Γιατί και οι απολογητές του Σόιμπλε και όσοι τον κατηγορούν πέφτουν στην ίδια παγίδα

φωτο από: telegraph.co.uk

Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού

Ποτέ ιστορικά η επίθεση εναντίον προσώπων -ασχέτως συμπάθειας ή αντιπάθειας, και απόψεων για το ρόλο που διαδραμάτισαν- σε καιρό δημοκρατίας δεν ωφέλησε τον λαό. Το ακριβώς αντίθετο συνέβη, κάθε τρομοκρατική επίθεση οδήγησε σε περιορισμό των ελευθεριών του λαού με μοναδικό κερδισμένο την εξουσία. 

Δικαιοσύνη δεν είναι η πρόσκαιρη ικανοποίηση του ενστίκτου, είναι η συλλογική πρόοδος του λαού και η λογοδοσία -αφού αποδειχθεί- όσων τον έβλαψαν. Συγκρίσεις με κατοχή και χούντα είναι ύβρις. Όχι δεν είναι ίδιο το να σε κυβερνάει ο ξένος κατακτητής μετά από ένοπλη επίθεση στη χώρα σου και το να βλέπεις τα τανκς στους δρόμους με τη στάση του λαού στις πολιτικές εξελίξεις. Όταν μπορείς να βγεις στο δρόμο με τέσσερις φίλους σου και να φωνάξεις "Τσίπρα είσαι προδότης" χωρίς να φοβάσαι ότι η αστυνομία θα ανοίξει πυρ εναντίον σου δεν έχουμε χούντα. 

Και οι δύο πλευρές, όσοι υιοθετούν άκριτα την επιχειρηματολογία των δανειστών και όσοι καταφεύγουν σε λεκτικές υπερβολές, βασίζονται στην ικανοποίηση των ενστίκτων και όχι σε στοιχεία. 

Λυπάμαι αλλά για να πειστώ ότι για το χρέος φταίει ότι φάγαμε τα λεφτά των καλών εταίρων και δανειστών και ήμασταν σπάταλοι απαιτώ πραγματικό λογιστικό έλεγχο όπως θα απαιτούσα αναλυτικό λογαριασμό από κάθε τράπεζα που θα ισχυριζόταν ότι χρωστούσα. 

Το τι έκανε ο τάδε ή ο δείνα δημόσιος υπάλληλος δεν είναι επιχείρημα ούτε απόδειξη, είναι προσπάθεια εκμετάλλευσης ενστίκτων, το ίδιο ακριβώς δηλαδή που κάνουν όσοι χρησιμοποιούν εύκολα μεγαλόστομες εκφράσεις χωρίς κανένα κοστολογημένο σχέδιο. 

Ο Λουκάς Παπαδήμος υπήρξε δοτός πρωθυπουργός, δεν εκλέχθηκε από τον Ελληνικό λαό. Η διαδικασία επιλογής του, οι αποφάσεις της κυβέρνησης του, όπως και οτιδήποτε αφορά τις επιλογές των κυβερνήσεων από το 2010 όταν από το λεφτά υπάρχουν μπήκαμε στο μνημόνιο με ανύπαρκτη διαπραγμάτευση, θα πρέπει να διερευνηθούν. 

Και οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος, οι απολογητές των ξένων και των ντόπιων ολιγαρχών και όσοι χρησιμοποιούν εύκολα μεγαλόστομες εκφράσεις ή χειροκροτούν όσους το κάνουν χωρίς να απαιτούν το δικό τους σχέδιο, εξηγούν το πώς φτάσαμε ως εδώ. 

Τα λόγια και η δημιουργία εντυπώσεων είναι εύκολα και φθηνά και οδηγούν πάντα σε τραγωδίες.