Θα γίνουν αυτά που λένε τα χαρτιά του Ουρανού.
« Δι αυτό της Τουρκίας, είναι καιρός
οπού είδα εις τον ύπνο μου ότι ένας λαμπροφορεμένος ως δεσπότης μου δίνει δύο χαρτιά τούρκικα και μου λέγει:
¨Δώστα του Σπυρίδωνα, ότ’είναι τα παλιά προικοσύφωνα της Τουρκίας και να της τα δώσει,ότι εγώ έκαμα νέα.¨»
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ»ΟΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
1 ΚΟΥΡΔΙΚΟ
2. ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
3. S400- ΑΟΖ
και το κερασάκι
« Γερμανός οικονομολόγος: Καλό για την Ελλάδα ένα προσωρινό Grexit»
Και μαζί με όλα αυτά το ΑΙΓΑΙΟ από εδώ και πέρα θα είναι γεμάτο με πολεμικούς στόλους.
ΞΥΠΝΕΙΣΤΕ και ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ
¨τα παραμύθια της Χαλιμάς¨ του Μακρυγιάννη ζωντανεύουν στις ημέρες μας
Τάδε έφη και έγγραψε Μακρυγιάννης
¨Αναγνώστες, αναγνώστες, αναγνώστες διαβάστε σας παρακαλώ, με προσοχή αυτά που σημειώνει ο χειρότερος απ’ούλο το πλάσμα του Θεού και αγράμματος ¨΄
δεν είναι παραμύθια της Χαλιμάς,
είναι αγανάκτηση Θεού και οδηγίες σε μας τους αμαρτωλούς. Ανθρώπους…
τον πήρε ο Χριστός εις το χέρι, και ευτύς βγαίνει ένας και είχε μία μεγάλη τρομπέτα και την έβαλε εις το στόμα του και φώναξε πρώτα αριστερά και δεύτερα δεξιά, και ευτύς κίμησαν δύο καβαλαραίγοι με τις σημαίες,
και συγχρόνως ο σταυρός, και ακολουθούσαν μαζί τους από πίσω στρατεύματα,
ύστερα άρχισε μία θάλασσα και γιομάτη όλο καράβια, μεγάλα και τρανά, με διάφορες σημαίες,
και πλήθος από αυτά, πνιμένη όλη η θάλασσα,
όλο διάβαιναν¨¨ ύστερα άρχισαν μυρμήγκοι στρατευμάτων,
μαύροι, κόκκινοι και τα εξής:
Διαβαίνοντας και αυτά πολλή ώρα, παρουσιάζεται μία σαν αντάρα, καπνός πολύς, και ένας μεγάλος ποταμός όλο αίμα¨
΄και τελειώνοντας αυτά, άρχισαν τούρκικα γράμματᨨ
ο τουράς τους πρωτοβήκε και κίνησε ομπρός, και κοντά τα γράμματα.
Τελειώνοντας αυτά, περνούν γράμματα δικά μας,
έλεγαν: «Παίρνει τέλος.»…: »παίρνει τέλος το βασίλειον»…. «Θεία δίκη δίνει τέλος εις την ασέβειαν»…
Δι αυτό της Τουρκίας, είναι καιρός
οπού είδα εις τον ύπνο μου ότι ένας λαμπροφορεμένος ως δεσπότης μου δίνει δύο χαρτιά τούρκικα και μου λέγει:
¨Δώστα του Σπυρίδωνα, ότ’είναι τα παλιά προικοσύφωνα της Τουρκίας και να της τα δώσει,ότι εγώ έκαμα νέα.¨
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ»ΟΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ.ΣΕΛ.197-199. http://orthodoxathemata.blogspot.gr/
Το1821 δεν ολοκληρώθηκε, το 1921-22 κλαίγαμε στην προκυμαία της Σμύρνης , το 2021-22, 200 χρόνια μετά το ηρωικό 21 θα σουλατσάρουμε στις νέες ανακαινισμένες προκυμαίες της Κωνσταντινούπολης στον Βόσπορο και στον Κεράτιο .
Ο Τούρκος επιβίωσε με πολεμικά τετελεσμένα για αυτό και σήμερα η έξοδος του από την Ιστορία θεωρείται τετελεσμένη.
Μέσα σε ένα 24ωρο πιθανής εμπλοκής με τους γείτονες θα καταλάβουμε πολλά και διάφορα.
