Κι εκεί που κάθεσαι και σπαταλάς φαιά ουσία για να σκέφτεσαι αν υπάρχει κάτι που η χώρα σου δεν κάνει σωστά, έρχεται αυτός ο ανεκδιήγητος τύπος με τη μύτη που θυμίζει μπουγατσομάχαιρο Θεσσαλονίκης και τραγουδούσε κάποτε στην Αττάλεια με τους ομολόγους του «we are the world», να κάνει νέες δηλώσεις με τις οποίες σε κάνει να σκέφτεσαι μήπως πράγματι δεν καταλαβαίνει που του καταλογίζει ο Κοτζιάς.
Όταν οι ίδιοι πυροβόλησαν και σκότωσαν τον Ελληνοκύπριο που πήγε να πάρει τη σημαία τους στα κατεχόμενα και σε κάθε ευκαιρία απειλούν Θεούς και δαίμονες θυμίζοντας τη μεγάλη και ένδοξη Τουρκία (καλό είναι αυτό, η ψυχαγωγία είναι ενίοτε χρήσιμη), τι τον κάνει να αμφισβητεί το δικαίωμα, ή μάλλον την υποχρέωση των Ελλήνων, σύμφωνα πάντα με τη δική τους λογική, να μη φύγει ζωντανός όποιος Τούρκος που θα ανέβει σε ελληνικό έδαφος για να παραστήσει ότι ασκεί κυριαρχία;
Ο «κακομαθημένος της κυβέρνησης» Πάνος Καμμένος του φταίει, που του λέει να σε δω πως θα φύγεις άμα ανέβεις, ή το κακό του το κεφάλι; Μετά, ασφαλώς είναι η σειρά τους. Δε διαφωνούμε! Τότε θα έχει έρθει η ώρα να μας δείξει ο πολύς Μεβλούτ «τι μπορεί να κάνει ο τουρκικός στρατός» και δεν δοκιμάζει κανείς την υπομονή του.
Δεν θα του απαντήσουμε «το βλέπουμε», σε ένα άλλο μέτωπο, διότι δεν θέλουμε να τον ξυπνήσουμε από τον λήθαργό του. Δεν μας συμφέρει. Αυτό που είναι βέβαιο όμως, είναι πως είτε είναι βλαξ είτε θέλει φασαρία και στα δυτικά, δεν του φτάνει στα νοτιοανατολικά.
Η δράση έχει αντίδραση και θα έπρεπε να θυμάται ότι μια από τις «ιδέες» που είχαν πέσει στο τραπέζι τότε με τα Ίμια, ήταν η εξαφάνιση των δυο βραχονησίδων από τον χάρτη, μαζί με τους νταήδες πάνω. Μη μας πει ότι δεν καταλαβαίνει πόσο εύκολο είναι αυτό;
Και κάτι τελευταίο: Επειδή βαρεθήκαμε να ακούμε τις βαθυστόχαστες αναλύσεις που συμπεραίνουν ότι η κλιμάκωση δεν έχει καμία σχέση με το εσωτερικό της Τουρκίας και την προεκλογική περίοδο, αλλά πρόκειται για επιδίωξη παγίων στόχων, διότι τα ζητήματα του Αιγαίου δεν παίζουν ψηλά στην ειδησεογραφία στην Τουρκία και πως όποιος τολμήσει να πει κάτι διαφορετικό δεν ξέρει τι λέει, θα τους προτείναμε να το δουν το θέμα λίγο πιο… ολιστικά.
Αρχικά, αφού ηρεμήσουν και πάψουν να κάνουν τους ξερόλες γιατί από τέτοιους πήξαμε, θα πρέπει να κατανοήσουν, επιτέλους, ότι το να προσθέτεις και μια δυνητική εσωτερική διάσταση στην ερμηνεία, δε σημαίνει ότι το κάνεις διότι κατ’ ανάγκη επιθυμείς να απαξιώσεις την άλλη που κάνει λόγο για πάγιες τουρκικές διεκδικήσεις. Ας ξεκολλήσουν αν δεν τους πειράζει, διότι θα έπρεπε να αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν μεν δυο βασικές ερμηνείες, αλλά υπάρχουν πολλά επιμέρους ερμηνευτικά της τουρκικής συμπεριφοράς σενάρια.
Όσο αφορά την εσωτερική διάσταση και τη χαλαρή αντιμετώπιση από τα τουρκικά ΜΜΕ, ας θυμούνται, πως όταν μια ενέργεια θα «έβγαζε μάτι» ότι έχει συγκεκριμένο στόχο, τότε θα μπορούσε να φέρει και τα αντίθετα αποτελέσματα διότι απλά στο τέλος θα κατέληγε να μην έπειθε κανέναν, πολλώ δε μάλλον την ομάδα των Τούρκων εθνικιστών, διότι αυτοί είναι ο στόχος.
Άρα, ακόμα και το ότι κρατιέται τόσο χαμηλό προφίλ στην εσωτερική ειδησεογραφία, απλά να επιδιώκει να περάσει το κατάλληλο μήνυμα στον Τούρκο ψηφοφόρο «χαλαρά», για να είναι αποτελεσματικό και να μην προκληθεί πολιτική κλοτσοπατινάδα. Και μάλιστα ίσως να περάσει εμμέσως και το μήνυμα, ότι οι πλειοδοτούντες της αντιπολίτευσης του CHP είναι «ανεύθυνοι και επικίνδυνοι»… άρα το πρόβλημα λύνεται με τον πεφωτισμένο Ερντογάν που ξέρει πόσο να πιέσει και πότε, χωρίς ανόητες υπερβολές και συνενώνει δυο χαρακτηριστικά της «τουρκικής ψυχής», τη φιλοπατρία (βλ. επεκτατικός εθνικισμός) και το Ισλάμ.
Το επιχείρημα εδώ είναι, ότι το να συμπεραίνεις πως δεν υπάρχει εσωτερική διάσταση στην όξυνση που παρατηρείται στα ελληνοτουρκικά επειδή το θέμα δεν παίζει ψηλά στην ειδησεογραφία, είναι απλώς αυθαίρετο, την εποχή της επιτηδευμένης και στοχευμένης επικοινωνίας.
Στο πίσω μέρος του μυαλού μας θα πρέπει βέβαια να έχουμε και την πιο απλή ερμηνεία, ότι ο Τούρκος είναι απλά ο απροσάρμοστος εαυτός του, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Αλλιώς πώς να του πεις του Μεβλούτ, «βούλωσέ το μωαμεθανέ μου μπας και ηρεμήσουμε»; Σου απαντάνε τα δημοσιεύματα, «σήκωσε το γάντι». Και φταίμε εμείς μετά που τον λέμε «κόκορα»…