Το πραγματικό αποτέλεσμα των βρετανικών εκλογών και τα Fake News για Farage και UKIP

Παναγιώτης Αποστόλου

• Ιρλανδοί, Farage και UKIP σε συμμαχία
• Ο Farage στη διαπραγματευτική διαδικασία
• Εξουδετερώθηκε το «πυρηνικό όπλο» των Βρυξελλών
• Η αλαζονεία της πρωθυπουργού Μέι

Για άλλη μία φορά οι μηχανισμοί παραπληροφόρησης και μισής αλήθειας (αν είναι και μισή) που λειτουργούν σε ΜΜΕ τόσο εντός Ελλάδος όσο και στην ευρωπαϊκή επικράτεια, έκρυψαν σημαντικά στοιχεία για το αποτέλεσμα των βρετανικών εκλογών. Και με την πρώτη επέτειο του δημοψηφίσματος που έφερε το Brexit, θεώρησαν ότι συνδυάζοντας την προπαγάνδα και για τα δύο γεγονότα, θα πετύχαιναν μεγαλύτερη παραπλάνηση.

Το Καθεστώς της παγκοσμιοποίησης και του φεντεραλισμού που προωθούν, για να καταστρέψουν τα εθνικά κράτη και τις εθνικές κοινωνίες και κοινωνικά χαρακτηριστικά, δεν τους επιτρέπει να σκεφθούν ελεύθερα, να δουν και να αποδεχθούν ότι ένας λαός ψήφισε με άμεση δημοκρατία σε δημοψήφισμα να φύγει από μία ΕυρωΕνωση (που δεν έχει σχέση με την Ευρώπη μας) η οποία μετατρέπεται ταχύτατα σε δικτατορία, μέσα από αυτό που ονομάζουν «ολοκλήρωση» και φεντεραλισμό πάνω στα ερείπια των ελεύθερων εθνικών κοινωνιών και κρατών. 

Η παντελής απουσία δημοκρατικότητας μέσα τους δεν τούς επιτρέπει να σεβαστούν την απόφαση ενός λαού, ότι δηλαδή αψηφά τα αφεντικά που οι ίδιοι προσκυνούν. Ο λαός του Ηνωμένου Βασιλείου στις 23 Ιουνίου 2016 με το δημοψήφισμα που έφερε το Brexit, κατέλυσε την ισχύ ενός μακροβιότατου καθεστώτος, το οποίο βρισκόταν σε διαρκή σύγκρουση με την Ελλάδα ακόμη και όταν ήμασταν σε συμμαχικά στρατόπεδα. Αυτό που σε γενικές γραμμές γνωρίζουμε ως «εγγλέζικο καθεστώς» ως δυνάμεις κατοχής στα νησιά του Ιονίου, στην Κύπρο, ως προδότες της συμμαχίας που χάρισαν την ελληνική Βόρεια Ήπειρο στον κομμουνιστή Χότζα της Αλβανίας και τροφοδότησαν υπόγεια τον Εμφύλιο πόλεμο μετά από την γερμανική Κατοχή κλπ. 

Αυτό το καθεστώς, που προκάλεσε εχθρότητα σε όλο τον κόσμο «κατά των Εγγλέζων», ο λαός του Ηνωμένου Βασιλείου το κατέλυσε πριν από ένα έτος με το δημοψήφισμα για έξοδο από την Ε.Ε. Αποσύνδεσε το «εργαλείο» που ονομαζόταν Ηνωμένο Βασίλειο, από το κύκλωμα της παγκοσμιοποίησης ώστε οι πολίτες του να τού δώσουν εκείνοι την πορεία που επιθυμούν και να μην χρησιμοποιείται ως εργαλείο καταστολής, επιβολής εξουσίας και ελέγχου όπως γινόταν μέχρι τότε. Ο Πρόεδρος του Κόμματος Ανεξαρτησίας UKIP ο Nigel Farage εξέφρασε όλο το νησί όταν έλεγε «δώστε μου πίσω την χώρα μου». Αυτό δηλαδή που λέμε εμείς στον σημερινό ναζιστικό Άξονα που σχηματίστηκε γύρω από την Τρόικα και μαχόμαστε για να πάρουμε πίσω την Ελλάδας μας μακριά από τα ναζιστικά νύχια των Ευρωκρατιστών. Από το 2016 έχουμε καλλιεργήσει μία σχέση με το βρετανικό Κόμμα Ανεξαρτησίας UKIP, το Κίνημα 5 Αστέρων του Μπέπε Γκρίλλο και την Ομάδα Άμεσης Δημοκρατίας EFDD στο Ευρωκοινοβούλιο που ανήκουν. Συνεπώς, δεν μιλούμε θεωρητικά αλλά στα πλαίσια συζητήσεων για δημιουργία διεθνούς συμμαχίας και με γνώση των αντικειμενικών καταστάσεων. 

