Δημήτρης Μανακανάτας
Η ολοκλήρωση της αντιαρματικής τάφρου πλάτους 50 μέτρων στην εξέχουσα του Κάραγατς στον Έβρο από το τουρκικό μηχανικό, είναι ένα ακόμη στοιχείο της σπουδαιότητας του σημείου στην περιοχή.
Εκτός από τα προφανή οφέλη για την τουρκική πλευρά όπως προσομοίωση υδάτινου κωλύματος και «παίγνια» με τα συστήματα γεφυρώσεως τύπου Samur και τα γεφυροφόρα Leguan με σχετική κάλυψη από το δίκτυο πληροφοριών της ελληνικής πλευράς• είναι μάλλον αυτονόητο ότι συνδέεται και με το Δόγμα του Ισοδύναμου Τετελεσμένου.
ΤΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ «ΙΣΟΔΥΝΑΜΟ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟ»
Θυμίζουμε ότι το ισοδύναμο τετελεσμένο προβλέπει, ότι η απάντηση στην οποιαδήποτε εχθρική ενέργεια εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, θα είναι ισοδύναμη ενέργεια των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.
Σε γενικές γραμμές μια κίνηση τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο θα οδηγούσε στην ανταπόδοσης της εχθρικής ενέργειας σε άλλη περιοχή (π.χ Κάραγατς, Ίμβρο) αποφεύγοντας την περαιτέρω κλιμάκωση στο σημείο της εχθρικής ενέργειας και οδηγώντας την όλη κατάσταση σε πλαίσιο, θεωρητικά, ελεγχόμενης σύγκρουσης.
Βάσει του ισοδύναμου τετελεσμένου, η περίπτωση κατάληψης βραχονησίδας από τους Τούρκους θα οδηγήσει σε ανάλογη ενέργεια, καταλαμβάνοντας εχθρική βραχονησίδα και μεταφέροντας την ενέργειας της κλιμάκωσης στον αντίπαλο. Σε μεγαλύτερης εχθρικής ενέργειας ανάλογη θα ήταν και η ελληνική απάντηση και στο πλαίσιο αυτό περιλαμβάνεται και αντεπιθετική κίνηση στο μέτωπο του Έβρου (π.χ στο προγεφύρωμα του Καραγάτς).
Σκοπός της κίνησης αυτής είναι η κινητοποίηση του διεθνούς παράγοντα με απώτερο στόχο την επίτευξη αμοιβαίας απαγκίστρωσης από εδάφη των δύο εμπλεκομένων.
Με την κίνηση της λοιπόν της Τουρκίας να βαφτίσει αρδευτικό έργο, μια αντιαρματική τάφρο (σε κάθε περίπτωση μπορεί να γεφυρωθεί από τον Ε.Σ) προσπαθεί να περιορίσει τις επιλογές της ελληνικής πλευράς σε μια δική της ενέργεια.
Ωστόσο η τουρκική τάφρος μπορεί θεωρητικά να αποτελεί εμπόδιο για την κατάληψη του συνόλου της εξέχουσας του Κάραγατς, από την άλλη όμως αποτελεί και σημείο οχύρωσης του επιτιθέμενου σε εκείνο το σημείο. Διότι πάντα το νόμισμα έχει δύο όψεις. Σε ότι αφορά το ισοδύναμο τετελεσμένο από όσο γνωρίζουμε είναι εν ισχύ και δεν υπάρχει κάποιο θεσμικό κείμενου που να υποστηρίζει το αντίθετο.
ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ…
Εάν παρακολουθήσει και ο πλέον αδαής τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες των ελληνικών δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή του Έβρου, θα διαπιστώσει ότι οι σχηματισμοί που επιχειρούν στην περιοχή της Θράκης, μέσω ρεαλιστικής σεναρίων εκπαίδευσης που σφυρηλατούν μια νέα νοοτροπία η οποία επικεντρώνεται στο ότι είναι προτιμότερο να γνωρίζουν πώς θα αντιμετωπίσουν τον αντίπαλο παρά να ξορκίζουν το κακό.
