Όσα διαδραματίζονται σήμερα στο γειτονικό κρατίδιο των Σκοπίων δεν αποτελούν έκπληξη στους συνεπείς παρακολουθούντες στοιχειωδώς την επικαιρότητα.
Τα τελευταία χρόνια επικρατεί ένας υπόκωφος αναβρασμός στην ΠΓΔΜ. Η άνοδος του αλβανικού στοιχείου, η ανίχνευση ακραίων ισλαμιστών, η ακροδεξιά πολιτική του Νικολά Γκρουέφσκι που εμπεριέχει έναν άκρατο έως κιτς ψευδο-μακεδονισμό συνέθεταν το σκηνικό.
Κακά τα ψέματα, αλλά όπως στη Μέση Ανατολή, ομοίως και στα Βαλκάνια δημιουργήθηκαν μαζί με τα νέα κράτη πριν από 100 χρόνια και ανοικτοί λογαριασμοί, οι οποίοι με τη σειρά τους δεν έκλεισαν με τους πολέμους της δεκαετίας του 1990 και του νατοϊκούς βομβαρδισμούς του 1999 στη Γιουγκοσλαβία.
Ένα από τα κρατίδια - μορφώματα που ξεπήδησαν ήταν και αυτό των Σκοπίων. Ένα μείγμα Σλάβων, Αλβανών και ξεχασμένων (έως και σήμερα) Ελλήνων, όπου οι πρώτοι αποφάσισαν να θεμελιώσουν εθνική ταυτότητα πάνω σε ξένη ιστορία.
Δίχως καμία ιδιαίτερη γεωστρατηγική σημασία και αποκλεισμένα τα Σκόπια από τους διεθνείς οργανισμούς ελέω Ελλάδας, έμοιαζαν με το δέρμα που δε λαμβάνει οξυγόνο.
Ωστόσο πολλές επιχειρήσεις εγκατέλειψαν την Ελλάδα και μετακόμισαν στο γειτονικό κρατίδιο, ακόμη και στις καλές εποχές, αφού προσέφερε ανταγωνιστική φορολογία.
Επίσης αρκετοί Ελληνες άνοιξαν τραπεζικούς λογαριασμούς σε ξένων συμφερόντων ιδρύματα στα Σκόπια και πλέον ανησυχούν όπως διαβάσαμε στο newsbomb.gr.
Και να που τώρα η συννεφιά πλησίασε τα Σκόπια αρχίζοντας το ψιλόβροχο. Ο ουρανός είναι βαρύς. Θα γλυτώσουν την καταιγίδα;
Είναι εύκολη η μετακόμιση ενός εργοστασίου, μιας έδρας, ενός λογαριασμού σε μια τρίτη χώρα. Δεν πρέπει όμως κανείς να αρκείται μόνο στο άσμα που τραγουδούν οι Σειρήνες. Καλό θα είναι να παρατηρεί το ευρύτερο κάδρο.
Διότι η λύση δεν είναι να εγκαταλείψεις την εχθρική σε κάθε τι οικονομικό Ελλάδα, για να πας σε έναν ευκαιριακό - προσωρινό παράδεισο.
Η γειτονική χώρα ήταν ένα ετερόκλητο μόρφωμα, μια περισσότερο προσωρινή κατάσταση στο δρόμο για το επόμενο βήμα της, που πιθανότατα θα είναι ο διαμελισμός της. Μια μοιρασιά στην οποία μια άλλη Ελλάδα θα είχε σοβαρό και δίκαιο ιστορικό μερτικό.
Με τον Γκρουέφσκι να κινεί παραστρατιωτικές ομάδες και τους Αλβανούς του UCK να απειλούν με πόλεμο, δε νομίζω πως όσοι μετέφεραν εκεί το εργοστάσιό τους, την έδρα τους ή τις όποιες οικονομίες τους, θα πρέπει να αισθάνονται πολύ άνετα. Μάλλον δεν άξιζε τον κόπο.