Ο Ντόναλντ Τραμπ με το "καλημέρα" της θητείας του βρέθηκε αντιμέτωπος με σειρά προβλημάτων. Όσοι μάλιστα γνωρίζουν τα των ΗΠΑ, σημειώνουν πως ο κίνδυνος να χάσει το αξίωμά του είναι κάτι παραπάνω από απλά ορατός.
Τι χρειάζονται όμως οι Πρόεδροι των ΗΠΑ όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μειωμένη δημοτικότητα;
Σε πρώτη φάση την επινόηση ενός "κακού" και μια επιθετική ρητορική. Αφού το παιχνίδι δε βγήκε στη Συρία, ο βολικός κακός είναι η Βόρεια Κορέα. Είχα σημειώσει και σε παλαιότερο κείμενο το εξής ερώτημα: Γιατί είναι παλαβός και επικίνδυνος ο Κιμ Γιονγκ Ουν και όχι οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Γαλλία, η Κίνα, η Ρωσία και όποιος άλλος διαθέτει πυρηνικά όπλα; Πόσες φορές αιματοκύλισε τον πλανήτη η Βόρεια Κορέα; Καμία. Αντίθετα ακόμη και σήμερα οι ΗΠΑ προκαλούν θάνατο και φρίκη στη Συρία μέσα από τις πολλές μαριονέτες τους.
Ο αμετροεπής Ντόναλντ Τραμπ που δεν μπορεί να διευθύνει το γραφείο του απολύοντας συνεργάτες που του στάθηκαν, θα μπορέσει να δώσει εντολή για πόλεμο; Εδώ στο βομβαρδισμό-φιάσκο της βάσης του Σαϊράτ στη Συρία (άραγε έμαθε τι απέγιναν οι πύραυλοί του που δε βρήκαν στόχο;) έτρωγε το γλυκό του και νόμιζε ότι πλήττει το Ιράκ (σε συνέντευξή του).
Αν μια χώρα στον κόσμο διαθέτει πυρηνικά, τότε δικαιούνται να διαθέτουν όλες. Ίσως μάλιστα θα έπρεπε να είχαμε κι εμείς.
Δε γίνεται όμως οι φονιάδες και οι μακελάρηδες του κόσμου να στοχοποιούν χώρες που απλά φροντίζουν να αμυνθούν. Είναι στο χέρι του κάθε Τραμπ να μη συμβεί το παραμικρό.
Ωστόσο ο Πρόεδρος ίσως χρειάζεται έναν πόλεμο για να δούμε τη "φωτιά και την οργή που ο κόσμος δεν έχει ξαναδεί". Το ερώτημα όμως είναι αυτή η φωτιά και η οργή που θα ξεσπάσουν, στην Κορέα ή σε έδαφος των ΗΠΑ;
Δε χρειάζονται πολλοί, ένας μόνο πύραυλος να βρει τον στόχο του και θα γίνει η δουλειά. Άραγε ο Τραμπ θα το ρισκάρει; Αυτό θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από το πως αξιολογούν στις ΗΠΑ τη Βόρεια Κορέα. Ο Πρόεδρος όμως έχει τον τελευταίο λόγο και δεν πρέπει να του έχουμε ιδιαίτερη εμπιστοσύνη, ειδικά στο πως κατάπιε τη χημική προβοκάτσια στη Συρία. Στο δε βυζαντινό παλάτι του Λευκού Οίκου είναι ίσως πολλές οι στοές και τα δωμάτια που θα ήθελαν έναν πόλεμο.