Τα ΜΜΕ που διαπλέκονται με το Ευρωκρατικό σύστημα, παρουσίασαν το αποτέλεσμα των βρετανικών εκλογών ως «ήττα του λαϊκισμού», κλπ το κλασικό μαγνητοφωνάκι δηλαδή με λάσπη ως λαϊκιστή για όποιον είναι αντικαθεστωτικός και δεν υποτάσσεται στα αφεντικά τους. Το αντίθετο έγινε. Μετά από την αποχώρηση του Nigel Farage από το UKIP το κόμμα κινήθηκε γενικά σε μία κατεύθυνση «διαλλακτικότητας» απέναντι στο τοπικό και ευρύτερο καθεστώς της Ε.Ε. προσπαθώντας να καλμάρει το καθεστώς Βερολίνου-Βρυξελλών. Αγνοήθηκε μεγάλο τμήμα μελών και στελεχών που ζητούσε προώθηση της άμεσης δημοκρατίας και διατήρηση της φιλο-κοινωνικής ριζοσπαστικότητας του κόμματος για θεραπεία από την γκλομπαλιστική Ευρωκρατική μόλυνση. Με το «μούδιασμα» δραστηριοτήτων που επικράτησε (ίσως όχι ως γραμμή της εκάστοτε ηγεσίας), οι οπαδοί αποξενώθηκαν και δεν το ψήφισαν διότι δεν ήταν το UKIP που ήξεραν και ήθελαν. Συνεπώς, το UKIP «τιμωρήθηκε» εκλογικά διότι θεωρήθηκε ότι συμβιβάστηκε. Ακριβώς δηλαδή το αντίθετο από ότι λένε οι νεοφιλελεύθεροι και καθεστωτικοί παπαγάλοι και μαγνητοφωνάκια.

Επιπλέον, λόγω της μακρόχρονης συνεργασίας του ίδιου του Nigel Farage με το Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα DUP της Βόρειας Ιρλανδίας, τα δύο κόμματα ουσιαστικά έκαναν κοινή καμπάνια στη Βόρεια Ιρλανδία και η σημερινή δύναμη του DUP μέσω της οποίας κάνει κυβέρνηση με τους Tories, «περιέχει UKIP». Και μάλιστα το DUP έχει θέσει θέμα να είναι ο Farage εντός της ομάδας διαπραγμάτευσης. Με κάποιον τρόπο θα γίνει ώστε και η Πρωθυπουργός να το περάσει ως αναπόφευκτο. Συνεπώς, εκεί που δεν υπήρχε καν εμπλοκή του Farage με τις διαπραγματεύσεις πριν από τις εκλογές, τώρα θα υπάρχει με τον έναν ή άλλο τρόπο. Και φυσικά θα γυρίσει πιθανότατα στην ηγεσία του UKIP.

