Αναδημοσίευση από: ellinikoforoum.blogspot.gr
Στον απόηχο της Αμερικανικής επιδρομης στη Συρία, οι διεργασίες που συντελούνται είναι σημαντικές, είναι αξιοπρόσεκτες, και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να "χάνονται" μέσα στο όποιο άγχος μας για αυτοτελή ερμηνεία των γεγονότων...
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Το πραγματικό ενδιαφέρον μετά την επιδρομική Αμερικανική επιχείρηση, μετατοπίζεται αντικειμενικά σε όλα εκείνα τα στοιχεία που προσδίδουν συγκεκριμένη ταυτότητα στους θεσμικούς - γεωστρατηγικούς βηματισμούς, αλλά και στις επιχειρησιακές πρακτικές όσο και συμπράξεις που βρίσκονται σε εξέλιξη ή δρομολογούνται την επόμενη περίοδο με γρήγορους ρυθμούς. Στη βάση λοιπόν αυτής της αναγκαιότητας μπορούμε και πρέπει να καταγράψουμε:
Πρώτον: Τη νέα Αμερικανική επιδρομή με πρόσχημα το χτύπημα των τζιχαντιστών, όπου για πρώτη φορά χρησιμοποίησαν την αποκαλούμενη ως "μητέρα των βομβών" (MOAB GBU-43). Πρόκειται για μη πυρηνική βόμβα, πανίσχυρη και μεγάλης ακριβείας. Το Αμερικανικό πεντάγωνο αξιολογεί τα αποτελέσματα της επιχείρησης, και θα πρέπει να θυμίσουμε ότι σύμφωνα με...
δημοσιεύματα του GUARDIAN, έχουν ήδη στοχοποιηθεί το Ιρακ, η Συρία, η Υεμένη, η Σομαλία, αλλά και το Ιράν όπως και η Βόρεια Κορέα. Γι αυτή την αιφνίδια επίθεση λίγα 24ωρα μετά την πειρατική επίθεση στη Συρία, αντίδραση δεν υπήρξε.
Δεύτερον: Τη φοβική, σαστισμένη, αμφιλεγόμενη και σε κάθε περίπτωση μη ενδεδειγμένη στάση της Κίνας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η επιλογή της για "ΑΠΟΧΗ" μπορεί να ερμηνευτεί ως επιλογή μηνύματος αποστασιοποίησης από το βέτο που άσκησε η Ρωσία, και προσεταιρισμού στις επιλογές του Αμερικανού πρόεδρου.
Φυσικά δεν αποκλείεται να ήταν και μια επιλογή "αγοράς γεωπολιτικού χρόνου" που μπορούσε να την πάρει ταμπουρωμένη πίσω από την ασφάλεια του Ρωσικού βέτο, προκειμένου σε δεύτερο χρόνο και σε πιθανή περαιτέρω κλιμάκωση, να τροποποιήσει τη στάση της. Σε κάθε περίπτωση, αυτό όσο και αν δε φαίνεται από τα συμφραζόμενα, είναι κάτι που μένει να αποδειχτεί.
Προβληματισμό πάντως προκαλεί το γεγονός ότι τα ΜΜΕ της Κίνας, προσεγγίζουν μάλλον ανήσυχα αλλά πρωτίστως άβουλα και χωρίς πρωτοβουλία από τη μεριά της Κινεζικής ηγεσίας,τις εξελίξεις στο Κορεατικό, μετά την επιμονή της κορεατικής ηγεσίας να προχωρήσει στην έκτη πυρηνική δοκιμή, και τον Αμερικανό πρόεδρο να κλιμακώνει τις προειδοποιητικές απειλές του.
Το βέβαιο πάντως είναι πως πάρα πολύ σύντομα η στάση της Κινεζικής ηγεσίας όσο και οι πραγματικές προθέσεις της, θα τεθούν εν τοις πράγμασι, μπροστά σε σοβαρά διλήμματα και κρίσιμες δοκιμασίες. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο GUARDIAN, κάνει λόγο για άριστη χημεία του Κινέζου με τον Αμερικανό πρόεδρο.
