Η λογική λειτουργία δεν είναι αυτόματη και άνετη, αλλά σύνθεση θέσεων και συνείδηση που η σύνδεσή της με την πράξη γίνεται άμεσα με συλλογισμούς και γνώσεις. Ο ανθρώπινος βίος δεν είναι απλό φαινόμενο ζωής, είναι υπεύθυνη πορεία υπαγορευόμενη από το πνεύμα.
Στη φωνή της κοσμικής λογικής "εξοντώνετε αλλήλους" αντιτάχθηκε η φωνή του Ναζωραίου "αγαπάτε αλλήλους". Η πρώτη είναι η φωνή της δύναμης που εκφράζει το πρωτόγονο, το βάρβαρο πνεύμα. Αυτή η φωνή εξακολουθεί να ακούεται, ενώ η δεύτερη αποτελεί μια πνευματική κατάσταση χωρίς βαθύτερο περιεχόμενο.
Εξετάζοντας τη θέση της λογικής λειτουργίας στην ανθρώπινη υπόσταση,που είναι φανερό προιόν της εξέλιξης, βρίσκουμε ότι η θέση της δεν διαφέρει από τις λοιπές οργανικές λειτουργίες που βοηθούν στη διατήρηση της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο οργανισμός έχει πάρει από την κοσμική ενέργεια εκείνο που τον κάνει να υπάρχει, να λειτουργεί, που είναι ανεξάρτητο από κάθε εσωτερική και εξωτερική επίδραση.
Με αυτή τη λειτουργία είναι συνδεδεμένες και οι βασικές λειτουργίες του θυμικού που δίδουν την πρωτόγονη υπόσταση στον άνθρωπο. Η ανάπτυξη της λογικής λειτουργίας αποτελεί το μεταγενέστερο σύστημα και όργανο που καθοδηγεί τον οργανισμό και απαιτεί σπουδή και καλλιέργεια, που δεν έχει ομοιότητα με τις αυτόματες, τις τυφλές και αυθόρμητες λειτουργίες που συνοδεύουν τον οργανισμό.
Και μπορεί να παραβληθεί μ' έναν αυτοκινούμενο μηχανισμό που στερείται όμως του συστήματος οδήγησης και που αγνοεί την πιθανή κατεύθυνση και τα αποτελέσματα της πιθανής συνέχειας.
Το σύστημα τούτο της λογικής, ενώ βοήθησε και βοηθεί ε πολλούς τρόπους την ανθρώπινη ύπαρξη, λειτούργησε σε πλαίσιο περιορισμένο που δεν επέτρεψε να καθορίσει τη διαγωγή και τη συσχέτιση κατά τρόπο αποτελεσματικό και σύμφωνα με ορισμένες επεξεργασμένες αρχές.
Το σύστημα της ανθρώπινης λογικής έχει περιορισμένη αποστολή λειτουργώντας στο πλαίσιο της λογικής του σύμπαντος, που είναι ισχυρή και που δίδει την έκφραση κάθε ατομικής βούλησης.
Η αδυναμία της ανθρώπινης λογικής να επιβάλει τα πορίσματα της και να ολοκληρώσει ακόμη αυτή τη διδασκαλία της αγάπης και της αλληλεγγύης οφείλεται στο χαρακτήρα της, που του λείπει ο αυτοματισμός και που για να γίνει συνείδηση πρέπει να περάσει από νοητικής επεξεργασία, πράγμα που απαιτεί χρόνο, ικανότητα και μέθοδο.
Η λογική λειτουργία μπορεί να παραβληθεί με την υπηρεσία που μαθαίνει τα μυστικά του σύμπαντος και που μπορεί α επωφεληθεί είτε με τη χρησιμοποίηση των καλών, είτε με την καταπολέμηση των κακών ιδιοτήτων της κοσμικής λογικής, αυτής που ιδιαίτερα βλάπτει την ανθρώπινη υπόσταση.