φωτο από: http://www.mixanitouxronou.gr/wp-content/uploads/2016/01/Papatzis.jpg |
Ένα επάγγελμα που δεν συναντάς πια εύκολα στην Αθήνα είναι το επάγγελμα του παπατζή. Αριστοτεχνικά στημένο συνήθως στην Ομόνοια ή στους γύρω δρόμους και πλατείες πάνω σε ένα χαρτόκουτο ο παπατζής είχε το δικό του γραφείο με 3 τραπουλόχαρτα.
Αν παρατηρούσες προσεκτικά ήταν μια ολόκληρη ομάδα με τον καθένα να έχει το διακριτό ρόλο του. Στις γωνίες οι τσιλιαδόροι ,έτοιμοι να σφυρίξουν μόλις φαινόταν στον ορίζοντα κάποιος αστυνομικός, και γύρω απο τον παπατζή, 5-6 αβανταδόροι έκαναν τους περαστικούς ή δήθεν έπαιζαν. Ο παπατζής συνήθως έχανε από τους αβανταδόρους, είτε γιατί ήταν δήθεν αδέξιος είτε γιατί του είχαν σημαδέψει το χαρτί οι αβανταδόροι.
Τα χρήματα που έχανε, αν παρατηρούσες προσεκτικα, του τα έδιναν πίσω με τρόπο,γιατί φυσικά δεν ήταν δυνατόν να χάνει συνέχεια και να δίνει αβέρτα χρήματα χωρίς να έχουν τελειωμό.
Όλα αυτά μέχρι να πλησιάσει το πρώτο κορόιδο, σαν κοτόπουλο έτοιμο για ξεπουπούλιασμα. Τότε ως δια μαγείας σταματούσε το ποντάρισμα των άλλων και έπαιζαν το ρόλο του συμβουλάτορα ή του περίεργου που κοιτάει το παιγνίδι.
Πάντα το παιγνίδι τελείωνε με το κορόιδο να χάνει χρήματα και τον παπατζή μονίμως κερδισμένο.
Αυτό είναι το οικονομικό δράμα της Ελλάδας. Να την μαδάνε επαγγελματίες παπατζήδες και την ίδια ώρα οικονομολόγοι να προσπαθούν με όρους οικονομικών να εξηγήσουν γιατί κάποιος παπατζής μάδησε το κορόιδο.
Όταν είναι στημένα τα χαρτια και πειραγμένα τα ζάρια, είναι ουτοπικό να προσπαθείς να εξηγήσεις τη χασούρα με το νόμο των πιθανοτήτων. Να προσπαθείς με κανόνες και όρους οικονομικούς να εξηγήσεις πως έγινε μια απάτη.
Να είσαι οικονομολόγος, να γράφεις αναλύσεις επι αναλύσεων, διατριβές ολόκληρες και να μην βρίσκεις τι φταίει για το οικονομικό δράμα της χώρας.
Και όμως...
Αντί να ψάχνεις πως στην ευχή έγινε και 10 στις 10 φορές το κορόιδο απέτυχε να βρεί τον παπά, ή πως κατά παράβαση του νόμου των πιθανοτήτων έφερε κάποιος 10 φορές συνεχόμενα εξάρες, ψάξε να βρείς τον απατεώνα που έστησε το κόλπο, την απάτη. Αν τον βρεις θα βρεις εύκολα και το πως ακριβώς την έστησε, και μαζί με αυτόν και όλο το θίασο, αβανταδόρους και τσιλιαδόρους.
ΥΓ. Μερικές φορές διασκέδαζα με το να παρατηρώ τον παπατζή από κοντά παίρνοντας το ύφος επαρχιώτη και στις προτροπές των αβανταδόρων να τον ξετινάξουμε αφου το χαρτί δήθεν του παπά ήταν σημαδεμένο, τους έλεγα, "ας τον τον κακομοίρη δεν τον λυπάστε;"
Όμως εδώ δεν έχει οίκτο ούτε για πλάκα.