ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΜΑΛΚΙΔΗΣ
Η 19η Μαΐου, η ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας, την οποία με καθυστέρηση επτά δεκαετιών μετά το μαζικό έγκλημα υιοθέτησε το 1994 το ελλαδικό κράτος, είναι η αφορμή για να ξαναδούμε την πολιτική προπαγάνδας και άρνησης που ακολουθεί η Τουρκία για το ζήτημα.
Μετά από τη ψήφιση του σχετικού νόμου στην Ελλάδα, η Γενοκτονία αναγνωρίστηκε μετά από πρωτοβουλίες Ελλήνων της Ελλάδας και της Διασποράς από τα κοινοβούλια της Κύπρου, της Σουηδίας, της Αρμενίας, τα ομοσπονδιακά κοινοβούλια της Νότιας Αυστραλίας και της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία, πολιτείες των ΗΠΑ, πόλεις του Καναδά (Οτάβα, Τορόντο, Λασάλ, Οσάουα, Λαβάλ), ενώ αναφορές έχουν γίνει στον ΟΗΕ, σε εκθέσεις προόδου για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αλλού.
Παρόλα αυτά η Τουρκία συνεχίζει να αρνείται τη Γενοκτονία, να κάνει προπαγάνδα και να φυλακίζει αγωνιστές ανάδειξης του μαζικού εγκλήματος, όπως έπραξε με το συμπατριώτη μας Γιάννη -Βασίλη Γιαϊλαλί.
Επιπλέον οι επιστολές του Τούρκου πρέσβη στην Οτάβα προς τους Γερουσιαστές του Καναδά για την υπόθεση της Γενοκτονίας, είναι τεκμήρια άρνησης, τα οποία σε άλλες χώρες θα χρησιμοποιούνταν για την καταδίκη της.
Οι μηχανισμοί βεβαίως της Τουρκίας χρησιμοποιούν στην προπαγάνδα τους και τις "θέσεις" που εξέφρασαν για τη Γενοκτονία οι γνωστοί αρνητές και υπονομευτές στην Ελλάδα....