Του Στέλιου Συρμόγλου
Γιατί απ' τα χέρια τούτα η πολιτική αναλγησία και η επιχειρηματική απληστία των διαπλεκομένων πάντα συμφερόντων σε τούτο τον τόπο των επιχρυσωμένων λόγων και της ανυπαρξίας πράξεων, κλέψανε ακόμη και το "πάνινο τόπι" των παιδικών τους χρόνων.
Αυτό που έκρυβε τα όνειρά τους...
Και δεν είναι δυνατόν, όταν οι...χάρτινες καμπάνες στα χέρια των αρχαίων αγαλμάτων ηχούν πένθιμα για τη κατάντια μιας ολόκληρης κοινωνίας και το απόδημο σκότος χοροστατεί στις καρδιές χιλιάδων πολιτών, ένας "τετραπέρατος σατανάς" της ματαιοδοξίας να εμφανίζεται με το προσωπείο της φιλανθρωπίας κάποιων κυριών της λεγομένης οικονομικά και μόνο υψηλής κοινωνίας, γιατί πνευματικά και πολιτιστικά βρίσκονται στα Τάρταρα, και να διεκδικεί μερίδιο κι αυτός από τη αποδοχή του πλήθους.
Ολες αυτές οι κυρίες που με το πρόσχημα της φιλανθρωπικής δράσης τους, ψηλαφίζουν την απιστία τους στην έννοια της φιλανθρωπίας και της αλληλεγγύης στον αιώνα τον νυν, επιδεικνύοντας σε κάθε εμφάνισή τους το τελευταίο μοντέλο της κολεξιόν κάποιου γνωστού μόδιστρου, διαγκωνιζόμενες στην επίδειξη του χρήματος και της άκρατης ματαιοδοξίας.
Είναι θλιβερή μια τέτοια εικόνα "φιλανθρωπίας" σε μια κοινωνία που κοιμάται και βλέπει μόνο τα όνειρά της. Τα μικρά δεν έχουν μέγεθος και τα μεγάλα είναι φορτωμένα με λύπη. Πρόκειται για ματαιόδοξη έπαρση κάποιων κυριών και πολλών αυλοκολάκων παρατρεχάμενων τους, που ολισθαίνουν σε γλοιώδεις κολακείες κι εδώ στο facebook, που αντί να αγκαλιάσουν την πλανόδια θλίψη της κοινωνίας με σεμνότητα και αποφυγή κάθε προκλητικής επίδειξης χρήματος, χοροδώντας μεθυσμένες από τον "οργασμό" της ματαιοδοξίας τους, κατεβάζουν την έννοια της φιλανθρωπίας στης γης τα έγκατα...
Η έννοια της φιλανθρωπίας είναι συνυφασμένη με την έννοια της σεμνότητας και της αγάπης. Αλίμονο στον "φιλάνθρωπο", αν στις σημερινές για την ελληνική κοινωνία τραγικές στιγμές, παραμερίσει το καθήκον τούτο της σεμνότητας, για να κλειστεί στον ελεφάντινο πύργο του ναρκισσισμού, συνεχίζοντας και διαιωνίζοντας την την αξιοθρήνητη παράδοση της υποκρισίας σε τούτο τον τόπο...
Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Οποιος όχι, έχει μπροστά του "πεδίον λαμπρόν" να επιδεικνύει τη ματαιοδοξία του και πολλούς να τον κολακεύουν με άφθονη έκκριση σιέλου...