Στο περιβάλλον υπάρχουν πλέον πάρα πολλές χημικές ουσίες που ενοχοποιούνται για πολλά νοσήματα.
Το μέγεθος της βλάβης που μπορούν να προκαλέσουν εξαρτάται από τον βαθμό έκθεσης, τις συνθήκες έκθεσης και την οδό απορρόφησης.
Οι έρευνες δείχνουν ότι χημικές ουσίες στην καθημερινή ζωή μας μπορεί να έχουν επιπτώσεις σε όλα τα συστήματα του οργανισμού μας και ειδικά στον εγκέφαλο.
Άνοια
Ο μόλυβδος αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας, όπως διαπιστώθηκε από μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «Journal of Epridemilogy». Είναι γνωστές οι βλαβερές επιπτώσεις του μολύβδου στο δείκτη νοημοσύνης (IQ) των παιδιών. Το τοξικό αυτό μέταλλο, που χρησιμοποιούνταν στις βαφές τοίχων και τους υδραυλικούς σωλήνες τη δεκαετία του 1970, υπάρχει ακόμα σε πολλά σπίτια.
Καθυστέρηση ανάπτυξης
Ορισμένες νευροτοξίνες (χημικές ουσίες που βλάπτουν τον εγκέφαλο) περιλαμβάνουν τον υδράργυρο και τα πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCBs). Αμφότερα εντοπίζονται σε ψάρια των ωκεανών.
Παιδιά γυναικών που έχουν καταναλώσει πολύ μεγάλες ποσότητες μολυσμένων ψαριών μπορεί να έχουν χαμηλό δείκτη ευφυΐας και δυσκολία συγκέντρωσης της προσοχής. Αρχικά το πρόβλημα είχε εστιαστεί στα μεγάλα ψάρια όπως ο τόνος, ο ξιφίας, ο καρχαρίας κ.ά., αλλά αυτές οι χημικές ουσίες βρέθηκαν και σε άλλα ψάρια, όπως ο σολομός, τα καφέ καβούρια κ.ά. Η βρετανική Υπηρεσία Τροφίμων συνιστά στα παιδιά και τις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας να αποφεύγουν την κατανάλωση τέτοιων ψαριών και γενικά να καταναλώνουν λιπαρά ψάρια όχι περισσότερο από δύο φορές την εβδομάδα (οι τοξίνες αυτές συγκεντρώνονται στα λίπη).
Αυτισμός
Τα οργανοφωσφορούχα εντομοκτόνα αυξάνουν τον κίνδυνο αυτισμού. Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Molecular Psychiatry», αναγνώρισε τρία διαφορετικά γονίδια, τα οποία καθιστούν ορισμένους ανθρώπους πιο ευάλωτους σε νευρολογικές βλάβες που προκαλούνται από οργανοφωσφορούχες ουσίες. Τα κατάλοιπα των εντομοκτόνων στις τροφές μπορεί να συμβάλλουν στην αύξηση του αυτισμού, σύμφωνα με τους ερευνητές.