Στο παρελθόν, συνιστούσαν στους ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας να μην γυμνάζονται ώστε να μην επιδεινωθεί η κατάσταση της υγείας τους. Ωστόσο, είναι πλέον γνωστό και τεκμηριωμένο επιστημονικά ότι η σωματική άσκηση μπορεί να βελτιώσει αρκετά από τα τυπικά συμπτώματα της αυτοάνοσης νόσου, όπως η κόπωση και οι κινητικές δυσκολίες.
Μάλιστα, μια νέα δανική επιστημονική μελέτη δείχνει ότι ένα συγκεκριμένο είδος γυμναστικής προστατεύει το νευρικό σύστημα κι έτσι μπορεί να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Multiple Sclerosis Journal, δείχνει ότι η προπόνηση αντίστασης (resistance training) έχει ποικίλες θετικές επιδράσεις στον εγκέφαλο, οι οποίες μάλιστα συμπληρώνουν και ενισχύουν την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων που χορηγούνται στο πλαίσιο της θεραπευτικής διαχείρισης της ΣκΠ.
Ως προπόνηση αντίστασης ορίζεται οποιοσδήποτε συνδυασμός ασκήσεων κάνει τους μυς να συσπώνται ως απόκριση σε μια δύναμη που τους ασκείται –π.χ. από βαράκια, λάστιχα ή ακόμη και το ίδιο το βάρος του σώματος ή ένα μπουκάλι νερό. Κύριος στόχος της προπόνησης αντίστασης είναι η ενίσχυση της μυϊκής δύναμης, του μυϊκού τόνου, της μυϊκής μάζας και/ή της αντοχής.
«Τα τελευταία έξι χρόνια εξετάζουμε τη θεωρία ότι η σωματική άσκηση δεν επηρεάζει μόνο τα συμπτώματα της ΣκΠ και η μελέτη παρέχει τις πρώτες ενδείξεις ότι μπορεί τελικά να προστατεύσει το νευρικό σύστημα από τη νόσο» αναφέρει ο Ούλρικ Ντάλγκας, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Ώρχους.
«Γνωρίζουμε εδώ και 15 χρόνια ότι η γυμναστική δεν βλάπτει τα άτομα με σκλήρυνση. Αντιθέτως, συχνά επιδρά θετικά, για παράδειγμα όσον αφορά τη βάδιση, το αίσθημα κόπωσης, τη μυϊκή δύναμη και την αερόβια ικανότητα, παράμετροι που τυπικά παρουσιάζουν σταδιακή επιδείνωση. Όμως η διαπίστωση ότι η γυμναστική μπορεί να προστατεύσει τον εγκέφαλο των ασθενών με ΣκΠ είναι καινούρια και σημαντική» συμπληρώνει ο καθηγητής.
Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι ερευνητές από τη Δανία παρακολούθησαν 35 άτομα με ΣκΠ για διάστημα έξι μηνών. Οι μισοί συμμετέχοντες έκαναν προπόνηση αντίστασης δύο φορές την εβδομάδα, ενώ οι υπόλοιποι συνέχισαν τις καθημερινές τους συνήθειες, χωρίς να γυμνάζονται συστηματικά.
Πριν και μετά το εξάμηνο που διήρκησε η μελέτη, οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε μαγνητική ώστε οι ερευνητές να διαπιστώσουν τυχόν διαφορές στον ρυθμό συρρίκνωσης του εγκεφάλου τους. «Στα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας ο εγκέφαλος συρρικνώνεται αισθητά ταχύτερα από το φυσιολογικό. Υπάρχουν φάρμακα που αντιμετωπίζουν αυτή την εξέλιξη, ωστόσο παρατηρήσαμε τάση ακόμη μικρότερης συρρίκνωσης χάρη στη γυμναστική σε ασθενείς που λάμβαναν φαρμακευτική αγωγή» δηλώνει ο Ντάλγκας και προσθέτει: «Επίσης, είδαμε ότι αρκετές ακόμη μικρότερες περιοχές του εγκεφάλου άρχισαν να αναπτύσσονται ως απόκριση στη γυμναστική».
Το επόμενο βήμα των ερευνητών θα είναι να ανακαλύψουν τους ακριβείς μηχανισμούς πίσω από τις θετικές επιδράσεις της προπόνησης αντίστασης αλλά και κατά πόσο ωφελούνται όλοι οι ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας, ασχέτως του σταδίου της νόσου και της γενικότερης κατάστασης της υγείας τους.