Του Στρατή Μαζίδη
Δεν είμαι ούτε ηττοπαθής, ούτε φιλότουρκος. Προσπαθώ όμως να είμαι ρεαλιστής. Τις τελευταίες ημέρες βλέπουμε σε διεθνή αμυντικά ΜΜΕ (αλλά και τα τελευταία χρόνια γενικά) τα νέα εγχειρήματα της Τουρκίας στην αμυντική βιομηχανία και τεχνολογία.
Όταν κάποτε η Ελλάδα είχε βιομηχανία, η Τουρκία δεν μπορούσε να βγάλει ούτε πλαστικά καπάκια.
Ωστόσο τα πράγματα άλλαξαν.
Σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου Koral, 2-3 μοντέλα τεθωρακισμένων, ο πύραυλος Bora, οι νέες φρεγάτες.
Κι εμείς κύριε;
Εμείς παιδί μου ένα ΑΡΤΕΜΙΣ πήγαμε να βγάλουμε κάποτε και να μη θυμηθούμε τι συνέβη.
Εμείς παιδί μου πουλάμε την ΕΛΒΟ με τιμή εκκίνησης τα € 10 εκ., αντί να ρίξουμε εκεί όλο το βάρος και στις τεράστιες δυνατότητες που έχει ώστε να γίνει ο ακρογωνιαίος λίθος της ανάπτυξής μας.
Εμείς παιδί μου έχουμε σχέδιο να προσλάβουμε άλλους 40.000 δημοσίους υπαλλήλους πάνω στους ήδη 30.000 που προσλάβαμε.
Εμείς παιδί μου έχουμε σχέδιο να τα αρπάζουμε από όσους κοπιάζουν για να εξακολουθούμε να πληρώνουμε νεαρούς συνταξιούχους που κάθονται από τα 40, 45 και 50 τους χρόνια και ενώ ακόμη βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία.
Ναι η Τουρκία είναι ένα ισλαμοφασιστικό κράτος και ό,τι άλλο θέλετε όμως στηρίζει και επιδοτεί την εγχώρια βιομηχανία & τεχνολογία ενώ εμείς αν και χρεοκοπήσαμε, στηρίζουμε το καθισιό και το βόλεμα.
Αναζητάμε έτοιμα λεφτά για να διατηρήσουμε αυτό το άθλιο δημιούργημα.
Βέβαια δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούμε. Θα μας γλυτώσει ο Θεός που Τον αρνούμαστε κάθε μέρα, θα μεσολαβήσει η Παναγία που τη βρίζουμε από το πρωί ως το βράδυ και θα τα κάνει όλα ο μόσκοβος ο Πούτιν, που τελικά δεν πήρε από την Ελλάδα ούτε μια φράουλα. Αυτός που κάθε μέρα μας δίνει σύμφωνα με "πληροφορίες" Sukhoi και θα πληρωθεί ένα μέρος τους με βερύκοκα.