Του Στρατή Μαζίδη
Δεν είναι η πρώτη φορά που επισημαίνουμε πως ο πόλεμος της Συρίας συνιστά μια παγίδα για τους Κούρδους.
Οι Κούρδοι της Συρίας όταν ξέσπασε ο πόλεμος άδραξαν την ευκαιρία που τους έδωσε ο Μπασάρ αλ Ασαντ εγκαταλείποντας τις περιοχές τους αλλά αφήνοντάς τους, οπλισμό. Με αυτά τα όπλα, τα καλάσνικοφ του 1970 έγραψαν το έπος του Κομπάνι, όταν οι σημερινοί τους προστάτες, οι ΗΠΑ θεωρούσαν αρχικά χαμένη υπόθεση να υποστηρίξουν τους αμυνόμενους Κούρδους.
Όταν ο FSA κάηκε σαν χαρτί για την παρεμβατικότητα της Δύσης, τότε μέσα σε ένα βράδυ δημιουργήθηκαν οι λεγόμενες Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), τάχα μια συμμαχία των λαών της Συρίας αλλά επί της ουσίας η κουρδική πολιτοφυλακή YPG με μια ελαφρά διεύρυνση.
Το πόσο κουρδικές είναι οι SDF αποδεικνύεται τώρα με την πιθανή επίθεση των Τούρκων στο Αφρίν κι ενώ βρίσκεται η επιχείρηση της Ράκκα καθώς ανακοίνωσαν ότι θα αποδυναμώσουν το μέτωπο της τελευταίας για να αντιμετωπίσουν μια πιθανή εισβολή στο συροκουρδικό καντόνι.
Είχαμε σημειώσει εγκαίρως ότι οι Κούρδοι είναι καλοί πολεμιστές αλλά κάκιστοι πολιτικοί, διπλωμάτες και αναλυτές τονίζοντας πως περισσότερο αποτελούν ένα διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια κάποιων παρά σύμμαχο.
Έχει σημασία να αντιληφθούμε πως είναι διαφορετικό πράγμα ο σύμμαχος από ένα τοπικό εργαλείο.
Οι Κούρδοι είναι απλά ένας ακόμη στρατός μέσω του οποίου διεξάγουν επιχειρήσεις στη Συρία οι ΗΠΑ όπως ήταν ο FSA και το ISIS.
Ποιος τους διασφαλίζει ότι οι ΗΠΑ θα τους υπερασπιστούν τώρα που κινδυνεύουν; Τι θα κάνουν οι ΗΠΑ απέναντι στον Ερντογάν και όταν γνωρίζουν πως Μόσχα, Δαμασκός, Τεχεράνη, στην καλύτερη περίπτωση, δεν ενοχλούνται από μια πιθανή τουρκική επίθεση στην Αφριν.
Έχει αρκετό ενδιαφέρον να μελετήσει κανείς τη διαμόρφωση του πολεμικού χάρτη της Συρίας τους τελευταίους μήνες.
Ο Συριακός Στρατός ανεμπόδιστος απελευθερώνει στρατηγικές περιοχές και μεγάλες εκτάσεις την ώρα που οι τουρκοκίνητοι παρκαρισμένοι ισλαμιστές στο Ιντλίμπ δεν τον ενοχλούν διότι προφανώς αυτές είναι οι εντολές της Αγκυρας.
Με βάση τα σημερινά δεδομένα, ο άξονας Συρίας-Ιράν-Ρωσίας και Χεζμπολάχ θα φτάσει πρώτος στο Ντέιρ Εζόρ έχοντας απελευθερώσει και την υπόλοιπη ενδοχώρα.
Οι ΗΠΑ θα έχουν εγκλωβιστεί σε μια "άχρηστη" έρημο στο νότο και τι θα απομένει;
Οι περιοχές του Κούρδων για τις οποίες κανείς από τους γείτονες (πλην Ισραήλ) δεν επιθυμεί την παραμικρή αυτονομία ή ανεξαρτησία ή ομοσπονδία και στις οποίες υπάρχουν σημαντικοί κυβερνητικοί θύλακες, στη Χάσακα και το Καμισλί.
Η αλήθεια είναι πως μέσα από το ξεσκαρτάρισμα του συριακού πολέμου, αρχίζει να διαμορφώνεται ένα άλλο τοπίο καθώς το ISIS οδεύει στο τέλος του και οι διάφορες ισλαμιστικές ομάδες δε συνιστούν σοβαρό για την ώρα κίνδυνο.
Για αυτό μάλλον ήταν λάθος οι Κούρδοι να ταυτιστούν τόσο πολύ με τις ΗΠΑ ώστε να εκτελούν την επιχείρηση της Ράκκα ή να κάνουν ανοίγματα στη Σαουδική Αραβία, που εξόπλιζε το ISIS για να σφάζει και να βιάζει Γιεζίντι στο Ιράκ.
Το νέο τοπίο θέλει την αντιπαράθεση με τους Κούρδους με τη διαφορά πως ο πόλεμος αυτός από τη μια πλευρά θα διεξαχθεί δια αντιπροσώπων. Η Συρία και η Ρωσία δε χρειάζεται να πράξουν και πολλά. Απλά να βλέπουν την Τουρκία και τους ισλαμιστές που πατρονάρει, να μετρούν θύματα σε έναν πόλεμο φθοράς με τους Κούρδους.
Όχι άδικο, αν σκεφτεί κανείς το ρόλο της Αγκυρας στο ξεκίνημα και τη διατήρηση του αιματηρού πολέμου.