του Μιχάλη Χαιρετάκη
Μέρος 1ο
Στη φάρμα των ζώων όταν έδιωξαν τους ιδιοκτήτες τα ζώα ,διάλεξαν στην αρχή τα γουρούνια για κυβερνήτες. ¨Ηταν γλυκομίλητα και γεμάτα ιδέες. Είχαν ιδέες για τα πάντα, ακόμα και για το πιό μικρό και ασήμαντο κομμάτι της ζωής.
Ομως σύντομα τα πράγματα άλλαξαν, τα γουρούνια δεν χόρταιναν απο το μερίδιο που τους αναλογούσε στην τροφή και τις ανέσεις τους και έτσι σκέφτηκαν και άλλους τρόπους, όχι και τόσο νόμιμους να αυγατίζουν το βιός τους.
Για να μην τα αδικούμε όλα , τις ιδέες τις έβαλαν 2-3 απο αυτά που είχαν ζήσει σε μεγάλες πόλεις, κοντά σε ανθρώπους και ήξεραν πως γίνονται αυτά τα πράγματα. Είπαν λοιπόν στα άλλα οτι οι άνθρωποι δεν είναι αχάριστοι και ήξεραν να φιλεύουν με το κατί τις τους τα γουρούνια που θα τους έφερναν δουλειές. ¨Επρεπε όμως να φέρουνε δουλειές, γιατι χωρις δουλειες δεν είχε δώρο.
Ετσι κάθησαν όλα μαζι για ώρες πολλές και σκέφτηκαν πολύ.
Κάποια λοιπόν απο αυτά είπαν οτι η φάρμα χρειαζόταν εκσυγχρονισμό, δε γινόταν πια με εκεινα τα παλιά μηχανήματα του αγρότη, να κουρεύονται τα πρόβατα, να ταϊζονται οι κότες,να μαζεύεται το γάλα απο τα πρόβατα και τις αγελάδες. Έπρεπε λοιπόν να αγοραστούν νέα.
¨Αλλα είπαν οτι θα έπρεπε να φροντίσουν την ασφάλεια της φάρμας για να μη μπαίνουν απ έξω κλέφτες, λύκοι, αλεπούδες και αρκούδες.
Κάποια άλλα σκέφτηκαν οτι θα μπορούσε και το πανηγύρι που γινόταν καθε λίγο και σε διαφορετική φάρμα να γίνει μια φορά και στη δική τους, κι ας ήταν οι άλλες φάρμες πέντε και δέκα φορές μεγαλύτερες κι ας ρήμαζαν οταν σχόλαγε το πανηγύρι.
Οταν είπαν τις ιδέες τους κάποια φοβήθηκαν και είπαν, οτι οταν τα άλλα ζώα ανακάλυπταν το τι γινόταν πίσω απο την πλάτη τους, θα τα έστελναν κατευθείαν στον χασάπη.
Σκέφτηκαν λοιπόν και φτιάξανε ενα νόμο περίτεχνο που όμοιό του δεν είχε δεί ποτέ άλλη χώρα που έλεγε πως οτι και αν γίνει απο γουρούνι καλώς είναι καμωμένο και δεν πέφτει λογος σε κανένα ζώο.
Και μετά άρχισε το φαγοπότι, φτιάξανε δρόμους, γεφυρια, πήραν μηχανήματα άχρηστα εντελώς τα πιο πολλά γιατί οι άνθρωποι θέλανε να ξεφορτωθούν όλη τη σαβούρα τους.
Οι άνθρωποι τους βοήθησαν σε αυτή την ιστορία, είχαν τους δικούς τους σκοπούς. Ορεγοντουσαν χρόνια τωρα τη φάρμα και βρήκαν την ευκαιρία που γύρευαν. Τους πούλαγαν οτι ζητούσαν, τους δάνειζαν κιόλας με σκοπό να τα πάρουν όλα στη συνέχεια.
Τα γουρούνια πλούτιζαν απο όλες τις αγορές και κανένα ζωο δεν αναρωτιόταν πως ήταν δυνατό ενα τόσο ταπεινό ζώο να βρεθεί ξαφνικά με τόσα πλούτη.
Εγινε και το πανηγύρι, τελείωσε και μείνανε ρημάδι τα κιόσκια που φτιάξανε να θυμίζουν τη φιέστα και το φαγοπότι.
Οσο τρώγανε όμως , τόσο τους άνοιγε η όρεξη. Και επειδή μερικά ζώα είχαν αρχίσει να ψυλλιάζονται οτι κάτι δεν πηγαίνει καλά , έπρεπε γρήγορα να αλλάξουν τη διαδικασία που κάθε 4 χρόνια πήγαιναν στο μεγάλο στάβλο στο κέντρο της φάρμας όλα τα ζώα μαζί και αποφάσιζαν ποια απο αυτά θα κάνουν κουμάντο στη συνέχεια.
Φέρανε λοιπόν με τη βοήθεια και των ανθρώπων άλλα ζώα απο γειτονικές φάρμες , ζώα δυστυχισμένα και υποσιτισμένα που μόλις έφταναν νόμιζαν οτι έφταναν στον παράδεισο. Η τροφή όμως δεν έφτανε για όλα και αυτό σύντομα θα τα εξαγριωνε.
Σκέφτηκανε λοιπόν μια λύση να κλέψουν απο τις προμήθειες που φύλαγαν χρόνια για τους δύσκολους καιρούς.
Πήγανε λοιπόν με τρόπο , σε όλες τις αποθήκες της φάρμας, εκεί που φυλάγανε τις προμήθειες και ανοίξανε μια μικρή τρύπα πισω στην κάθε μία , τόσο μεγάλη , ώστε να χωράει ενα γουρούνι. Αδειασαν με τρόπο σιγά σιγά, μια μια όλες τις αποθήκες και μοίραζαν τα μισά και τα άλλα μισά τα έστελναν με τρόπο έξω απο τη φάρμα.
Κάθε φορά λοιπόν που μαζευόντουσαν στο στάβλο τα καινούργια ζώα ήτανε πολλά και ευτυχισμένα και λέγανε μπράβο στα γουρούνια που τα φέρανε στον παράδεισο.
Κάνανε και άλλα κόλπα τα γουρούνια. Μαζευαν τα ζώα στο στάβλο πολύ πριν συμπληρωθεί ο χρόνος, οταν ήξεραν οτι ηταν κατάλληλος ο καιρός και τα έβαζαν να διαλέξουν αρχηγούς. Είχανε μάλιστα βρει και τρόπους να μετράνε τη γνώμη των άλλων ζώων ομως ποτέ δεν τους έλεγαν την αλήθεια για τα αποτελέσματα που μέτραγαν.
Ετσι ολα τα ζώα ήταν ευτυχισμένα ή νόμιζαν οτι είναι ευτυχισμένα και πέρναγε ο καιρός.
(Συνεχίζεται)
(*) Η ιστορία αυτή δεν έχει καμμία σχέση με την πραγματικότητα. Πρόσωπα και χαρακτήρες είναι εντελώς φανταστικοι. ¨Αλλωστε δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, έτσι δεν είναι;...