Το "κυβερνητικό έκτρωμα" ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μπορεί να προσκρούει στο γκρίζο παραπέτασμα των κρίσιμων προβλημάτων, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας, ως ο πρωθυπουργός της "ηγεμονικής" μειοψηφίας", δίνει την εντύπωση ότι περιχαρακώθηκε στον ηγεμονισμό του, διατηρώντας όλα τα στοιχεία της ανασφάλειας και της πολιτικής του καχεξίας.
Και οι συνεργάτες του, χρόνια επαιτούντες στις παρυφές της πολιτικής, διακατεχόμενοι από φαραωνική νοοτροπία, χάθηκαν στους δαιδαλώδεις διαδρόμους της εξουσίας, παίζοντας κρυφτό με τα επικοινωνιακά τεχνάσματα και με τη διαπλοκή με άλλο προσωπείο, επισφραγίζοντας με τις πρακτικές τους ότι διατηρούν μια λογική "κονσερβοποίησης" των πολιτών.
Με τον Αλέξη Τσίπρα, έχοντας πολιτικό "αποκούμπι" τους εξαθλιωμένους ΑΝΕΛ με γνήσιο εκφραστή της πολιτικής γελοιότητας τον Πάνο Καμμένο, και ένα κομμάτι της παραμορφωμένης Αριστεράς να ολισθαίνει μονίμως σε ψευδεπίγραφες επιδιώξεις, παρατηρούμε έναν ομαδικό κοινωνικό αυνανισμό!..
Μια κοινωνία βασικά "παγωμένη". Με τον λαικισμό να ζευγαρώνει με την πολιτική υπερβολή, για να εξασφαλιστεί η μαγεία της εντύπωσης στο πλήθος. Και η μάζα των ψηφοφόρων,για τους πολιτικούς που βύθισαν τη χώρα στο σκοτάδι και στην εξαθλίωση και ανέλαβαν οι ίδιοι να τη "σώσουν", είναι μια φτηνά εξαγορασμένη πόρνη ή έστω ερωμένη, απέναντι στην οποία οι ίδιοι συμπεριφέρονται εξουσιαστικά.
Εξωστρεφείς και αυτόχρημα νάρκισσοι οι πολιτικοί της συμφοράς και της ανικανότητας, ηδονίζονται να καθρεπτίζονται μέσα στην επιφάνεια της μάζας...
Με τις κοινωνικές ομάδες έχοντας παγιδευτεί στην κονσερβοποιημένη λογική και στις πολιτικές διαστροφές, να εμφανίζονται ενίοτε παραδομένες στην ελπίδα για έξοδο από την κρίση. Μια κοινωνία ανίκανη να αντιδράσει και να αντρέψει πολιτικές που ήδη έχουν "σφραγίσει" επί το χείριστον το μέλλον της χώρας.
Ο μόνος χώρος προβληματισμού και σκεπτικισμού που απέμεινε για τον μισθοσυντήρητο, τον αποδεκατισμένο συνταξιούχο, την υπερχρεωμένη νοικοκυρά, με εξαίρεση τον μέσο άνεργο που ούτε αυτή τη διέξοδο διαθέτει, είναι το σούπερ-μάρκετ και η λαική αγορά...
Μια κοινωνία και ένα πολιτικό σύστημα που συναγωνίζονται συχνά τις δημιουργίες της Commedia del' arte!..
Μια κοινωνία σε πλήρη συσκότιση. Ενα κράτος αδηφάγο και μια κοινωνία φωνασκούσα ασταμάτητα, αλλά μη αντιδρούσα. Με την πολιτική δημαγωγία και το πολιτικό ψέμα να οργιάζουν. Πλεονάζει η πολιτική φλυαρία, ενώ όταν το πλήθος αλλάζει κομματικό προσανατολισμό, δεν είναι αποτέλεσμα συνειδητοποίησης, αλλά πολλαπλών απογοητεύσεων. Μπορεί έτσι να χάνουν τα κόμματα, αλλά ποτέ δεν κερδίζουν οι Ελληνες!..
Ολοι περιμένουν με το στόμα ανοικτό. Τι θα τους ρίξετε μέσα άθλιοι της πολιτικής; Μύθο, "πρέζα", ελπίδα; Σκεφτείτε τι έχετε, τι σας περισσεύει και τι πρέπει να διαφυλάξετε. Μπορεί να έχετε επιβάλλει μια...κονσερβοποιημένη λογική, αλλά τα ανοικτά στόματα συνήθως δεν περιμένουν!..