Από Μακεδών
Έχω την αίσθηση, ότι όσο επιχειρούμε να φανούμε «ευγενείς» εξευμενίζοντας το θηρίο, δεν πρόκειται καμία διαπραγμάτευση, να είναι επιτυχής.
Τι νόημα είχε η αποδοχή από τον Ν. Αναστασιάδη της πρόσκλησης σε δείπνο με τον Ακιντζί, όταν οι επίσημες δηλώσεις του φερεφώνου του Ερντογάν, όχι μόνο δυναμιτίζουν το κλίμα, αλλά προσθέτουν και άλλα αιτήματα στα ήδη απαράδεκτα των Τούρκων; Πόσο ισχυρή είναι επί τέλους η πίεση του τουρκόπληκτου διαμεσολαβητή του ΟΗΕ, Έιντε, ή των Βρετανών, ώστε ο Πρόεδρος της Κύπρου να μη μπορεί να αντισταθεί, ούτε σε ένα δείπνο, το οποίο, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν πρόσφερε τίποτε;
Ή μήπως πιστεύει ότι μπορεί να πείσει τον Ακιντζί να μετριάσει τις απαιτήσεις του, ενώ όλα όσα συνέβησαν μέχρι στιγμής δείχνουν το αντίθετο; Δεν επείσθη ότι η τελευταία αξίωση των Τούρκων για λήψη Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (αυτής της γελοιότητας που την ξεκίνησε ο αλήστου μνήμης Γιώργος Παπανδρέου, και την συνέχισε δυστυχώς και ο Ν. Κοτζιάς και με τους Βαλκάνιους) είναι προσχηματική, δείγμα της τουρκικής στρεψοδικίας για εκτροπή της διαπραγματευτική διαδικασίας;
Ο Ελληνοκύπριος δημοσιογράφος Μιχ. Ιγνατίου, ανταποκριτής στην Ουάσιγκτον ελλαδικού και κυπριακού Τύπου, γνώστης όσο λίγοι του Κυπριακού, είναι αρκετά αυστηρός στην κριτική του ως προς την υποχωρητικότητα -έως ενδοτικότητα- του Ν. Αναστασιάδη, ο οποίος δεν αντιδρά στις προσβολές που δέχεται από τους Τούρκους.
Γράφει ο Μ. Ιγνατίου: «Ο κατοχικός ηγέτης τίναξε στον αέρα όλες τις γέφυρες με τον κ. Αναστασιάδη, επέδειξε άθλια συμπεριφορά σε έναν άνθρωπο που τον αγκάλιασε και πίστεψε ότι μαζί θα επέβαλαν τη μόνιμη ειρήνη στο νησί. Και το χειρότερο τάχθηκε με τον χειρότερο εχθρό της Κύπρου, και των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, τον ισλαμο-εθνικιστή Ταγίπ Ερντογάν.
» Έχει διαπράξει και κάτι άλλο: Μίλησε με πολύ άσχημο τρόπο για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε όλους τους ξένους διπλωμάτες που συνάντησε. Ο κ. Αναστασιάδης, τη λύση την επιθυμεί περισσότερο από κάθε Ακιντζί και Ερντογάν… Οι συνομιλίες, βεβαίως, πρέπει να ξαναρχίσουν, αλλά όχι ως αποτέλεσμα απολογίας του κ. Αναστασιάδη στον Μουσταφά Ακιντζί».
Η απολογία, για την οποία κάνει λόγο ο Μ. Ιγνατίου, αναφέρεται στην απαίτηση των Τ/κ να ακυρώσει η Βουλή την απόφασή της περί εορτασμού στα σχολεία της επετείου του ενωτικού δημοψηφίσματος. Αν συμβεί αυτό, η Βουλή ουσιαστικώς θα αποφασίσει την αυτοκατάργησή της, ενδίδοντας σε πιέσεις εξωθεσμικού -εχθρικού- κέντρου. Δυστυχώς, η ελληνική πλευρά ποτέ δεν κατήγγειλε στα διεθνή φόρα τις εορταστικές εκδηλώσεις των Τ/κ ούτε για τον Αττίλα, ούτε για την ανακήρυξη ψευδοκράτους.
Ο Μ. Ιγνατίου, γνωρίζει καταστάσεις και επιμένει ότι ο κατοχικός ηγέτης οφείλει να απολογηθεί στον Πρόεδρο της, τον οποίο πολλές φορές, με λόγια και πράξεις, επιχείρησε να μειώσει. «Και σε αρκετές περιπτώσεις το κατάφερε διότι ο κ. Αναστασιάδης, αντί να σηκώσει το γάντι, το άφηνε να πέφτει και, με τη χαρακτηριστική κίνηση του χεριού του, έδειχνε να πιστεύει ότι άλλα του λέει στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις και άλλα κάνει για επικοινωνιακούς λόγους. Είναι και αυτή, όπως και άλλες πολλές, μία λάθος εκτίμηση του Προέδρου και των συνεργατών του». Ο Ακιντζί δεν είναι ο εταίρος, ούτε ο φυσικός σύμμαχος -όπως πιστεύουν οι οπαδοί της "όποιας λύσης", έθερμοι υποστηρικτές άλλοτε του Σχεδίου Ανάν- με τον οποίο θα διευθετηθεί το κυπριακό πρόβλημα. Εκτός των άλλων είναι και αναξιόπιστος και, σύμφωνα με λογικούς παρατηρητές των κυπριακών πραγμάτων, πήρε περισσότερα στο τραπέζι από οποιονδήποτε άλλο Τουρκοκύπριο πολιτικό.
Ως προς το δείπνο, ο πρόεδρος της "Συμμαχίας Πολιτών", Γιώργος Λιλλήκας, και υποψήφιος για τις προσεχείς προεδρικές εκλογές, δήλωσε ότι το αποτέλεσμα του χθεσινοβραδινού δείπνου των ηγετών, για αυτούς που δεν έτρεφαν αυταπάτες ως προς τους πραγματικούς στόχους της Τουρκίας, ήταν αναμενόμενο. «Είναι ξεκάθαρο για εμάς ότι η Άγκυρα και ο Ερντογάν εκείνο που επιδιώκουν είναι είτε μια λύση τουρκικών προδιαγραφών που θα μετατρέπει την Κύπρο σε τουρκικό προτεκτοράτο, είτε σε περίπτωση που αντισταθούμε σε αυτή την πολιτική, να οδηγηθεί το Κυπριακό σε αδιέξοδο», σημειώνοντας πως η Άγκυρα έχει ξεκινήσει την εφαρμογή ενός πλάνου Β' για αναβάθμιση του ψευδοκράτους».
Έχω την αίσθηση, ότι όσο επιχειρούμε να φανούμε "ευγενείς" εξευμενίζοντας το θηρίο, δεν πρόκειται καμία διαπραγμάτευση, είτε στην Κύπρο είτε στο Αιγαίο, να είναι επιτυχής. Ίσως, όμως κάποια δημοσιεύματα στον ελληνικό Τύπο περί γενικευμένης εμπλοκής με την Τουρκία, αν αποπειραθεί κάποιο θερμό επεισόδιο, να εντάσσεται στην στρατηγική της "αποτρεπτικής απειλής" -και το εύχομαι-, οπότε δείχνει πως αποφασίσαμε να απαντούμε με σοβαρότητα. Και γνωρίζουμε, πως σε όλη τους την ιστορία, οι Τούρκοι όταν βρουν μπροστά τους αποφασισμένο αντίπαλο, εγκαταλείπουν τους "κουτσαβακισμούς".