Ελάχιστοι σε τούτη τη χώρα της γκρίζας πραγματικότητας και της "προβατοποιημένης λογικής" έχουν ενδιαφέρον να προικίσουν τη μονόχορδη μελωδία της καθημερινότητας τους με την πολύχορδη ευρύτητα της συμφωνίας.
Και ελάχιστοι νιώθουν πως είναι φορείς της ανθρώπινης μοίρας. Και ακόμη λιγότεροι διαισθάνονται πως αν αφαιρέσουν τις παρωπίδες η ματιά τους θα απλωθεί στο πολύχρωμο θέαμα, που τους καλεί και διεκδικεί την εγρήγορση όλων των αισθήσεων.
Οι πολλοί τρέμουν την πανοραμική θέα της ίδιας της πραγματικότητας τους. Τρέμουν να απεγκλωβιστούν από τις συνήθειές τους, το "βόλεμα" τους και να νιώσουν την ψυχή τους να δονείται από τις αναπάλσεις του "καινούργιου", του απροσδόκητου.
Η πανοραμική θέα βάζει σε δοκιμασία όχι μόνο την αίσθηση μα και την νόηση. Οχι μόνο την όραση μα και τη σκέψη. Αυτή τη τόλμη την έχουν μόνο άνθρωποι που δεν φοβούνται μα μετατεθούν από το μερικό στο γενικό. Αυτοί που δεν σκέφτονται πως πρέπει να αναζητήσουν μετά το απόσπασμα το άρτιο.
Αυτοί που δεν διστάζουν να αφαιρέσουν τις βολικές παρωπίδες, έστω κι αν γνωρίζουν. πως τα χιλιόμετρα που είχαν διανύσει ήταν ένας αυτοεπαναλαμβανόμενος, αμέτρητες φορές, κύκλος με περίμετρο απελπιστικά μικρή.
Ο πολιτισμός στη βαθύτερη του ουσία είναι η ανθρώπινη ευημερία. Η αναζήτηση της ευημερίας αυτής αποτελεί τη βάση και το ζωτικό κίνητρο όλων των συστημάτων και των θεωριών από τα πανάρχαια χρόνια. Και τα συστήματα και οι θεωρίες δοκιμάζονται και σταθεροποιούνται ή φθείρονται ανάλογα με την ικανότητά τους να εξασφαλίσουν στον άνθρωπο το ανώτατο ποσοστό ευημερίας.
Η αποτυχία τους είναι και ο αμείλικτος θάνατός τους. Σε τούτο άλλωστε οφείλεται και η διαδοχική εναλλαγή ιδεωδών, φιλοσοφικών αντιλήψεων, πολιτικών πρακτικών, που παρακολουθεί τη δραματική προσπάθεια του ανθρώπου να δώσει κάποιο σταθερότερο σχήμα στο ρευστή καθημερινότητα του.
Στην Ελλάδα βέβαια επικρατεί η "προβατοποιημένη λογική" και η έννοια του πολιτισμού έχει εξευτελιστεί. Και το αίτημα για την ευημερία εξαρτάται από το ποσοστό των προσδοκιών ή και της απληστίας των ολίγων, που τροφοδοτείται από την...τυραννία της ευπιστίας και βλακείας της πλειοψηφίας.
Ολα είναι υπόθεση παιδείας και μάθησης. Η κοινωνική συνείδηση σε τούτο τον τόπο παραμερίζεται από την πλεονεξία ατομικής συνείδησης, με αποτέλεσμα οι αρχές και οι αξίες της λογικής, των δικαιωμάτων των πολιτών απέναντι του κράτους, μέσα σ' ένα κλίμα πολιτικής με γκροτέσκο και "βάρβαρα"στοιχεία, δεν μπορούν να βρουν ακέραιη την έκφρασή τους.
Και μετά μιλάμε για πολιτισμό...Κανένας δεν έχει στοχαστεί ή μάλλον ελάχιστοι είναι εκείνοι που στοχάζονται, πως η πρόοδος της τεχνικής δεν σημαίνει πάντοτε και ευημερία του πολιτισμού ή ευτυχία του πολίτη, όταν δεν είναι συναρτημενη και με την ανάλογη πρόοδο του κοινωνικού σχήματος. Και η πρόοδος του κοινωνικού σχήματος προυποθέτει την απουσία της "προβατοποιημένης λογικής".