 |
| philm1310 / pixabay.com |
Ενα ναυάγιο υπερήλικου πλοίου σε ήρεμη θάλασσα με πιστοποιητικά που κανονικά θα είχαν λήξει και υπήρχαν 2 παρατάσεις μολύνει τις ακτές της Αττικής,εκεί που χτυπάει η καρδιά της χώρας.
Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, απο την πρώτη στιγμή, θα είχε διαταχθεί άμεσος έλεγχος και ήδη οι ενδείξεις θα έδειχναν αν πρόκειται για ναυάγιο εξαιτίας εγκληματικών παραλείψεων ή έγινε δολιοφθορά.
Στην Ελλάδα μην νομίζετε, δε θα γίνει τίποτα. Οι υπεύθυνοι κατά το νόμο θα πέσουν στα μαλακά, τα πιστοποιητικά δε θα αμφισβητηθούν, γιατί αλλιώς θα ανοίξει άλλη μεγάλη ιστορία.
Δεν θα αγγίξει κανείς ουσιαστικά μια ιστορία που είτε έχει παράτυπα πιστοποιητικά και που θα πρέπει να γίνει έρευνα μετά και για άλλες υποθέσεις, αλλά και ευθύνες υπαλλήλων εντός του υπουργείου, είτε δολιοφθορά απο ισχυρους επιχειρηματίες ή άλλους σκοτεινούς κύκλους. Θέλουν την ησυχία τους, δεν είναι για αυτά τα πράγματα οι έλληνες πολιτικοί.
Το πολύ πολύ να ξαναβγούν στο γυαλί, να πουν 2-3 πολιτικές αρλούμπες επι του θέματος και να το κάνουν όσες φορές ακόμα χρειαστεί μέχρι να ξεχαστεί η υπόθεση.
Γιατί στο πολιτικό λεξικό η ημερομηνία που άλλοι προσδιορίζουν ως την 30η Φεβρουαρίου και άλλοι ως την 31 Σεπτεμβρίου κάποιου έτους στο μακρινό μέλλον, όπου θα ανακοινωθούν τα επίσημα τελικά πορίσματα για το ναυάγιο στην Αίγινα , το σιδηροδρομικό δυστύχημα στο Άδενδρο και τώρα το ναυάγιο του πετρελαιοφόρου στον Σαρωνικό.
Κάποτε, πρίν απο χρόνια, τα χρόνια του εκσυγχρονισμού, ήμουν διευθυντής μηχανογράφησης μεγάλης αλυσίδας η οποία ξαφνικά πτώχευσε. Οι εργαζόμενοι δεν πήραν ποτέ κάποια αποζημίωση, (πασίγνωστος δικηγόρος είχε αναλάβει τότε την υπεράσπισή τους αλλά, ω του θαύματος, δεν κατάφερε να τους εξασφαλίσει ούτε μισό ευρώ).
Σε αυτή την εταιρεία είχαν γίνει πάρα πάρα πολύ όμορφα πράγματα, τράπεζες ελληνικές αλλά και ξένες είχαν χάσει εκατομμύρια ευρώ απο την επένδυση.
Λίγο πριν κλείσει μάλιστα η εταιρεία έγινε καταγγελία και παραίτηση πρός τη Νομαρχία Αθηνών , μελών του Δ.Σ. της εταιρίας, οι οποίοι ισχυρίσθηκαν οτι παραιτούνται λόγω παρανόμων και ζημιογόνων ενεργειών από μέρους του Προέδρου του Δ.Σ. και Διευθύνοντος Συμβούλου , σε βάρος της εταιρίας και των πιστωτών αυτής.
Η εταιρεία "δάγκωσε" αρκετούς προμηθευτές, "δάγκωσε" γερά και τις χρηματοδότριες τράπεζες και βάρεσε ενα μεγαλοπρεπέστατο κανόνι.
