Του Στρατή Μαζίδη
Έχουμε υποστηρίξει αρκετές φορές πως η φοροδιαφυγή δεν αντιμετωπίζεται με μέτρα που θυμίζουν ολοκληρωτικό καθεστώς, όπως τα POS, τα πάντα μέσω τραπεζών και να γνωρίζει το κράτος τι κάναμε και πότε.
Η φοροδιαφυγή αντιμετωπίζεται με δύο τρόπους.
Ο πρώτος είναι η θέσπιση ενός ήπιου φορολογικού συστήματος με μονοψήφιους συντελεστές, κίνητρα και υψηλές ποινές για τους παραβάτες. Κανείς δεν έχει λόγο να μην κόψει / ζητήσει απόδειξη αν το ΦΠΑ είναι 7-8% αντί για 24% και ο φόρος στο εισόδημα 10%.
Ο δεύτερος τρόπος είναι η Παιδεία.
Εσείς που έχετε παιδιά σε δημόσια σχολεία, αναρωτηθείτε πόσες φορές πληρώσατε 5ευρα, 6ευρα, 9ευρα για εκδρομές και δεν πήρατε απόδειξη;
Πόσες φορές πληρώσατε για το αναμνηστικό μπλουζάκι και δεν πήρατε απόδειξη;
Πόσες φορές δώσατε λεφτά για το αναμνηστικό πακέτο του Συλλόγου Γονέων με τις φωτογραφίες και δεν πήρατε απόδειξη;
Πόσες φορές αγόρασε το παιδί σας κάτι από το κυλικείο και δεν πήρε απόδειξη;
Και προσέξτε, δεν αναφέρομαι στα ιδιωτικά σχολεία αλλά τα δημόσια, αυτά που λειτουργούν στελεχωμένα με ανθρώπους που πληρώνουν οι Ελληνες φορολογούμενοι.
Όταν το παιδί δε μαθαίνει από το σχολείο του ότι για κάθε συναλλαγή που κάνει, θα πρέπει να ζητά το αντίστοιχο αποδεικτικό, πρωτίστως για τη δική του προστασία για να αποδείξει πως έχει πληρώσει το εκάστοτε ζητηθέν ποσό, πως θα αποκτήσει μια σωστή φορολογική κουλτούρα;
Θα έχει ενδιαφέρον όσοι διαβλέπουν κάτι γνώριμο στα παραπάνω να αναλογιστούν πόσα "μαύρα" τέτοια μικροποσά έχουν πληρώσει κατά τη διάρκεια των σχολικών χρόνων και πως ορισμένοι βγάζουν ένα καλό κέρδος δίχως να αποδίδουν το παραμικρό...