Αλλά εκείνο που έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την ήττα του συντηρητικού κόμματος και προσωπικά της Πρωθυπουργού Μέι, ήταν η αλαζονεία της. Ενώ είχε πλειοψηφία, ήθελε «να ταπώσει» αυτούς που θεωρούσε αντιπάλους της. Κλασσική περίπτωση όπου η ύβρις δέχεται τιμωρία. Ο λαός απλώς δεν δέχθηκε να γίνει εργαλείο ικανοποίησης της αλαζονείας και έπαρσης της Πρωθυπουργού Μέι. Και σε συνδυασμό με ορισμένα οικονομικά μέτρα στον τομέα της υγείας που θα έπλητταν πολλούς πολίτες, έχασε την πλειοψηφία που είχε, ανοίγοντας όμως το δρόμο για να χρησιμοποιήσει ο Farage το … ιρλανδικό κλειδί.

Αυτό όμως που έχει πολιτική και κυρίως στρατηγική σημασία είναι άλλο: Εξουδετερώθηκε το «πυρηνικό όπλο» των Βρυξελλών δηλαδή η ηγεσία του σκωτσέζικου SNP που σήκωνε τον κόσμο για νέο δημοψήφισμα και απόσχιση από το Ηνωμένο Βασίλειο. Το SNP εξοντώθηκε εκλογικά και μάλιστα … εντός έδρας. Στη Σκωτία. Το UKIP και ο Farage όχι μόνο επανέρχονται μέσω άλλης οδού, αλλά το μεγαλύτερο όπλο του Άξονα «Βερολίνο-Βρυξέλλες» δηλαδή η απειλή για απόσχιση της Σκωτίας (όπου υπάρχει και η ναυτική βάση υποβρυχίων για τα βρετανικά υποβρύχια με πυρηνικούς πυραύλους), έχει εξουδετερωθεί οριστικά. Οι ίδιοι οι Σκωτσέζοι είδαν ότι η ηγεσία του SNP τους χρησιμοποιούσε για εκδίκηση του Ευρωκράτους κατά όλου του λαού του Ηνωμένου Βασιλείου. Όπως η αλαζονεία της Πρωθυπουργού Μέι δέχθηκε πλήγμα με την απώλεια αυτοδυναμίας, έτσι και η αλαζονεία της ηγεσίας του SNP δέχθηκε μεγαλύτερο πλήγμα δεδομένου ότι τώρα η απόσχιση είναι εκτός συζήτησης για τους ίδιους τους Σκωτσέζους, ενώ η Μέι έχει αυτοδυναμία με τη βοήθεια των Ιρλανδών που έχουν μαζί τους τον Farage και το UKIP. Αλλά αυτή την πανωλεθρία των Σκωτσέζων Ευρωκρατιστών δεν την ανέφερε κανένα καθεστωτικό ΜΜΕ στις συγκεκριμένες διαστάσεις και με την επανάσταση των ίδιων των Σκωτσέζων κατά των Ευρωκρατιστών.

Εμείς που υπογράφουμε αυτό το άρθρο, σάς στέλνουμε συμμαχικούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς και μήνυμα αντίστασης κατά του Καθεστώτος της Παγκοσμιοποίησης και του Άξονα των συμφερόντων που έφεραν την Τρόικα και την καταστροφή στην ελληνική κοινωνία. Ήδη βρισκόμαστε σε συντονισμό υπό μορφή Συμμαχίας (διατηρώντας την ανεξαρτησία του κάθε πολιτικού φορέα) με την προοπτική η Συμμαχία να εξελιχθεί σε επίσημο εκλογικό συνδυασμό όταν προκηρυχθούν εκλογές, ώστε οι Έλληνες πολίτες να έχουν πραγματική και αξιόπιστη Επιλογή.

1. ΑγροτοΚτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας (ΑΚΚΕΛ), Βάκης Τσιομπανίδης, Πρόεδρος

2. Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας, Γιώργος Κόκκας, συντονιστής

3. Ελλήνων Πολιτεία, πολιτικό κόμμα, Παναγιώτης Αποστόλου, επικεφαλής Στρατηγικής Πολιτικής

4. Θεσσαλονίκη Πόλη Ελληνική, δημοτική παράταξη, Γιάννης Κουριανίδης, επικεφαλής

5. Κόμμα Ελλήνων Πειρατών, Θανάσης Γούναρης, Πρόεδρος