Με την ασκούμενη πολιτική στην Ελλάδα πάντα να αποβλέπει προς τους ιδανικούς της σκοπούς αδιαφορώντας για τα μέσα που χρησιμοποιεί. Και κατόρθωσε παράλληλα να θέσει μεγάλες κοινωνικές ομάδες σε ληθαργική κατάσταση, ώστε να μην τους ενδιαφέρουν αυτοί οι "ιδανικοί σκοποί" της πολιτικής, αν και συγκροτούν το κεντρικό πρόβλημα που συναρτάται με την ευτυχία του ατόμου και των συνόλων.
Οι "ιδανικοί σκοποί" της εγχώριας ασκούμενης πολιτικής κατατείνουν στον ακρωτηριασμό όχι απλώς της συλλογικής μνήμης, αλλά και προιόντος του χρόνου των ατομικών ελευθεριών, με επίχρισμα πάντοτε την αναγκαιότητα της συγκυρίας.
Οσοι έχουν τη δύναμη, όχι μόνο να βλέπουν καθαρά μα και να ελέγχουν την πίστη τους και να δοκιμάζουν τα γεγονότα στη λυδία λίθο των επιτευγμάτων, έχουν προ πολλού φτάσει στο συμπέρασμα πως η "επανάπαυση" της κοινωνίας, καθώς ο χρόνος διαρρέει στη κλεψύδρα, σταθεροποιεί τον πολιτικό αμοραλισμό.
Και διογκώνει την πολιτική υποκρισία, ακόμα και στις ισχνές εκδηλώσεις της, ενίοτε μάλιστα με γκροτέσκο στοιχεία υπερβολής, όπως το σημερινό πολιτικό μνημόσυνο για τον αποθανόντα Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών...
Μια διαρκής προεξόφληση της ιστορικής πορείας που διαψεύδει ολοένα και με περισσότερο πάταγο τους προδιαγεγραμμένους σταθμούς της γίνεται σήμερα η πηγή της πολιτικής ανικανότητας.
Οι αλλοιώσεις των ηθικών εννοιών, και αξίες τόσα χρόνια απείραχτες από τη φθορά του χρόνου, όπως η ελευθερία και η κοινωνική δικαιοσύνη, καρποί και θησαυρίσματα της ανθρώπινης ενέργειας, σε τούτη τη χώρα "κουρελιάζονται".
Η ασκούμενη πολιτική σε τούτο τον τόπο "εξαγοράζει" τη σιωπή των κοινωνικών ομάδων με παχυλές υποσχέσεις και επίπλαστες προσδοκίες, για τους επώδυνους ακρωτηριασμούς της ψυχής τους. Γιατί αντιμετωπίζει το λαό ως αγέλη.
Οι λαοί όμως δεν είναι μόνο αγέλες. Αυτό τουλάχιστον κατέδειξε η ιστορία. Είναι μαζί και συνάξεις αρχαγγέλων. Και είναι τρομεροί όταν σιωπούν πολύ κι όταν πολύ υποφέρουν...