουρκία και ο Ερντογάν παίζουν με αξιώσεις στο Champions League, στην Ελλάδα έχουμε amateur hour και ακόμη δεν έχουμε βγει από τα αποδυτήρια στο πρωτάθλημα της ερασιτεχνικής.
Αναρωτήθηκε κανείς ποιος είναι ο λόγος που ο Ερντογάν έχει μιλήσει δύο φορές με τον νέο Αμερικανό Πρόεδρο, Ντόναλντ Τράμπ, και για να μιλήσει ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, απαιτούνται διαβουλεύσεις δια της διπλωματικής οδού.
Εκεί έχει οδηγηθεί η χώρα με ευθύνη των κυβερνώντων. Διότι όταν η χώρα έχει γονατίσει οικονομικά, και κάθε ημέρα που περνά βουλιάζει και πιο πολύ, όταν η κοινωνία έχει διαλυθεί στα γρανάζια των μνημονίων και της χωρίς τελειωμό αξιολόγησης, πώς είναι δυνατόν να παίζει στο άγριο και πολύπλοκο γεωστρατηγικό πόκερ που βρίσκεται σε εξέλιξη στην περιοχή μας. Όχι μόνο δεν παίζει, αλλά κινδυνεύει να αποτελέσει προϊόν κατανομής ανάμεσα στους συμμετέχοντες στο τραπέζι παίκτες. Σε ένα τραπέζι που το μαγκιά, τσιφτιά, και τρέλα χαρτοπόλεμο δεν περνάνε.
Δυστυχώς η χώρα με ευθύνη της πολιτειακής και εκτελεστικής εξουσίας φέρνει στο νου μια παλιά γελοιογραφία σε παλαιό ελληνικό περιοδικό, τη γωνιά των βαρελοφόνων. Ρωτάει λοιπόν ένας λάτρης του κρασιού τον άλλον, επειδή όπως καλή ώρα τώρα πλησίαζε το Άγιο Πάσχα. Εσύ που θα κάνεις χάσκα φέτος; Ο Νοών, Νοείτο.
Ο Δημήτρης Γ. Απόκης είναι Διεθνολόγος Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University και Δημοσιογράφος