του Μιχάλη Χαιρετάκη
Πριν λίγο μόλις καιρό είχα γράψει σε ένα προηγούμενο άρθρο με τίτλο "Εντάξει και τους έπιασαν. Αλήθεια πού θα τους βάλουν; " κάποια στοιχεία πολύ αποκαλυπτικά για την κατάσταση που επικρατεί στη μνημονιακή Ελλάδα.
¨Εγραφα τότε:
"Λίγες μέρες πριν ακούσαμε έκπληκτοι σε βιντεάκι της ΕΛ.ΑΣ. οτι κατά την τελευταία διετία 2015-2016 έγιναν 414.704 συλλήψεις για σοβαρά κακουργήματα. Αυτό πρακτικά σημαίνει κατά μέσο όρο καθημερινά 568 συλλήψεις.
Απο την άλλη αν ανατρέξουμε στα επίσημα στοιχεία για την συνολική χωρητικότητα των φυλακών, θα διαπιστωσουμε με τρόμο, οτι η χωρητικότητά τους δεν υπερβαίνει σε καμμία περίπτωση τις 10.000, και σήμερα βρίσκονται μέσα σε αυτές 9800 κρατούμενοι περίπου.
Δηλαδή με απλά λόγια οι φυλακές γεμίζουν με κακοποιούς που έχουν διαπράξει κακουργήματα μέσα σε λιγότερο από 20 ημέρες, ακόμα και αν ήταν άδειες. Η πραγματικότητα της είδησης προκαλεί μόνο τρόμο. "
Πριν λίγες μόνο ημέρες διαβάζαμε , βλέπαμε και ακούγαμε στα ΜΜΕ τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης οτι μειώθηκε ο υπερπληθυσμός στις φυλακές της χώρας.
Της χώρας που μπορεί τη μιά στιγμή να έχεις δίπλα το παιδί σου και να ετοιμάζεσαι να το καμαρώσεις σε κάποια σχολική γιορτή και την επόμενη στιγμή η χαρά να γίνεται δυστυχία.
Της χώρας που γίνονται γλέντια οταν γιορτάζουν μη φυλακίσεις για διακίνηση ναρκωτικών και για άλλες παράνομες πράξεις. Γλέντια με αληθινές σφαίρες.
Της χώρας που τα μεγάλα της προβλήματα συνοψίζονται στο αν είναι πολιτικά σωστό να λέμε Ρομά, τους τσιγγάνους και γύφτους , τον έγχρωμο, μαύρο και το πως θα γίνει η επόμενη παρέλαση gay parade.Γιατί αυτά είναι τα προβλήματα που συζητούν.
Απο τη μια αγώνας για δικαιώματα μειονοτήτων ως άλλοθι και απο την άλλη ανυπαρξία στοιχειωδών δικαιωμάτων για την πλειοψηφία των κατοίκων.
Της χώρας που μεγάλες περιοχές ήδη έχουν γίνει απροσπέλαστα γκέτο, ακόμα και για την αστυνομία που επιχειρεί με σχεδόν ακατάλληλα αυτοκίνητα 20 ετιας που της χάρισαν, γιατί δεν είχε τους πόρους να αγοράσει νέα. Κατάντια.
Της χώρας που πριν πέσει το σκοτάδι, έδώ και χρόνια, κλείνουν οι γύρω δρόμοι απο τα αστυνομικά τμήματα με οδοφράγματα. Στο τέλος θα δείτε που η αστυνομία δε θα φτάνει για να προστατεύσει όχι τους πολίτες αλλά τα δικά της αστυνομικά τμήματα.
Ανθρωποκυνηγητό διαβάζουμε έχει εξαπολύσει η αστυνομία. Αυτή η αστυνομία που προσπαθει με πενιχρά μέσα να καταπολεμήσει την εγκληματικότητα. Που έχει να αντιμετωπίσει , πέρα απο τα άλλα προβλήματα της, κάποιους επίορκους που χρηματίζονται ή οταν συλλαμβάνει κάποιον παραβατικό που ανήκει σε κάποια προστατευόμενη μειονότητα και τους προστάτες της.
Και όταν και αν, για τα μάτια του κόσμου βρούν και συλλάβουν αυτόν που έριξε την φονική σφαίρα στον αέρα, μην απορήσετε αν σε λίγο καιρό θα βρεθεί πάλι εκτός φυλακής, γιατί το βασικό αδίκημα για το οποίο θα κατηγορηθεί είναι ανθρωποκτονία απο αμέλεια.
Οσο για τις φυλακές. Συγχωρείστε με γιατί έχω μπερδευτεί. Δεν ξέρω πια που βρίσκονται οι φυλακές. Γιατί όπου και να γυρίσω το μάτι μου βλέπω σπίτια, οχυρωμένα, με χοντρά σιδερένια κάγκελα στα παράθυρα και ανθρώπους να δυστυχούν.
Όλη η χώρα μια μεγάλη φυλακή.