Του Στρατή Μαζίδη
Χθες διαλύθηκε μια ακόμη αυταπάτη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο Eurogroup. Μια από τις μόνιμες δικαιολογίες της συνθηκολόγησής του ήταν η...μάχη για το χρέος. Τώρα πάει κι αυτή.
Γιατί να ελαφρύνουμε το χρέος, αναρωτιέται ο Σόιμπλε [και λογικά από την πλευρά του] άμα πιάνετε τέτοια πλεονάσματα [στραγγίζοντας το λαό];
Ο Τσίπρας ήταν τελειωμένος από την στιγμή που κιότεψε και δεν τόλμησε πριν από δύο χρόνια. Άπαξ και έσκυψε το κεφάλι, κατέστη καρπαζοεισπράκτορας.
Σαν τους ερωτευμένους που κάνουν τα πάντα για την/τον άλλη/ο αλλά τελικά στο τέλος τρώνε τη ζεστή χυλόπιτα.
Τα έδωσε όλα κι έμεινε στον άσο.
Ο πρωθυπουργός δεν πήρε απολύτως τίποτε. Το παραμικρό να του έδιναν θα το παρουσίαζε ως νίκη, ακόμη και αν του έλεγαν "δε θα πληρώσεις στις 5 Δεκεμβρίου 10 ευρώ αλλά στις 6 Δεκεμβρίου 9,99".
Το ότι δεν του έδωσαν ούτε ένα ψιχουλάκι, δείχνει το μέγεθος του εξευτελισμού του καθώς επίσης πως τον προσεγγίζουν.
Τον θεωρούν [και είναι] τελειωμένο. Τον εκβίασαν, ταπεινώθηκε, έκανε την πιο βρώμικη δουλειά από όλους, τον μισεί τεράστιο τμήμα του ελληνικού λαού και τώρα δεν του δίνουν τίποτε. Σαν αυτόν που εργάζεται αλλά δεν πληρώνεται το μεροκάματο.
Λογικό από την πλευρά των δανειστών, οι οποίοι ουδέποτε στόχευσαν στη διορθώση των στρεβλώσεων αλλά στη συνολική μας φτωχοποίηση και την υφαρπαγή του πλούτου της χώρας. Γιατί να χαριστούν στον Τσίπρα που στο παρελθόν τους καθύβριζε και τους γελοιοποιούσε; Κυρίως όμως για ποιο λόγο να βοηθήσουν έναν άνθρωπο που πλέον τους είναι άχρηστος; Δε φημίζονται για την καλοσύνη τους.
Ο Τσίπρας γραβάτα δεν πρόκειται να βάλει.... Ούτε παντελόνι προλαβαίνει πια να φορέσει.