Τότε έχουμε την ανάγκη την αηδία μας προς αυτούς που έκλεψαν τις ζωές μας με την μνημονιακή καταιγίδα να την μετατρέψουμε σε εφαλτήριο ψυχραιμίας ,ηρωισμού και ανθρωπιάς.
Τότε πρέπει να ανακαλύψουμε πάλι τι σημαίνει Δημοκρατία και συνάνθρωπος.
Αλληλοδιάδοχα γεγονότα στο ίδιο χρονικό διάστημα μπορούν να μας πουν τι έρχεται.
Το φθινόπωρο πρέπει να προμηθευτούμε τους πνευματικούς πυροκροτητές του 1821 για να επιβιώσουμε από ταις μπόρες-μπόρες που θα έρχονται
Το παραμύθι της χλιδάτης μεταπολίτευσης παίρνει τέλος και τα ¨παραμύθια ¨ του Μακρυγιάννη και του Αγίου Παισίου κατά τους γνωστικούς-νεοποχίτες των ημερών μας ήδη λαμβάνουν σάρκα και οστά.
Χρειαζόμαστε ¨ψυχές –πυροκροτητές¨ για την νέα πνευματική επανάσταση του 1821.
Ψάξτε να βρείτε αν στον διπλανό σας, μέσα στα ίδια μέλη της οικογένειας σας αλλά και στους εαυτούς σας κρύβονται τέτοιες ¨ψυχές –πυροκροτητές¨, όπως μας επισημαίνει ο Άγιος Παίσιος, τους έχει άμεση ανάγκη η Πατρίδα μας.
« Ἔτσι ἀπὸ μερικὰ παλληκάρια κρατήθηκε τὸ Ἔθνος!
Ὅσοι πεθαίνουν παλληκαρίσια, δὲν πεθαίνουν. Ἂν δὲν ὑπάρχει ἡρωισμός, δὲν γίνεται τίποτα. Καὶ νὰ ξέρετε ὁ πιστὸς εἶναι καὶ γενναῖος. Ὁ Μακρυγιάννης ὁ καημένος τί τράβηξε! Καὶ σὲ τί χρόνια!
– «Κάπνισαν τὰ μάτια μου», λέει κάπου Γέροντα.
– Ναὶ κάπνισαν τὰ μάτια του. Ἀπὸ τὴν ἔνταση καὶ τὴν ἀγωνία ποὺ εἶχε, ἦταν σὰν νὰ ἔβγαζαν ὑδρατμοὺς τὰ μάτια του. Βρέθηκε σ’ ἐκείνη τὴν κατάσταση καὶ ἀπὸ πόνο καὶ ἀγάπη θυσιαζόταν συνέχεια. Δὲν σκέφθηκε, δὲν ὑπολόγισε ποτὲ τὸν ἑαυτό του. Δὲν φοβήθηκε μὴν τὸν σκοτώσουν, ὅταν ἀγωνιζόταν γιὰ τὴν Πατρίδα.
Ὁ Μακρυγιάννης ζοῦσε πνευματικὲς καταστάσεις. Ἀν γινόταν καλόγερος, πιστεύω ὅτι ἀπὸ τὸν Ἅγιο Ἀντώνιο δὲ θὰ εἶχε μεγάλη διαφορά. Τρεῖς χιλιάδες μετάνοιες ἔκανε καὶ εἶχε καὶ τραύματα καὶ πληγές. Ἄνοιγαν οἱ πληγές του, ἔβγαιναν τὰ ἔντερά του, ὅταν ἔκανε μετάνοιες, καὶ τὰ ἔβαζε…
μέσα. Τρεῖς δικές μου μετάνοιες κάνουν μία δική του. Ἔβρεχε τὸ πάτωμα μὲ τὰ δάκρυά του.
Ἐμεῖς, ἂν ἤμασταν στὴ θέση του, θὰ πηγαίναμε στὸ νοσοκομεῖο νὰ μᾶς ὑπηρετοῦν…
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: Γέροντος Παϊσίου Λόγοι Β΄, «Πνευματικὴ Ἀφύπνιση» ,σ. 205-206, ἔκδ. Ι. Η. Ἰω. Θεολόγου, Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης olympiada στο Απριλίου 28, 2015
Με Πίστη και Ελπίδα
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας