Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού
Μετά τη σφαγή της Χίου τον Απρίλιο του 1822, χιλιάδες, κυρίως γυναικόπαιδα, πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Σμύρνης και της Κωνσταντινούπολης. Ο Ολλανδός διπλωμάτης στην Κωνσταντινούπολη Gaspar Testa γράφει προς τον υπουργό εξωτερικών του:
«Το πιο σπαρακτικό θέαμα είναι τα σκλαβωμένα γυναικόπαιδα που έφεραν από την Χίο … αγόρια και κορίτσια σέρνονται στους δρόμους δεμένα το ένα με το άλλο και οδηγούνται στα σκλαβοπάζαρα…»
Όταν καταστράφηκαν τα Ψαρά το 1824 η 7χρονη Γαρυφαλλιά Μιχάλβεη ή Μιχάλπεη από εύπορη οικογένεια των Ψαρών, πουλήθηκε ως σκλάβα και κατέληξε στη Σμύρνη όπου διασώθηκε από Αμερικανό διπλωμάτη ή έμπορο που την έστειλε στον πατέρα του στη Βοστώνη ζητώντας να τη φροντίσει. Η μικρή πέθανε δυστυχώς στα 13 της χρόνια. Η ιστορία της ενέπνευσε το ζωγραφικό έργο της Αnn Hole «Το κορίτσι από την Ελλάδα» και πιθανόν και άλλα έργα.
Έλληνες της Ευρώπης και του εσωτερικού της Μικράς Ασίας έκαναν εράνους για την απελευθέρωση Ελλήνων που είχαν πουληθεί στα σκλαβοπάζαρα.
Σε επιστολή του ο Ανδρέας Μουστοξύδης στον Καποδίστρια το 1827 αναφέρει ότι ανάμεσα στα 117 παιδιά Ελληνικής καταγωγής, απελευθερωμένοι σκλάβοι ή προσφυγόπουλα που είχαν βρεθεί στη Βιέννη στην Τεργέστη και στην Ανγκόνα, υπήρχαν και 28 παιδιά καταγόμενα από τη Σμύρνη.
Ο Γάλλος Αλλώ στο βιβλίο του «Η Κατάπτωσις του Ελληνισμού» γράφει μιλώντας για τον διωγμό που προηγήθηκε της καταστροφής… «Οι Ελληνίδες, όσες ήταν νέες και ωραίες πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα του Ικονίου Μπαλούκ Έσέρ για 10 παράδες μόνον».
Τόσο καλά περνούσαν οι Έλληνες από το 1453 ως το 1922 κάτω από τον Τούρκο κατακτητή. Χρέος μας να μην το ξεχάσουμε, όχι για λόγους εκδίκησης αλλά για λόγους δικαιοσύνης.
Η σκόπιμη λήθη που καλλιεργήθηκε και καλλιεργείται από τις Ελληνικές εξουσίες και τους αποδομητές ακαδημαϊκούς, αποθράσυνε τους Τούρκους και οδήγησε στη μικρή, φοβισμένη, μη ασφαλή Ελλάδα.