Άλλη μια Μεγάλη Σαρακοστή φτάνει στο τέλος της σε λίγες ώρες. Ακόμη μια πένθιμη περίοδος που οδηγείται στην κορύφωσή της με την Ανάσταση του Ιησού Χριστού από τον Αδη.
Του Στρατή Μαζίδη
Κατά πολλούς η Ανάσταση είναι πιο σημαντική γιορτή από τα Χριστούγεννα. Ίσως γιατί σηματοδοτεί τη νίκη επί του θανάτου και τους δρόμους που άνοιξε ο Ιησούς.
Οι Χριστιανοί θα τρέξουν στις εκκλησιές. Πολλοί από αυτούς θα πάνε μετά τις 23:30 και θα φύγουν γύρω στις 0:15. Στο ενδιάμεσο θα συζητούν με τους τριγύρω. Είναι οι Χριστιανοί των Χριστουγέννων, του τελειώματος της Μεγαλοβδομάδας, του Δεκαπενταύγουστου, του όποτε μας λάχει κανένα μνημόσυνη, γάμος, κηδεία ή βάπτιση και του σταυρού σε στιλ μπουζούκι.
Και ενώ είναι Χριστιανοί, διότι κάποτε βαπτίστηκαν, αφήνουν τη γιορτή, εγκαταλείπουν το νικητή, τον αναστάντα Χριστό και φεύγουν την ώρα που ακούμε τα παρακάτω συγκλονιστικά λόγια:
Αναστήτω ο Θεός, και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού, και φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες αυτόν.
Νομίζω δε χρειάζεται μετάφραση.
Σύμπτωση; Ίσως ναι, ίσως όχι.
Μια φορά πάντως δεν υπάρχει τίποτε πιο όμορφο από την αναστάσιμη Θεία Λειτουργία που δημιουργεί ένα ανάμεικτο αίσθημα. Χαράς γιατί ο Κύριος νίκησε το θάνατο και λύπης διότι κλείνει μια μεγάλη περίοδος που απαιτεί από τον άνθρωπο να είναι πιο μετρημένος και λιτός, σε ό,τι τρώει, σκέπτεται και πράττει.
Καλή Ανάσταση!