Η γεωπολιτική εξίσωση στην οποία ενσωματώνεται με ρυθμούς ταχύτατους η χώρα, περιπλέκεται δραματικά, και ο βαθμός της επικινδυνότητάς της μετά και τις τελευταίες εξελίξεις, προσαυξάνεται ανεξέλεγκτα…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Η Αμερικανική επιθετική ενέργεια σε βάρος της Συρίας, δημιουργεί καινούρια δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή και στα Ανατολικά σύνορα της χώρας, σε μια περιοχή που πυρακτώνεται επικίνδυνα, και που η παρουσία πολλών εμπλεκομένων με ανταγωνιστικές στρατηγικές επιδιώξεις, καθιστά δύσκολη την εκτόνωση της έντασης που υπερσυσσωρεύεται με τρόπο απειλητικό.
Στα βόρεια σύνορά μας, τα πράγματα δείχνουν να έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Η σύγκρουση στρατηγικών στο έδαφος των γειτονικών Σκοπίων τείνει να καταστεί ανεξέλεγκτη, και όλα πλέον δείχνουν να κρέμονται από μία κλωστή, αφού ακόμη και ο πιό επιπόλαιος τυχοδιωκτικός χειρισμός, μπορεί να ανοίξει αμετάκλητα την πόρτα του φρενοκομείου.
Όλοι δείχνουν να ανησυχούν σοβαρά για τη στιγμή που ένα σύνθημα ή έστω μια ακόμη και χαμηλού ειδικού βάρους απερίσκεπτη ενέργεια, θα μπορούσε να...
βγάλει στους δρόμους τους Αλβανούς στο Τέτοβο απέναντι στους Σλάβους υπερεθνικιστές και τους οπαδούς του Ζάεφ.
Πρόκειται για μια εν αναμονή σύγκρουση μέχρις εσχάτων, μεταξύ δύο επικίνδυνων και επιθετικών εθνικισμών, που είναι ικανή να βάλει φωτιά γενικευμένη στο ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον της Βαλκανικής.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η πολιτική ηγεσία της χώρας, οφείλει να προετοιμάζεται και να προετοιμάζει το λαό για τα χειρότερα. Αλλά πρωτίστως αυτό που οφείλει, είναι να διασφαλίσει την ουσιαστική οχύρωση της χώρας σε επίπεδο διπλωματικό και επιχειρησιακό, με τρόπο και σε έκταση ικανή να καταστήσει αδύνατη την απειλή της εδαφικής της ακεραιότητας.
Δυστυχώς όμως, η πατρίδα μας παραμένει καθηλωμένη στη ρητορική της κίβδηλης επαναδιαπραγμάτευσης, χωρίς πραγματικό διακύβευμα και με προαποφασισμένη ατζέντα.
Ενώ την ίδια στιγμή ο πρωθυπουργός της χώρας, γοητευμένος με την ιδέα της πολιτικής του αυτονόμησης με στόχο την προσωπική πολιτική του επιβίωση, αυτοεγκλωβίζεται – και εγκλωβίζει και τον τόπο – στη χορογραφία των Γερμανικών εσωτερικών διεργασιών, και αυτό συνιστά μια επιλογή που έρχεται να κλειδώσει μια ακόμη διπλή εθνική τραγωδία, αφού...
Πρώτον: Η χώρα παραμένει δραματικά ανέτοιμη μπροστά σε επικίνδυνες γεωπολιτικές εξελίξεις. Και…
Δεύτερον: Η κοινωνία της δέχεται ένα δεύτερο πισώπλατο χτύπημα το οποίο επιχειρείται να εμφανιστεί ως «θερισμός» της πολύμηνης επαναδιαπραγμάτευσης, και ως τέτοιος μετουσιώνεται στο βρωμερό παραμύθι των υποτιθέμενων «αντίμετρων» με μοναδικό πραγματικό ωστόσο δεδομένο, το βαρύ φορτίο μέτρων που φτάνουν τα 4 δις, και το οποίο έρχεται να προστεθεί σωρευτικά στις πλάτες μιας κοινωνίας που καταρρέει ανεξέλεγκτα.
Πρόκειται για μια ακόμη τραγική μετεξέλιξη, στη ρητορική του ψεύδους ενός μη ειλικρινούς πρωθυπουργού, ο οποίος ξεκίνησε με την υπόσχεση του «Ούτε ένα ευρώ λιτότητα και νέα μέτρα», για να καταλήξει στο φιάσκο της Μάλτας, και στο απατηλό εφεύρημα των «αντίμετρων», για να εξαπατήσει και πάλι τον ίδιο του το λαό.
Όσο για την έτσι κι αλλιώς επίσης απατηλή υπόσχεση των "μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος", αυτή παραπέμπεται στις Καλένδες των Γερμανικών εκλογών, έτσι ώστε μετά από αυτές, να ανακληθεί στην πράξη ακόμη και αυτό το επικοινωνιακό ξεροκόμματο.
Με αυτή την εξέλιξη να θεωρείται κάτι παραπάνω από βέβαια...
Ο ίδιος θα επιχειρήσει να δραπετεύσει σε ένα ρόλο αναβαθμισμένο και προσαρμοσμένο απόλυτα στις ανάγκες της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας χτίζοντας προσωπική πολιτική καριέρα…
Το κόμμα του, οι υπουργοί του, και ο καθ όλα συνένοχοι βουλευτές της κοινοβουλευτικής του ομάδας, θα μείνουν με το πουλί στο χέρι εν όψει εξελίξεων…
Τα μέτρα φυσικά θα μείνουν ως παρακαταθήκη στους επόμενους, οι οποίοι θα μεριμνήσουν για την απρόσκοπτη εφαρμογή…
Όσο για τα αντίμετρα... Αυτά απλώς θα εξανεμιστούν, μέσα στις επόμενες δόσεις δουλοπρέπειας που πρόκειται ν ακολουθήσουν…
Και βεβαίως η πολλαπλά εξαπατημένη Ελληνική κοινωνία, θα παραμείνει καθηλωμένη στο δικό της Γολγοθά, χωρίς εδώ να συνυπολογίζονται οι επιπτώσεις των δραματικών γεωπολιτικών εξελίξεων που δρομολογούνται, και περισφίγγουν τη χώρα απειλητικά, ακόμη και για την ίδια της την υπόσταση.