Τρίτον: Τη θεαματική μεταστροφή του Αμερικανού προέδρου αναφορικά με το ΝΑΤΟ, είναι ραγδαία. Η ρητορική του "παρωχημένου οργανισμού" εγκαταλείφθηκε οριστικά, και αντικαταστάθηκε από τη ρητορική της "πανίσχυρης συμμαχίας" της οποίας ο πρώτος αντίπαλος είναι η Ρωσία και ο Ρωσικός επεκτατισμός στην Ευρώπη και αλλού.
Τέταρτον: Τη συγκρότηση κοινού μηχανισμού του ΝΑΤΟ και της ΕΕ με έδρα το Ελσίνκι, και με αρμοδιότητα την μελέτη και αντιμετώπιση της αντίπαλης προπαγάνδας και των υβριδικών απειλών, συνιστά ένα ακόμη βήμα επικίνδυνης όσο και ανησυχητικής ενιαιοποίησης του Ευρωνατοϊκού μηχανισμού στο σύνολό του.
Πέμπτον: Την πρεμούρα με την οποία ο νέος Αμερικανός πρόεδρος επιχειρεί να αποτινάξει τις "κατηγορίες" που στοχοποίησαν τον ίδιο όσο και συνεργάτες του, για υπόγεια συνεννόηση με Ρώσους αξιωματούχους. Πρόκειται για μια πρεμούρα, η οποία προσλαμβάνει χαρακτηριστικά υστερίας. Μιας υστερίας που στο επίπεδο της εσωτερικής πολιτικής κλιμακώνεται με πραγματικό πογκρόμ σε βάρος των στοχοποιημένων συνεργατών του, ενώ στο επίπεδο των διεθνών εξελίξεων, όλο και πιο καθαρά συμπυκνώνεται σε ένα μείγμα επικίνδυνου όσο και απρόβλεπτου τυχοδιωκτισμού, που αντικειμενικά θα πρέπει να θορυβήσει τον πλανήτη.
Έκτον: Στα καθ ημάς πάντως, η αθλιότητα συνεχίζεται.
Η Ελληνική κυβέρνηση, όχι μονάχα δεν αντέδρασε στην πειρατική χρησιμοποίηση της Αμερικανικής βάσης της Σούδας για την πυραυλική επίθεση εναντίον της Συρίας....
Όχι μονάχα δεν απετόλμησε να διαφοροποιηθεί από την άθλια ανακοίνωση της Συνόδου των χωρών του Νότου, με την οποία εν πολλοίς η δολοφονική επιδρομή επιχειρήθηκε να εμφανιστεί ως θεάρεστη πράξη...
Αλλά συνεχίζει στην πεπατημένη της επικίνδυνης απερισκεψίας, ερχόμενη εν πολλοίς να πανηγυρίσει δια του ΓΕΝ, επειδή το Πολεμικό μας Ναυτικό θα αναλάβει την Τακτική Διοίκηση της Νατοϊκής άσκησης "SEA GUARDIAN", με επικεφαλής την φρεγάτα "ΣΑΛΑΜΙΣ".
Έβδομον: Όλα τα παραπάνω, συνιστούν μια καινούρια κατάσταση που δημιουργεί νέα επικίνδυνα δεδομένα για ολόκληρο τον πλανήτη, και το σημαντικότερο όλων, είναι το γεγονός πως ο βαθμός εμπλοκής της χώρας μας σε αυτές της εξελίξεις βαθαίνει επικίνδυνα.
Όπως χαρακτηριστικά τόνισε και σε σχετικό άρθρο του ο ΓΓ του Ε.ΠΑ.Μ Δ. Καζάκης, η Κρήτη έχει αναγορευτεί σε επίκεντρο προετοιμασιών και υποστήριξης νέων πληγμάτων εκ μέρους των ΗΠΑ, του Ισραήλ και του ΝΑΤΟ, εναντίον της Ρωσίας, και αυτό συνιστά την πλέον επικίνδυνη τροπή μέσα σ ένα εύφλεκτο όσο και ασταθές διεθνές και εγγύς γεωπολιτικό περιβάλλον, η οποία όχι μονάχα δεν υπηρετεί, αλλά εκθέτει σε πολλαπλούς κινδύνους τα κορυφαία εθνικά συμφέροντα της χώρας.
