Ζούμε στη χώρα που μπορείς να κλέβεις και να οικειοποιείσαι την περιουσία του άλλου αλλα να μην τρέχει τίποτα,αρκεί να βρείς ενα καλό λόγο να αιτιολογήσεις την κλεψιά σου.
Ζούμε στη χώρα που αν κλέψεις, ληστέψεις, βασανίσεις,βιάσεις τις περισσότερες φορές, μένεις ελεύθερος μέχρι και άν ποτέ γίνει η δίκη.
Ζούμε στη χώρα που μπορείς να βασανίσεις μέχρι θανάτου κάποιον και αν μεν δεν πεθάνει αλλα μείνει ανάπηρος τρώς 2 με 3 χρονάκια φυλακή, ενω αν πεθάνει τιμωρείσαι μέχρι 10.
(Σημ: Να σημειώσω εδώ οτι η δολοφονία τιμωρείται με ισόβια, αρα συμφέρει να σκοτώνεις αργά και βασανιστικά)
Ζούμε στη χώρα που μπορείς να κλέψεις εκατομμύρια, να καταδικάσεις στην ένδεια και την ανέχεια έναν ολοκληρο λαό και πληρώνοντας μερικές χιλιάδες απο τα κλεμμένα να βγεις έξω σε 5 χρονάκια. Στην ίδια χώρα μόλις βγαίνεις απο τη φυλακή σταματάνε, ω του θαύματος, να ρουφούν το αίμα σου οι κοριοί, να πυορραγείς, μεχρι σκί μπορείς να φτάσεις κάποια στιγμή να κάνεις...
Ζούμε στη χώρα που γίνονται πραγματικές μάχες με 70 τραυματίες (!!!) πριν απο ένα αγώνα αλλά κανείς αρμόδιος δεν ασχολείται να πάρει μέτρα και να σταματήσει τη διεξαγωγή του αγώνα αφού δεν υπάρχει νεκρός.
Ζούμε στη χώρα που μπορείς να κάψεις 4 ψυχές ή να πνίξεις 4 άλλες και να μένεις κρυφός και ατιμώρητος,
Ζούμε στη χώρα οπου εφαρμόζεται αλα κάρτ ο αντιρατσιστικός νόμος, για να φιμώσει κάθε φωνή αντίστασης και να τρομοκρατήσει, ο ίδιος νόμος, που απαγορεύει υποτίθεται τις διακρίσεις στη χώρα που οι κάτοικοί της στερούνται, με άλλοθι τα μνημόνια, θεμελιωδών ανθρωπινων δικαιωμάτων.
Ζούμε στη χώρα που οι κάτοικοι πεινούν , δυστυχούν, αυτοκτονούν, μεταναστεύουν και την ίδια ώρα ξεπουλούν κοψοχρονιάς τη δημόσια περιουσία,αυξάνουν κατα 40% τις κατασχέσεις και την ίδια ώρα πολιτικός φτύνοντας μας στα μούτρα λέει οτι ορέγεται και θέλει να αρπάξει το χαρτζηλίκι του παππού στον εγγονό για να κάνει επενδύσεις.
Ζούμε στη χώρα που ψηφίζονται φωτογραφικές τροπολογίες για επιχειρηματίες, στη χώρα που προσωπικός φωτογράφος πληρωμένος απο το λαό ακολουθεί κατα πόδας τον πρωθυπουργό, στη χώρα που οι σύμβουλοι στρατηγικού σχεδιασμού ζωγραφίζουν σε ώρα εργασίας υποτίθεται (;;;) "Γκουβέρνικες"
Ζούμε στη χώρα που καταπίνουμε αμάσητα όσα μας σερβίρουν τα ΜΜΕ, που μπορεί να είναι απο ευφάνταστους διαλόγους στο τηλέφωνο πολιτικών, μέχρι απόπειρες αυτοκτονίας που πέφτει ο άλλος απο τον 7ο όροφο της ΓΑΔΑ και στραμπουλάει το πόδι του ή πέφτει απο το 2ο όροφο στο Κολωνάκι και σφηνώνει απο το πάχος. (Δε γίνονται αυτά λέτε; Για διαβάστε καλύτερα τις ειδήσεις)
Ζούμε στη χώρα που κυβερνάται τα τελευταία χρόνια με μνημόνια, διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις, που υποψήφιοι πρωθυπουργοί και κόμματα ψεύδονται και εξαπατούν ως κοινοί απατεώνες προεκλογικά για να υφαρπάξουν τις ψήφους, που κάθε μέρα ξυπνάς μην ξέροντας τι θα σου ξημερώσει και αν θα γλυτώσεις μεχρι το τέλος της και μείνεις ζωντανός, απο τους ποινικούς ή απο τους πολιτικούς ληστές.
Ζούμε στη χώρα που η παιδεία , η ασφάλεια, η δημόσια υγεία και το δικαίωμα στην εργασία είναι πικρά ανέκδοτα. Στη χώρα που μπαίνεις στο νοσοκομείο και κάνεις το σταυρό σου και τάμα για να βγείς ξανά ζωντανός, που εργάζεσαι σε άθλιους εργοδότες για 100 ευρώ μεικτά,στη χώρα που η καριέρα είναι χολέρα,η ημιμάθεια προσον, στη χώρα που νομιμοποιούνται τα πλαστά πτυχία,στη χώρα που διοικείς νοσοκομείο με το πτυχίο του ξαδέρφου σου (!!!)
Ζούμε στη χώρα των δανειστών τοκογλύφων που βαφτίζονται και με άλλο όνομα κάθε φορά, των ύποπτων δημοσκοπήσεων, των πολιτικών που σκύβουν με δουλοπρέπεια και υπακούουν στις διαταγές των ξένων.
Ζούμε στη χώρα του survivor, του Καρανίκα, του Βερύκιου, του Τσοχατζόπουλου, του Τσίπρα, και τόσων άλλων που γεμίζουν την καθημερινότητα μας και που αν συνεχίσεις να συμπληρώνεις ονόματα γεμίζεις σελίδες και τόμους ολόκληρους πριν σε πιάσει βαριά κατάθλιψη...
...και οπως λέει και ο ποιητής... ζούμε στη γή που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα