Του Στρατή Μαζίδη
Ο Ελληνας πρωθυπουργός, το έχουμε ξαναπεί, βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου με όσα κάνει, λέει και προβάλλει.
Την ώρα που ο ελληνικός λαός μαρτυρά στα χέρια του, αυτός θεωρεί σκόπιμο να φωτογραφηθεί με το Βέλγο ομόλογό του στη Ρώμη, να μας μιλά για πειράγματα λες και πρόκειται για παλιούς συμμαθητές και γενικά να καλοπερνά.
Στη Ρώμη λίγο πριν αρχίσει το ματς Βέλγιο-Ελλάδα, που βλέπουμε μαζί με τον @charlesMichel. Ελπίζω να τον πειράζω εγώ μετά κι όχι αυτός εμένα https://t.co/AFXdVKACff— Alexis Tsipras (@atsipras) March 25, 2017
Ο άνθρωπος είναι αφασία. Την ώρα που μας έχει ξεσκίσει στην κυριολεξία, μας διαφημίζει τη ζωή χαρισάμενη που διάγει. Έχει καταφέρει να ξεπεράσει και τους προκατόχους του.
Όποτε τον βλέπουμε στο εξωτερικό ή μαζί με ξένους ηγέτες, αντιλαμβανόμαστε πως νομίζει ότι τον λαμβάνουν υπόψη και τον θεωρούν κάποιο. Η πραγματικότητα όμως είναι πως απλά τον περιγελούν όπως κυκλοφορεί ξεκούμπωτος και στεκόμενος με τα πόδια ανοικτά.
Διέλυσε με την υπερφορολόγηση ό,τι είχε καταφέρει να διασωθεί, τοποθετεί σε στρατηγικά πόστα ανθρώπους που άνοιξαν, άλλη τα σύνορα, άλλοι τους ασκούς του Αιόλου στην Παιδεία, βρίσκεται ένα βήμα πριν κουρέψει τις καταθέσεις, έκανε το ΟΧΙ > ναι, ισοπεδώνει ανενόχλητος τα πάντα και αισθάνεται πάρα πολύ όμορφα.
Δε διακατέχεται από τύψεις. Δε βγάζει πλέον έρπητες από το άγχος. Δεν έχει πια κανένα άγχος. Κοιμάται ήσυχος τις νύχτες όταν αποφασίσει να το κάνει μετά τις ωραίες στιγμές με τους ομολόγους-κολλητάρια έχοντας πιει μπύρες και βλέποντας μπάλα.
Την ίδια στιγμή οι δικές μας νύχτες έχουν γίνει πια εφιάλτες. Δε μας ενδιαφέρει αν βλέπει μπάλα, μας απασχολεί ότι επί των ημερών του τρώμε το ένα γκολ μετά το άλλο.