Στον απόηχο της Αμερικανικής επιδρομης στη Συρία, οι διεργασίες που συντελούνται είναι σημαντικές, είναι αξιοπρόσεκτες, και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να "χάνονται" μέσα στο όποιο άγχος μας για αυτοτελή ερμηνεία των γεγονότων...
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Το πραγματικό ενδιαφέρον μετά την επιδρομική Αμερικανική επιχείρηση, μετατοπίζεται αντικειμενικά σε όλα εκείνα τα στοιχεία που προσδίδουν συγκεκριμένη ταυτότητα στους θεσμικούς - γεωστρατηγικούς βηματισμούς, αλλά και στις επιχειρησιακές πρακτικές όσο και συμπράξεις που βρίσκονται σε εξέλιξη ή δρομολογούνται την επόμενη περίοδο με γρήγορους ρυθμούς. Στη βάση λοιπόν αυτής της αναγκαιότητας μπορούμε και πρέπει να καταγράψουμε:
Πρώτον: Τη νέα Αμερικανική επιδρομή με πρόσχημα το χτύπημα των τζιχαντιστών, όπου για πρώτη φορά χρησιμοποίησαν την αποκαλούμενη ως "μητέρα των βομβών" (MOAB GBU-43). Πρόκειται για μη πυρηνική βόμβα, πανίσχυρη και μεγάλης ακριβείας. Το Αμερικανικό πεντάγωνο αξιολογεί τα αποτελέσματα της επιχείρησης, και θα πρέπει να θυμίσουμε ότι σύμφωνα με...
δημοσιεύματα του GUARDIAN, έχουν ήδη στοχοποιηθεί το Ιρακ, η Συρία, η Υεμένη, η Σομαλία, αλλά και το Ιράν όπως και η Βόρεια Κορέα. Γι αυτή την αιφνίδια επίθεση λίγα 24ωρα μετά την πειρατική επίθεση στη Συρία, αντίδραση δεν υπήρξε.
Δεύτερον: Τη φοβική, σαστισμένη, αμφιλεγόμενη και σε κάθε περίπτωση μη ενδεδειγμένη στάση της Κίνας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η επιλογή της για "ΑΠΟΧΗ" μπορεί να ερμηνευτεί ως επιλογή μηνύματος αποστασιοποίησης από το βέτο που άσκησε η Ρωσία, και προσεταιρισμού στις επιλογές του Αμερικανού πρόεδρου.
Φυσικά δεν αποκλείεται να ήταν και μια επιλογή "αγοράς γεωπολιτικού χρόνου" που μπορούσε να την πάρει ταμπουρωμένη πίσω από την ασφάλεια του Ρωσικού βέτο, προκειμένου σε δεύτερο χρόνο και σε πιθανή περαιτέρω κλιμάκωση, να τροποποιήσει τη στάση της. Σε κάθε περίπτωση, αυτό όσο και αν δε φαίνεται από τα συμφραζόμενα, είναι κάτι που μένει να αποδειχτεί.
Προβληματισμό πάντως προκαλεί το γεγονός ότι τα ΜΜΕ της Κίνας, προσεγγίζουν μάλλον ανήσυχα αλλά πρωτίστως άβουλα και χωρίς πρωτοβουλία από τη μεριά της Κινεζικής ηγεσίας,τις εξελίξεις στο Κορεατικό, μετά την επιμονή της κορεατικής ηγεσίας να προχωρήσει στην έκτη πυρηνική δοκιμή, και τον Αμερικανό πρόεδρο να κλιμακώνει τις προειδοποιητικές απειλές του.
Το βέβαιο πάντως είναι πως πάρα πολύ σύντομα η στάση της Κινεζικής ηγεσίας όσο και οι πραγματικές προθέσεις της, θα τεθούν εν τοις πράγμασι, μπροστά σε σοβαρά διλήμματα και κρίσιμες δοκιμασίες. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο GUARDIAN, κάνει λόγο για άριστη χημεία του Κινέζου με τον Αμερικανό πρόεδρο.
