...Και κυριαρχούν ο θεατρινισμός και η ηθική γυμνότης. Μέρος μήπως μιας ανυπέρβλητης και αδυσώπητης διαδικασίας; Μήπως η τόλμη να ειπωθούν και να αποκαλυφθούν τα πράγματα όπως ακριβώς έχουν, θεωρείται περιττή πολυτέλεια ή ακόμη και υβρεολόγιο; Από ποιους όμως; Συνήθως από τους τεχνίτες των "στοχαστικών προσαρμογών" και τους συγκροτούντες απόψεις όντως εγκλωβισμένοι στο πολιτικό ψέμα.
Πολιτικά ψέματα που αναπαράγονται σε ευρήματα για να δικαιολογήσουν την ανυπαρξία επιτευγμάτων. Αφανείς κλίκες και νόμιμες σπείρες. Λυμεώνες του κρατικού χρήματος. Μηρυκασμός ενίοτε των πολιτικών παθών, όπως πριν μερικές μέρες που θυμηθήκαμε την αμφιλεγόμενη περίπτωση του Μπελογιάννη. Ανταποδοτική μνήμη και απωθήσεις. Εθισμός των κοινωνικών ομάδων στο πολιτικό ψέμα, που επιτείνει την υποσχεσιολογία και υποσχεδιολογία.
Ανατροπή της λογικής των πραγμάτων, που επιτρέπει να βρίσκουν καταφύγιο στην κοινωνική αποδοχή κάθε είδους αρουραίοι της πολιτικής και να συντηρείται η μαθηματικά διαψευδόμενη λαική προσδοκία. Με τελική κατάληξη πάντα τον γενικό αρνητισμό, από τον οποίο επωφελούνται πάλι κάποιοι ευκαιριακοί ψευδοσωτήρες και Μυνχάουζεν της πολιτικής, τύπου Αλέξη Τσίπρα και όχι μόνο, πουλώντας αδαπάνως ελπίδα...
Ο φαύλος κύκλος των ψεμάτων της πολιτικής σ' όλο το φάσμα της, αυτή η μόνη αίσθηση της Πρωταπριλιάς που έχει ο σκεπτόμενος πολίτης, σταθεροποιεί τις σατραπείες των φαύλων στην πολιτική και στους τομείς της εξουσίας. Και έτσι διαποτίζονται τα πάντα με την οσμή του ασύδοτου ψέματος και κατ' επέκταση της πολιτικής υποκρισίας, ακόμη και της διαφθοράς.
Κατ' αυτόν τον τρόπο εμποδίζεται και ο πραγματικός εκσυγχρονισμός, η πραγματική διαδικασία των μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται τούτο το κράτος, που συναρτάται με το γενικότερο ήθος και όχι με την νεοελληνική "κουτοπονηριά" διανθισμένη με αρκετή "μαγκιά", αγένεια και πολύξερη συμπεριφορά, που θεωρεί όλους τους άλλους κουτόφραγκους.
Ο δε "ανατολισμός" σε συνδυασμό με το αβίαστο πολιτικό ψέμα είναι η ιδιάζουσα εκείνη φαυλότητα που παρουσιάζεται ως ξεχωριστή μορφή φυλετικής εξυπνάδας. Αυτή κατατρώει και αλλοιώνει το περιεχόμενο και την έννοια του φιλότιμου και της αδρής παλικαριάς, που πράγματι ήταν ιδιότυπα χαρακτηριστικά αυτού του λαού...
Στον τόπο μας ευδοκιμούν ψέμα, κοινωνική υποκρισία και ελαφρότητα, πολιτική απάτη και φόβος. Εντιμότητα, σεμνότητα, ορθολογισμός και ανδρεία έμειναν λέξεις απογυμνωμένες από περιεχόμενο.
Χρόνια τώρα πριονίζουμε τις ρίζες μας και μπολιάζουμε το κορμί του έθνους με θνησιμαία. Μας απέμεινε μόνο ο ήχος των κυμβάλων που αλαλάζουν!..
Ο φαύλος κύκλος των φαύλων της πολιτικής που ξέρει πως να ρίχνει στάχτη στα μάτια του λαού. Ενα παλκοσένικο τσαρλατάνων η Ελλάδα. Με την υψηλότερη σκοπιμότητα να είναι η εξουσία και το εύκολο χρήμα. Η διατήρηση της εξουσίας, Ολοι σχεδόν οι πολιτικοί, με εξαίρεση τους ολίγιστους που βρίσκονται στο περιθώριο της πολιτικής ανυπαρξίας, χρησιμοποιούν το όποιο μυαλό διαθέτουν για να μεθοδεύουν δια του πολιτικού ψέματος τα χείριστα.
Οσοι καταφέρνουν να αναρριχηθούν στα επίπεδα των σκοπιμοτήτων έχουν και όλες τις καλύψεις. Οι ολίγιστοι απλώς παλεύουν και συνήθως σκιαμαχούν. Και πάντα ο κρατικός κορβανάς προσπαθεί
να γεμίσει με το "ζουμί" των αγροδίαιτων χελωνών, δηλαδή από το πενιχρό εισόδημα των μισθοσυντήρητων, των μεροκαματιάρηδων και των συνταξιούχων.
Και την ίδια ώρα, οι μεταξοσκώληκες της πολιτικής, ο εσμός των παρατρεχάμενων, οι μόνιμα κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, όλα τούτα τα χρυσοφόρα ερπετά, που δεν έχουν το κλασσικό χρώμα που ξέρουμε, είναι κίτρινα, μπλέ, πράσινα, κόκκινα,πάντα επιβιώνουν πλουσιοπάροχα γιατί είναι ασπόνδυλοι...
Να το ηθικό δίδαγμα: Γίνετε ασπόνδυλοι και ψεύτες Ελληνες και κάποιοι θα καταφέρετε να ανεβείτε από την κοπριά στη μουριά. Θα γίνετε μεταξοσκώληκες. Και η κάθε μέρα σας θα είναι μια χαρούμενη Πρωταπριλιά!..