Είναι παράδοξο αυτό που συμβαίνει με την Κύπρο. Μέχρι πριν λίγες ημέρες έθετε στο τραπέζι την αυτοπαράδοσή της μέσω του δικαιώματος του βέτο και της συζήτησης της εκ περιτροπής προεδρίας ενώ ταυτόχρονα ετοιμαζόταν να υποδεχθεί την πλατφόρμα της TOTAL στο Οικόπεδο 11.
Ευτυχώς όμως που Τούρκος υπουργός εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου έσωσε την Κύπρο αρνούμενος τα πάντα. Δεν του έφτανε η Κύπρος στο πιάτο, την ήθελε και καθαρισμένη.
Εν πάση περιπτώσει και σε αντιπαράθεση με τα παραπάνω αυτό που αξίζει να υπογραμμισθεί είναι το πως μια μικρή γεωγραφικά χώρα, κατεχόμενη κατά 40% και δίχως ισχυρή εθνική άμυνα, επιδεικνύει μια τέτοια αποφασιστικότητα στο ζήτημα της εκμετάλλευσης της ΑΟΖ.
Οι τουρκικοί τσαμπουκάδες φτάνουν μέχρι τις απειλές και τις φωτογραφίες των τουρκικών πολεμικών πλοίων. Ό,τι συμβαίνει σήμερα, το είχαμε ξαναζήσει πριν λίγα χρόνια με την πλατφόρμα της Noble.
Θυμάστε να συνέβη τίποτε; Ναι οι Ισραηλινοί ανέλαβαν δράση και η Noble βρίσκεται μια χαρά να δραστηριοποιείται στην κυπριακή ΑΟΖ.
Η Κύπρος τόλμησε, έφερε τις μεγάλες εταιρείες στην ΑΟΖ της και δια αυτών τις Ενοπλες Δυνάμεις των αντίστοιχων χωρών τους.
Γαλλικές φρεγάτες, το αμερικανικό αεροπλανοφόρο George Bush, ελληνικά σκάφη βρίσκονται στην περιοχή διότι εκτός της κανονιοφόρου "Νικηφόρος" υποθέτουμε ότι θα βρίσκονται και οι σιωπηλοί υποβρύχιοι φονιάδες μας, εγγυώνται την ασφάλεια της Κύπρου και των εξορύξεων.
Και αυτή είναι η διαφορά μας και ο δρόμος της Κύπρου που δε βλέπουμε. Η αποφασιστικότητα. Μόνο όταν λαμβάνεις αποφάσεις και τις υλοποιείς, είτε λέγεται ΑΟΖ είτε ρήξη με τη Γερμανία, μόνο τότε σε λαμβάνουν σοβαρά υπόψη, σε υπολογίζουν και σε σέβονται.
Όταν πάλι απλά χασκογελάς, εξαντλείσαι σε μεγαλοστομίες ή έχεις 6 μίλια στο νερό και 10 στον αέρα, τότε κανείς δε σε υπολογίζει.
Η Κύπρος λοιπόν μετά το δημοψήφισμα του 2004 επένδυσε στην ΑΟΖ, τώρα θα αρχίζει να χαίρεται τους καρπούς των κόπων της. Εμείς έχουμε ακόμη δρόμο...