Τρίτον: Τη θεαματική μεταστροφή του Αμερικανού προέδρου αναφορικά με το ΝΑΤΟ, είναι ραγδαία. Η ρητορική του "παρωχημένου οργανισμού" εγκαταλείφθηκε οριστικά, και αντικαταστάθηκε από τη ρητορική της "πανίσχυρης συμμαχίας" της οποίας ο πρώτος αντίπαλος είναι η Ρωσία και ο Ρωσικός επεκτατισμός στην Ευρώπη και αλλού.
Τέταρτον: Τη συγκρότηση κοινού μηχανισμού του ΝΑΤΟ και της ΕΕ με έδρα το Ελσίνκι, και με αρμοδιότητα την μελέτη και αντιμετώπιση της αντίπαλης προπαγάνδας και των υβριδικών απειλών, συνιστά ένα ακόμη βήμα επικίνδυνης όσο και ανησυχητικής ενιαιοποίησης του Ευρωνατοϊκού μηχανισμού στο σύνολό του.
Πέμπτον: Την πρεμούρα με την οποία ο νέος Αμερικανός πρόεδρος επιχειρεί να αποτινάξει τις "κατηγορίες" που στοχοποίησαν τον ίδιο όσο και συνεργάτες του, για υπόγεια συνεννόηση με Ρώσους αξιωματούχους. Πρόκειται για μια πρεμούρα, η οποία προσλαμβάνει χαρακτηριστικά υστερίας. Μιας υστερίας που στο επίπεδο της εσωτερικής πολιτικής κλιμακώνεται με πραγματικό πογκρόμ σε βάρος των στοχοποιημένων συνεργατών του, ενώ στο επίπεδο των διεθνών εξελίξεων, όλο και πιο καθαρά συμπυκνώνεται σε ένα μείγμα επικίνδυνου όσο και απρόβλεπτου τυχοδιωκτισμού, που αντικειμενικά θα πρέπει να θορυβήσει τον πλανήτη.
Έκτον: Στα καθ ημάς πάντως, η αθλιότητα συνεχίζεται.
Η Ελληνική κυβέρνηση, όχι μονάχα δεν αντέδρασε στην πειρατική χρησιμοποίηση της Αμερικανικής βάσης της Σούδας για την πυραυλική επίθεση εναντίον της Συρίας....
Όχι μονάχα δεν απετόλμησε να διαφοροποιηθεί από την άθλια ανακοίνωση της Συνόδου των χωρών του Νότου, με την οποία εν πολλοίς η δολοφονική επιδρομή επιχειρήθηκε να εμφανιστεί ως θεάρεστη πράξη...
Αλλά συνεχίζει στην πεπατημένη της επικίνδυνης απερισκεψίας, ερχόμενη εν πολλοίς να πανηγυρίσει δια του ΓΕΝ, επειδή το Πολεμικό μας Ναυτικό θα αναλάβει την Τακτική Διοίκηση της Νατοϊκής άσκησης "SEA GUARDIAN", με επικεφαλής την φρεγάτα "ΣΑΛΑΜΙΣ".
Έβδομον: Όλα τα παραπάνω, συνιστούν μια καινούρια κατάσταση που δημιουργεί νέα επικίνδυνα δεδομένα για ολόκληρο τον πλανήτη, και το σημαντικότερο όλων, είναι το γεγονός πως ο βαθμός εμπλοκής της χώρας μας σε αυτές της εξελίξεις βαθαίνει επικίνδυνα.
Όπως χαρακτηριστικά τόνισε και σε σχετικό άρθρο του ο ΓΓ του Ε.ΠΑ.Μ Δ. Καζάκης, η Κρήτη έχει αναγορευτεί σε επίκεντρο προετοιμασιών και υποστήριξης νέων πληγμάτων εκ μέρους των ΗΠΑ, του Ισραήλ και του ΝΑΤΟ, εναντίον της Ρωσίας, και αυτό συνιστά την πλέον επικίνδυνη τροπή μέσα σ ένα εύφλεκτο όσο και ασταθές διεθνές και εγγύς γεωπολιτικό περιβάλλον, η οποία όχι μονάχα δεν υπηρετεί, αλλά εκθέτει σε πολλαπλούς κινδύνους τα κορυφαία εθνικά συμφέροντα της χώρας.