Σε περίπτωση που οι εξ Ανατολών «σύμμαχοι» θελήσουν να ταράξουν τα νερά στον Έβρο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προωθήσουν τις τεθωρακισμένες και μηχανοκίνητες ταξιαρχίες στις περιοχές συγκέντρωσης κοντά στο ποτάμι. Σε περίπτωση που καταφέρουν να δημιουργήσουν προγεφύρωμα, δηλαδή να καταλάβουν ένα μικρό έστω τμήμα ελληνικού εδάφους, θα προσπαθήσουν να διοχετεύσουν ισχυρότερες δυνάμεις για να μεγαλώσει το προγεφύρωμα ώστε να επιχειρηθεί η κατάληψη των αντικειμενικών σκοπών βαθύτερα στο ελληνικό έδαφος.
Η πραγματικότητα είναι ότι σε μεγάλο ποσοστό έχει «φραχτεί» το μέτωπο του Έβρου με τα νέα αποκτήματα του αρματικού δυναμικού του Ελληνικού Στρατού (Leo 2HEL και Leo 2A4), αλλά σε κάθε περίπτωση η αντιμετώπιση μιας τέτοιου είδους απειλής επιτυγχάνεται με τη συνεργασία αρμάτων και μηχανοκίνητου πεζικού. Τα δεδομένα αυτά σε συνδυασμό με τα μέσα που αξιοποιεί ο αντίπαλος και τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα που διαθέτουν οδηγούν στη διαφοροποίηση της αναλογίας της μαχητικής ισχύος.
Είναι γνωστό, ότι το άρμα είναι κάτι οικείο στις δυνάμεις του πεζικού, ενώ η συνεργασία αρμάτων μάχης με μηχανοκίνητο πεζικό έχει ανέλθει σε υψηλά επίπεδα και λειτουργούν ως ενιαίο σύνολο. Ωστόσο, η έλλειψη σύγχρονων ΤΟΜΑ (Τεθωρακισμένο Όχημα Μάχης) με πυροβόλο που να μπορεί να προσβάλει και καταστρέψει τουλάχιστον τα εχθρικά ΤΟΜΑ αποτελεί μειονέκτημα κατά τις επιχειρήσεις, όπως επίσης και η έλλειψη επαρκούς θωράκισής τους που ουσιαστικά αναγκάζει το πεζικό να ακολουθεί από απόσταση τα άρματα, για να μην καταστεί εύκολη λεία στα όπλα του αντιπάλου. Επιπλέον και η χρήση των ΤΟΜΠ Μ113 ενέχει περιορισμούς από τη στιγμή που δεν μπορούν να ενεργήσουν αυτόνομα σε ξεχωριστή κατεύθυνση από τα άρματα μάχης, διότι δεν διαθέτουν ικανή θωράκιση και ισχύ πυρός και φυσικά δυνατότητα νυκτερινής παρατήρησης πέραν του τομέα της οδήγησης.
Ωστόσο, η αύξηση του βεληνεκούς και της ευκινησίας του πυροβολικού θα επηρέαζε την εκλογή του ΑΝΣΚ από πλευράς βάθους, ενώ η εισαγωγή της χρήσης ΜΕΑ (Μη επανδρωμένων Αεροχημάτων) τα οποία αναλαμβάνουν αποστολές ευρέως φάσματος (επιτήρηση – παρατήρηση με μετάδοση δεδομένων σε πραγματικό χρόνο) δίδει το τακτικό πλεονέκτημα σε εκείνον που θα τις αξιοποιήσει πρώτος.
Σε κάθε όμως περίπτωση, τα λόγια του Ναπολέοντα ότι «ο ποταμός είναι ένα εμπόδιο που μπορεί να καθυστερήσει τον εχθρό, και εάν αποφασίσεις να αμυνθείς επ’ αυτού η μόνη λύση είναι να διατηρήσεις τις δυνάμεις σου σαν μια μάζα και να επιπέσεις επ’ αυτού πριν συμπληρώσει τη διάβασή του» αποτελούν τη βασική αρχή της άμυνας στην ποτάμια γραμμή του Έβρου…