Η ελευθερία του τύπου στη μνημονιακή Ελλάδα είναι ένα απο τα πιό σύντομα ανέκδοτα.
Ο επαγγελματίας δημοσιογράφος τις περισσότερες φορές έχει να επιλέξει μεταξύ της μακρόχρονης ανεργίας και της συμμετοχής του σε άθλια μέσα ενημέρωσης και υπογραφής σε άρθρα που δεν τον τιμούν και αποτελούν ντροπή για την καριέρα του.
Δεν είναι τυχαίο το σύνθημα που ακούγεται και γράφεται τα τελευταία χρόνια. Ενα σύνθημα που δυστυχώς αμαυρώνει και στοχοποιεί μαζί με τους άθλιους και τους όποιους λίγους και καλούς δημοσιογράφους έχουν απομείνει.
Απολαύστε την είδηση λοιπόν:
Οι ρεπόρτερς χωρίς σύνορα βαθμολογούν κάθε χρόνο ανελλιπώς απο το 2002 την ελευθερία του τύπου σε όλες τις χώρες του κόσμου και ανάμεσα σε αυτές και την Ελλάδα.
Απο εκεί που συναγωνιζόμασταν ευρωπαϊκές χώρες και ισοβαθμούσαμε με τη Γερμανία το 2005, τώρα ψάχνουμε να βρούμε την αλήθεια ανάμεσα σε κατασκευασμένες ειδήσεις και προπαγάνδα.
Φέτος ανεβήκαμε μία θέση σε σχέση με πέρισυ...όχι γιατί βελτιωθήκαμε εμεις, αλλά ελλείψει αντιπάλου...το φετινό μας σκορ 30.89 , 12 θέσεις κάτω απο την Αλβανία και 5 θέσεις κάτω απο την Τανζανία...