Εδώ και λίγα χρόνια κυκλοφορούν στο διαδίκτυο διάφορες προφητείες ή λόγια γερόντων σχετικά με τα μελλούμενα.
Το βασικό ερώτημα είναι αν μπορούμε να βασιστούμε σε αυτά ή να τα λάβουμε σοβαρά υπόψη μας.
Το πρώτο και κύριο που οφείλουμε να έχουμε κατά νου είναι ότι όσοι δηλώνουμε Χριστιανοί, τότε δεχόμαστε την ύπαρξη των προφητών και των προφητειών ως αναπόσπαστο κομμάτι της πίστης μας.
Στην Παλαιά Διαθήκη ο Θεός έστελνε τους προφήτες στο λαό του, οι οποίοι συνήθως διώκονταν και είχαν άσχημο τέλος.
Θέλει ο Θεός να γνωρίζουμε; Μάλλον ναι καθώς στην Αποκάλυψη ξεκινά λέγοντας στον Ιωάννη πως αυτά που θα του πει είναι για να γνωρίζουν εν τάχει οι Χριστιανοί τι έρχεται.
Συνεπώς υπάρχουν μετά Χριστόν προφήτες ενώ ο Ιησούς μετά την άνοδό Του στους ουρανούς, έστειλε το Πνεύμα το Αγιο την ημέρα της Πεντηκοστής το οποίο από τότε μέχρι σήμερα μίλησε μέσα από τα χείλη σπουδαίων Πατέρων της Εκκλησίας.
Επιπλέον ας μην ξεχνάμε τις προφητείες του Σεραφείμ του Σάροφ για τη μοίρα των τσάρων, του άγιου Παΐσιου για την ΕΣΣΔ ή του Πατροκοσμά, του οποίου αρκέτες ρήσεις έχουν πραγματωθεί.
Βέβαια σήμερα στο διαδίκτυο έχουμε δει πολλές φορές κάποιους να βάζουν στο στόμα ενός γέροντα κάποια λόγια και αυτά να διαδίδονται σα φωτιά. Ποιος ξεχνά τον Εφραίμ της Αριζόνα που βγήκε πριν 2-3 χρόνια να διαψεύσει λόγια που του είχαν βάλει κάποιοι στο στόμα;
Οι προφητείες είναι ένα όπλο που πρέπει να ξέρεις να το χειριστείς αλλιώς μπορεί να σε καταστρέψει. Υπάρχουν αγιογραφικές προφητείες που έχουν πολλαπλή μέσα στο χρόνο εκπλήρωση ή μπορεί να παραπέμπουν σε δύο διαφορετικά χρονικά σημεία. Όσοι έχετε διαβάσει περισσότερες από μια φορά την Αποκάλυψη, δεν καταλήξατε στο συμπέρασμα πως άλλα καταλάβατε την πρώτη και άλλα τη δεύτερη φορά;
Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να ψάχνουμε την πηγή. Διότι υπάρχουν πράγματα που είπαν οι σύγχρονοι Πατέρες αλλά και πράγματα που δεν είπαν.
Μπορούμε επίσης να εξετάζουμε σε σχέση με τα ευρύτερα γεγονότα. Σήμερα πράγματι βλέπουμε με όσα γίνονται στη Μέση Ανατολή αλλά και τα βόρεια σύνορά μας κάποια πράγματα να κουμπώνουν.
Αυτό όμως δε σημαίνει ότι α οκ, τώρα θα γίνουν, εμείς θα αράξουμε και όλα καλά και ωραία. Οι προφητείες συνήθως είχαν ως σκοπό να καλέσουν το λαό σε μετάνοια, αν και αυτό ποτέ δε συνέβη, μόνο μια φορά στη Νινευή (Μοσούλη) με τον Ιωνά, που τελικά η μεταστροφή των ανθρώπων έσωσε την πόλη από την καταστροφή.
Η προφητεία καταστροφικών πολέμων και θανάτων είναι λόγος προσευχής, λύπης και περισυλλογής, άσχετα να εμείς θα πάρουμε ή όχι την Πόλη, που δεν κάνουμε και κάτι για να το δικαιούμαστε. Αν είναι να 'ρθει, θε να ρθει.
Και το βασικότερο, η προφητεία είναι καμπανάκι συναγερμού, όχι αράγματος και μετάθεσης της ευθύνης σε από μηχανής θεούς σύμφωνα με τις δικές μας ερμηνείες.
Ναι προφήτες και προφητείες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Η μελέτη τους όμως και η προσέγγιση θέλει τεράστια προσοχή. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Ιούδας ο Ισκαριώτης ζούσε δίπλα στο Χριστό και όμως Τον παρέδωσε ενώ παρίστατο σε όλα όσα έκανε, τελικά δεν έβλεπε...