Μιλάς για χαμένες πατρίδες ραγιά αλλά τους αδερφούς σου από τις χαμένες πατρίδες γραμμένους τους είχες και τους έχεις γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων σου
Της Μελίνας Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού
Το 1823 ο Παπαφλέσσας ως υπουργός εξωτερικών, αναφερόμενος σε κάποιους Κυδωνιείς και Κρήτες πρόσφυγες που είχαν ζητήσει να επιστρέψουν στις τουρκοκρατούμενες πατρίδες τους, παραδέχτηκε ότι… «οι λεγόμενοι ελεύθεροι Έλληνες τους θεωρούν ως αυτόχρημα σκυλιά χωρίς να προσέξουν ότι και οι αυτοί οι Κυδωνιείς και οι όμοιοι τούτων εδυστύχησαν, και της πατρίδας των στερήθηκαν υπό και υπέρ του κοινού αγώνος».
Το 1922 οι πιο αγνοί Έλληνες με χιλιάδες χρόνια ιστορία, ονομάστηκαν τουρκόσποροι από τους αδερφούς τους που δεν στάθηκαν ικανοί να υπερασπιστούν το δικαίωμα παραμονής τους στις πανάρχαιες κοιτίδες τους, το δικαίωμα τους σε μια έντιμη αποζημίωση, αλλά ήξεραν να βρίζουν και να κατηγορούν κομμάτια τους από την αρχή χωρίς τα οποία δεν θα υπήρχαν ελεύθεροι Έλληνες ούτε το 1823 ούτε το 1922.
Ο Γιάννης Βασίλης Υaylali έμαθε ότι ήταν Πόντιος όταν συνελήφθη από το PKK τη δεκαετία του 90, όταν ο πατέρας του πήγε στην Αγκυρα στην κεντρική στρατιωτική διοίκηση για να πληροφορηθεί για την τύχη του και εκεί του είπαν ότι είναι Έλληνας και ότι οι Έλληνες και οι Αρμένιοι βοηθάνε το PKK οπότε να σταματήσει να ψάχνει για τον γιο του.
Σήμερα ο Γιάννης Βασίλης σαπίζει στις τουρκικές φυλακές. Οι Κούρδοι φωνάζουν για την απελευθέρωση του και ο ραγιάς τι κάνει;
Ονειρεύεται ότι θα του κάνουν δώρο χαμένες πατρίδες που τις πούλησε όταν είχε την ευκαιρία να τις ελευθερώσει.
Δεν ήταν μόνο η ηγεσία, αν ήταν θα έβρισκε αντίσταση, μέχρι το 1955 υπήρχε οδός Αττατούρκ στη Θεσσαλονίκη. Το όνομα του σφαγέα του Μικρασιατικού, Ποντιακού και Ανατολικοθρακιώτικου Ελληνισμού είχε δοθεί σε οδό της δεύτερης μεγαλύτερης Ελληνικής πόλης με μηδαμινές αντιδράσεις από τον λαό που στο μεγαλύτερο ποσοστό του αδιαφορούσε και συνεχίζει να αδιαφορεί για τους προδομένους αδερφούς του, αλλά… οι άλλοι πάντα φταίνε.