Η δολοφονική επίθεση των ΗΠΑ εναντίον της Συρίας, ήταν θέμα χρόνου να εκδηλωθεί. Το μόνο που έλειπε ήταν το βολικό πρόσχημα που θα μπορούσε να καταστήσει «ελκυστική» την επέμβαση απέναντι στη διεθνή κοινή γνώμη...
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Και αυτό το πρόσχημα δόθηκε, με την προβοκατόρικη αξιοποίηση της επίθεσης με τα χημικά, που στοίχισε τη ζωή αθώων ανθρώπων...
Είναι χαρακτηριστική άλλωστε η βεβιασμένη δήλωση της πρέσβειρας των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Εθνη, με την οποία έσπευσε να χρεώσει ευθύνη για όσα συμβαίνουν στον Σύρο Πρόεδρο και στη Ρωσική κάλυψη που του παρέχεται για τη δράση του.
Η δολοφονική επιδρομή εκδηλώθηκε τα ξημερώματα της 7ης Απριλίου με 59 πυραύλους «ΤΟΜΑΧΩΚ», οι οποίοι έπληξαν στην περιοχή Σαϊράτ που βρίσκεται στα δυτικά της επαρχίας Χομς, αεροπορική βάση, χώρους στάθμευσης αεροσκαφών, ραντάρ και αποθήκες πυρομαχικών στο έδαφος της Συρίας.
Τα πρώτα στοιχεία που ανακύπτουν στον απόηχο αυτής της επιδρομής, είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικά. Καταγράφουμε:
- Η επιχείρηση εκδηλώθηκε, αφού πρώτα οι Αμερικανοί απέτυχαν να εξασφαλίσουν καταδικαστικό ψήφισμα από το Συμβούλιο Ασφαλείας, και... υλοποιώντας γι ακόμη φορά την πεπατημένη, αγνόησαν μια απόφαση μη βολική γι αυτούς, και ανέλαβαν μονομερώς πολεμική δράση.
- Η ίδια η επιχείρηση, συνιστά στο επίπεδο της αξιολόγησής της, μια δράση η οποία συνιστά απόφαση επίδειξης ισχύος που φέρνει σε ταπεινωτική θέση τη Ρωσία, της οποίας οι δυνάμεις έτσι κι αλλιώς επιχειρούν σε Συριακό έδαφος.
- Η πρώτη μάλλον ανιχνευτική απάντηση της Ρωσίας, ήταν η απόφαση για αναστολή ισχύος της Αμερικανορωσικής συμφωνίας για την ασφάλεια στον εναέριο χώρο της Συρίας. Δύσκολο η Ρωσία να παραμείνει σ αυτό, διότι αν το πράξει θα συνιστά πράξη ουσιαστικής αποστράτευσης από το κάδρο των εξελίξεων και ουσιαστικής εκχώρησης του πρωταγωνιστικού ρόλου που διεκδίκησε στη Μέση Ανατολή. Σε κάθε περίπτωση πάντος το φορτίο στην ευρύτερη περιοχή, επιβαρύνεται επικίνδυνα.
Μετά και από αυτή την εξέλιξη, το πρώτο πράγμα που τίθεται εκ των πραγμάτων σε συνολική αναθεώρηση, είναι η συμφωνία που είχε προηγηθεί κατά την πρόσφατη τετραμερή μεταξύ Ρωσίας, Τουρκίας, Ιράν και ΗΠΑ. Είναι φανερό πως μπαίνουμε ουσιαστικά σε μια περίοδο βίαιης όσο και δραματικής ανασύνταξης, της γεωπολιτικής ισορροπίας που έδειξε ότι τείνει να διαμορφωθεί στη Μέση Ανατολή.
Το επιπρόσθετο ανησυχητικό στοιχείο αυτής της εξέλιξης, είναι η πιθανότητα να συρθεί η Αμερικανική εξωτερική πολιτική στο σχεδιασμό αυτού που μέχρι τώρα δεν επιχειρήθηκε, και μιλάμε εδώ για τον κίνδυνο σχεδιασμού στρατιωτικής επιχείρησης με στόχο τη Βόρεια Κορέα. Πρόκειται για μια εξέλιξη που αν επιβεβαιωθεί, θα έχει απρόβλεπτες προεκτάσεις για ολόκληρο τον πλανήτη.