Αυτό το έκτρωμα που κατατίθεται για ψήφιση σε μια Βουλή που έχει απεμπολήσει οριστικά την εθνική της ταυτότητα, δεν είναι απλά ένα 4ο Μνημόνιο όπως πολλοί ισχυρίζονται. Και ο ξεπεσμός του δεν προσδιορίζεται απλά και μόνο στο γεγονός πως είναι το δεύτερο κατά σειρά Μνημόνιο που προσυπογράφουν οι σφετεριστές της «αριστερής» ταυτότητας και της εμπιστοσύνης των αφελών...
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Είναι μια κορυφαία πράξη ταπείνωσης – ίσως η πλέον καθοριστική - από ένα πολιτικό προσωπικό που αναλαμβάνει προκαταβολικά τη δέσμευση να μην αποτολμήσει ούτε καν τη δικαστική προσβολή της κατάφορα αντισυνταγματικής φυσιογνωμίας του εκτρώματος. Κι αυτό συνιστά μια πρώτη πρόβλεψη, που δεν αποτυπώνει λογιστικά νούμερα στο μπακαλοτέφτερο της απάτης, αλλά την ίδια την ανύπαρκτη αξιοπρέπεια, ίχνος της οποίας δε φαίνεται να διαθέτουν οι κατά τα λοιπά περήφανοι διαπραγματευτές.
Στην ουσία του συνιστά και ένα πισώπλατο χτύπημα στρατηγικής στόχευσης σε βάρος της Ελληνικής κοινωνίας, αφού και μια απλή ανάγνωση της συνοδευτικής έκθεσης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους αποκαλύπτει πως πίσω από ένα παιχνίδι επιδοματικό, αυτό το οποίο στοχοποιείται αμετάκλητα, είναι οι...
όροι βιωσιμότητας της Ελληνικής κοινωνίας στο σύνολό της, γιατί αυτό το οποίο θέλουν, είναι να τροποποιήσουν με τρόπο βίαιο και γενοκτονικό της ίδια της τη σύνθεση, το ίδιο τη το κοινωνικό DNA.
Και με βολικό εργαλείο τις εκτεταμένες «τροποποιήσεις» των διατάξεων του δικού τους νόμου 4387/2016, τόσο στα ζητήματα που σχετίζονται με τη φορολογική πολιτική όσο και με την καρδιά του ασφαλιστικού συστήματος, αυτό στο οποίο προσβλέπει το συγκεκριμένο νομοθετικό έκτρωμα είναι στη δημιουργία των απαραίτητων όρων γενικευμένης ανασύνθεσης των βασικών της παραγωγικών – κοινωνικών πυλώνων.
Με απλά λόγια αυτό το οποίο επιχειρείται στο όνομα των περιβόητων «δημοσιονομικών διορθώσεων», είναι η δραματική τροποποίηση των κανόνων ζωής, έτσι ώστε να αποβληθούν από την παραγωγική – οικονομική διαδικασία εκτεταμένα τμήματα του πληθυσμού (πρωτίστως μικροί και μεσαίοι επαγγελματίες) στα πλαίσια ενός δόλιου προγράμματος εκτεταμένης αναδιάρθρωσης της παραγωγικής βάσης της χώρας και της ίδιας της της κοινωνικής αποτύπωσης σε τελευταία ανάλυση.
Η αποβολή ενός μεγάλου τμήματος του πληθυσμού από την παραγωγική – οικονομική διαδικασία, με τρόπο και σε έκταση που να υπηρετεί ευρύτερες κοινωνικές και άλλες αναδιαρθρώσεις, καθίσταται εν πολλοίς υποχρεωτική, με την επιβολή ενός συστήματος δολοφονικής υπερφορολόγησης, το οποίο είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί με τους σύγχρονους οικονομικούς όρους που έχουν επιβληθεί στην Ελληνική οικονομική πραγματικότητα της μνημονιακής κατοχής.
Την ίδια στιγμή, οι κατοχικοί μηχανισμοί των κατασχέσεων, εντέλλονται να δημιουργήσουν μια εντελώς διαφορετική κοινωνική πραγματικότητα, προσβλέποντας σε μια κοινωνία λιγότερο χειραφετημένη, με δραστικό περιορισμό των περιουσιακών της στοιχείων μέσω της κατοχικής αφαίμαξης, περισσότερο ανασφαλή και ουσιαστικά παραδομένη στα βρώμικα σενάρια της επόμενης μέρας.
Είναι λοιπόν φανερό πως σε αυτές τις συνθήκες, και με το βρώμικο σχέδιο των χορογράφων να βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, η ψηφοφορία στο κοινοβούλιο προσλαμβάνει σήμερα εντελώς καινούρια ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Η στάση των βουλευτών κατά τη διάρκεια αυτής της ψηφοφορίας, δεν μπορεί πλέον να εξαντλείται σε ζήτημα «κομματικής πειθαρχίας», αλλά σχετίζεται ευθέως με την απαραίτητη εθνική ή μη στάση απέναντι στο λαό και στην πατρίδα μας στο σύνολό της.
Η θετική στάση στην υπερψήφιση αυτού του πακέτου, το οποίο έρχεται να κλειδώσει με τρόπο δραματικό όλα όσα προηγήθηκαν από το 2010 και μετά, συνιστά συνενοχή σε πρακτικές εθνοκτονίας, από ένα πολιτικό προσωπικό απόλυτα συνένοχο για όλα όσα πρόκειται να ακολουθήσουν.
Αυτή τη φορά, ο πραγματικός στόχος δεν είναι το κυνήγι των αριθμών όπως ψευδώς ισχυρίζονται για μία ακόμη φορά, αλλά το κυνήγι των ανθρώπων, από τους σύγχρονους waffen SS του Ελληνόφωνου πολιτικού προσωπικού…
Αυτή τη φορά, αυτό που κρίνεται δεν είναι οι δημοσιονομικοί δείκτες όπως ψευδώς επικαλούνται, αλλά η υλοποίηση ενός εκτεταμένου προγράμματος γενοκτονίας μέχρις εσχάτων του Ελληνικού πληθυσμού…
Αυτή τη φορά, κάθε θετική ψήφος, δεν είναι απλά μια απερίσκεπτη και πολιτικά ενοχική ψήφος, αλλά ένα αιματοβαμμένο χέρι δημίου, υψωμένο ψηλά έτοιμο και αποφασισμένο να δολοφονήσει Έλληνες πολίτες για να υπηρετήσει το βρώμικο σχέδιο που αποσκοπεί στην εκ θεμελίων αναμόρφωση της σύνθεσης και της φυσιογνωμίας του πληθυσμού σ αυτή τη δύσμοιρη χώρα…
Αυτή τη φορά, η πολιτική ηγεσία του τόπου που δραπέτευσε και από το τελευταίο ίχνος της αξιοπρέπειάς της, από κοινού με τις συμμορίες των ισχυρών, δεν αναζητούν κουκιά για να υπερψηφίσουν μέτρα...
Αναζητούν και οι δυό πληρωμένους φονιάδες για να δολοφονήσουν συμπολίτες μας, κι αυτό που μένει στα επόμενα 24ωρα, είναι να απαριθμήσουμε ποιοι και πόσοι από τους 300 θα αποδεχτούν για τον εαυτό τους το ρόλο του φονιά…