Σε όποια μορφή κι αν καταναλώνεται, είτε ως συστατικό σε φαγητά και ποτά είτε ως συμπλήρωμα διατροφής, η επίδρασή του στην καύση του λίπους είναι σημαντικότατη.
Σύμφωνα με μια νέα μετα-ανάλυση που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Annals of the New York Academy of Sciences, η πικάντικη πιπερόριζα, ευρύτερα γνωστή ως τζίντζερ, μπορεί να αποτελέσει φυσικό «όπλο» ενάντια στην παχυσαρκία, το μεταβολικό σύνδρομο, τον διαβήτη και άλλες χρόνιες παθήσεις που σχετίζονται με την υπερβολική συσσώρευση λίπους στο σώμα.
Αν και οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη σε θέση να δώσουν επίσημες συστάσεις όσον αφορά την ακριβή ποσότητα που πρέπει να καταναλώνουμε σε καθημερινή βάση, αναφέρουν ότι καλό είναι να το προσθέσουμε ή να το αυξήσουμε στη διατροφή μας.
Η μετα-ανάλυση, η οποία βασίστηκε σε 60 μελέτες που πραγματοποιήθηκαν παλαιότερα σε εργαστηριακό περιβάλλον, σε πειραματόζωα ή σε ανθρώπους, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «κατά γενικά παραδοχή, το τζίντζερ έχει ευεργετική επίδραση ενάντια στην παχυσαρκία, στον διαβήτη, στις καρδιαγγειακές παθήσεις και σε σχετικές διαταραχές» αναφέρουν οι επιστήμονες από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Κίνας, σύμφωνα με το ΤΙΜΕ.
Οι επιστήμονες εστίασαν την έρευνά τους στις διάφορες πτυχές του μεταβολικού συνδρόμου, δηλαδή του συνδυασμού τριών ή και περισσότερων παραγόντων κινδύνου για τον διαβήτη τύπου 2 και την καρδιοπάθεια (κυρίως υπέρταση, ανεβασμένο σάκχαρο, λίπος στην κοιλιά, χαμηλή HDL χοληστερόλη, αυξημένα τριγλυκερίδια). Όπως οι ίδιοι επισημαίνουν, το μεταβολικό σύνδρομο «αποτελεί εντεινόμενο πρόβλημα υγείας που λαμβάνει διαστάσεις πανδημίας, αφού πλέον πλήττει το ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού».
Εύλογα, το ενδιαφέρον της ιατρικής κοινότητας για την εξεύρεση αποτελεσματικών –φυσικών ει δυνατόν– στρατηγικών πρόληψης και αντιμετώπισης του μεταβολικού συνδρόμου είναι τεράστιο. Οι επιστήμονες από την Κίνα επέλεξαν να μελετήσουν το τζίντζερ επειδή αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή μπαχαρικά στον κόσμο αλλά και επειδή έχει μια μακρά ιστορία ως φυσικό μέσο αντιμετώπισης ποικίλων προβλημάτων υγείας, χάρη στις πολυάριθμες φυτοχημικές και αντιοξειδωτικές του ιδιότητες.
Οι μηχανισμοί πίσω από τις «υπερδυνάμεις» του τζίντζερ είναι πολλοί, σύμφωνα με τα νέα ευρήματα. Μεταξύ άλλων, η μετα-ανάλυση αναφέρει ότι το μπαχαρικό εμπλέκεται στην καύση του λίπους, την πέψη των υδατανθράκων και την απελευθέρωση ινσουλίνης. Παράλληλα, το τζίντζερ αποδεδειγμένα εμποδίζει τη διαδικασία του οξειδωτικού στρες (μια μορφή γήρανσης των κυττάρων), έχει αντιφλεγμονώδη δράση, μειώνει τη χοληστερόλη και βοηθά στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης. Τέλος, εκτιμάται ότι μπορεί ακόμη και να μειώσει τον κίνδυνο αθηροσκλήρωσης, δηλαδή συσσώρευσης επικίνδυνων λιπαρών στις αρτηρίες.
Οι δοκιμές σε ανθρώπους συγκεκριμένα υποδεικνύουν ότι το τζίντζερ ενισχύει τις καύσεις, μειώνει το αίσθημα της πείνας και συσχετίζεται με την απώλεια βάρους σε υπέρβαρα άτομα. Έχει συνδεθεί επίσης με θετικές μεταβολές στα επίπεδα της χοληστερόλης, του σακχάρου, της αρτηριακής πίεσης και των δεικτών φλεγμονής αλλά και στην υγεία του ήπατος.