Στην Ελλάδα των μνημονίων, παρατηρείται το φαινόμενο οι δείκτες και οι αριθμοί να ευημερούν και οι κάτοικοι να δυστυχούν.
Ο σκοπός της ύπαρξης των πρωτογενών πλεονασμάτων είναι να υπάρχει μια εικόνα προς τα έξω , οτι η κρίση είναι πλέον διαχειρίσιμη και η Ελλάδα σιγά σιγα μπορεί να βρεί το δρόμο προς τις αγορές.
Η δημιουργία όμως στην πράξη πρωτογενών πλεονασμάτων σε μια χώρα που χωρίς ανάπτυξη, οικονομικά τρώει τις σάρκες της, αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία.
Το να βρεί κάποιος μέσα σε έναν τεράστιο ισολογισμό όλες τις διαφορές και τις αιτίες που οδήγησαν στο νέο πρωτογενές πλεόνασμα είναι απο πολύ δύσκολο μέχρι αδύνατο. Όμως απο τους κανόνες που έχουν καθορίσει τα μνημόνια για τον υπολογισμό τους μπορούμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα.
Διαβάζοντας λοιπόν το τεχνικό μνημόνιο συννενόησης βλέπουμε το εξής πολύ όμορφο:
Έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις εξαιρούνται από τα ταμειακά έσοδα της γενικής κυβέρνησης. Παρόλα αυτά, για όλη την περίοδο εφαρμογής του προγράμματος και όπου αυτό είναι δυνατό, οι πωλήσεις από άδειες παιγνίων, άδειες τηλεπικοινωνιών, πωλήσεις αεροσκαφών και επέκταση συμβάσεων
παραχώρησης αεροδρομίων που πραγματοποιήθηκαν στο γενικότερο πλαίσιο του προγράμματος του Μαΐου 2010 ή των συζητήσεων του προϋπολογισμού του 2011 (δεύτερη αναθεώρηση) θα καταγράφονται ως ταμειακά έσοδα του ισοζυγίου της γενικής κυβέρνησης, ανεξάρτητα αν οι εισπράξεις συσσωρεύονται στο ταμείο ιδιωτικοποιήσεων ή όχι.
και λίγο παρακάτω,
Οι πρωτογενείς δαπάνες της κεντρικής κυβέρνησης δεν περιλαμβάνουν πληρωμές που σχετίζονται με την στήριξη τραπεζών που είναι μέρος του προγράμματος στρατηγικής του χρηματοοικονομικού τομέα. Συναλλαγές που μπορούν να εξαιρεθούν από το ισοζύγιο περιλαμβάνουν δάνεια προς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και επενδύσεις σε μετοχικό κεφάλαιο χρηματοπιστωτικών οργανισμών (ανταποδοτική κεφαλαιοποίηση), μη ανταποδοτική κεφαλαιοποίηση, εξαγορά προβληματικών στοιχείων, καθώς και ενέργειες που σχετίζονται με το ΤΧΣ.
και
Οι ακόλουθες κρατικές επιχειρήσεις και οργανισμοί που περιλαμβάνονται από την Εθνική Στατιστική Αρχή (ΕΛ.ΣΤΑΤ.) στον ορισμό της κεντρικής κυβέρνησης (ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, ΟΣΥ Α.Ε., ΕΛΓΑ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΒΕΕ, ΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΗΛΕΚΤΡΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΥΜΗΣ ΕΠΕ, ΟΠΕΚΕΠΕ (εξαιρούμενου του λογαριασμού ΕΛΕΓΕΠ που συμπεριλαμβάνεται στον κρατικό προϋπολογισμό από την ΕΛ.ΣΤΑΤ.), ΚΕΕΛΠΝΟ, ΕΟΤ, ΓΑΙΑΟΣΕ, ΕΡΓΟΣΕ, ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ, ΜΟΔ Α.Ε. και το Πράσινο Ταμείο).
Δηλαδή με απλά λόγια , τα χρήματα των αδειών των καναλιών, το ποσοστό του ΟΤΕ που μεταβιβάστηκε στο ΤΑΙΠΕΔ, τα 1.234 δις των αεροδρομίων και πολλά άλλα υπολογίζονται ως έσοδα ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΝ ΟΙ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΤΑΙΠΕΔ.
Για παρόμοιους λόγους, πουλήθηκε και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ για 45 εκατομμύρια ευρώ, όσο περίπου δηλαδή τρία τραίνα με 6 βαγόνια το καθένα.
Από την άλλη, τα χρήματα που πήγαν και πηγαίνουν ακόμα για να στηρίζουν τις τράπεζες ΔΕΝ ΠΡΟΣΜΕΤΡΟΥΝΤΑΙ ΩΣ ΕΞΟΔΑ.
Φαίνεται καθαρά λοιπόν, ότι με τα τεχνικά μνημόνια συννενόησης που συνοδεύουν κάθε φορά τις δανειακές συμβάσεις επιχειρείται το ξεπούλημα των ασημικών της χώρας.
Όποιος είναι καθαρός δεν κρύβεται πίσω απο δείκτες μιας υπηρεσίας που έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στην είσοδό μας στα μνημόνια, αλλά δίνει στη δημοσιότητα αναλυτικά στοιχεία που να πιστοποιούν οτι τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι πραγματικά και όχι κατασκευασμένα.
Άλλωστε είναι πολύ γνωστο το παράδειγμα της στατιστικής όπου ο πλούσιος τρώει ενα κοτόπουλο και ο φτωχός κανένα και ενω στατιστικά είναι και οι δυο χορτάτοι στην πράξη ο φτωχός λιμοκτονεί.