Μάζεψα λοιπόν δημοσιεύματα απο τον τύπο , έγγραφα και γεγονότα, έφτιαξα μια καλογραμμένη καταγγελία και με τις υπογραφές τις δικές μου και μερικών άλλων εργαζομένων κατέθεσα καταγγελία στην εισαγγελία του Α. Πάγου.
Μάλιστα η γραμματέας, επειδή διάβασε την καταγγελία πριν την καταθέσω, μου είπε "Κύριε Χαιρετάκη το θέμα είναι αρκετά σοβαρό αυτό που γράφετε , πάρτε με τηλέφωνο την επόμενη εβδομάδα να σας πω πως προχωράει"
Πράγματι, την επόμενη εβδομάδα, πήρα τηλέφωνο, για να την ακούσω με απορημενο ύφος να μου λέει "Κύριε Χαιρετάκη, δεν ξέρω τι να πώ, ο κος... την έβαλε στο αρχείο". ¨Ηταν ο ίδιος εισαγγελέας που την ίδια εποχή, με βάση δημοσιεύματα είχε ασκήσει δίωξη τότε εναντίον πασίγνωστου επιχειρηματία.
¨Αρχισα να ψυλλιάζομαι τη δουλειά , οτι το πράγμα δεν πάει καθόλου καλά. ¨Εστειλα λοιπόν σε όλα τα ΜΜΕ της εποχής, απο άκρα δεξιά μέχρι άκρα αριστερά, ένα ωραίο e-mail που εξιστορούσε με στοιχεία τα γεγονότα. Απάντηση καμμία. Δεν υπήρξε καμμία μα καμμία αντίδραση. Τα στοιχεία τα γνώριζε επίσης με e-mail, ο τότε πρωθυπουργός, ο αρμόδιος υπουργός και το ΣΔΟΕ αλλά επίσης πάλι καμμία αντίδραση. Σα να υπήρχε μια τεράστια ομερτά παντού.
Επειδή υπήρχαν αριθμοι πρωτοκόλλων μάλιστα και δεν μπορούσε να γίνει καμμία αμφισβήτηση οτι τα είχαν διαβάσει, μετά απο ενα χρόνο οταν πήρα τηλέφωνο το ΣΔΟΕ να ρωτήσω αν προχώρησε η έρευνα καθόλου για τη συγκεκριμένη εταιρεία, η απάντηση του υπαλλήλου ήταν να του δώσω τα στοιχεία της διεύθυνσής κατοικίας μου για να τα προσθέσει στην ανύπαρκτη έρευνα που είχε γίνει.
Δεν είχε πλέον κανένα νόημα να συνεχίσω, οταν μάλιστα έβλεπα την μεγάλη πιθανότητα αν συνέχιζα να επιμένω,να μου συνέβαινε κανένα περίεργο "ατύχημα", κάτι για το οποίο, ως και σήμερα πιστεύω οτι δεν είχα καθόλου άδικο, βλέποντας πολλά γεγονότα που έγιναν στη συνέχεια.
Η πιο κωμική πτυχή της ιστορίας: Μερικά χρόνια μετά βρέθηκα ως διευθυντής μηχανογράφησης σε μια άλλη εμπορική εταιρεία και σε έναν έλεγχο του ΣΔΟΕ, μπαίνοντας μέσα στο λογιστήριο, ο ένας εκ των δύο που είχαν έρθει με ρωτάει ύφος χιλίων καρδιναλίων ποιος είμαι για να ακολουθήσει ο σπαρταριστός διάλογος
-Ο κύριος ποιος είναι;
-Λέγομαι Χαιρετάκης και είμαι ο διευθυντής μηχανογράφησης της εταιρείας, εσείς;
-Εμεις είμαστε ΣΔΟΕ
-Ωραια τότε ευκαιρία να σας καταγγείλω μια υπόθεση μιας άλλης εταιρείας για να κάνετε έλεγχο.
-Βεβαίως πείτε μας
-Ειναι η εταιρεία ******** όπου έχει γίνει δόλια πτώχευση και εχουν χαθεί εκατομμύρια χρήματα των ******** και ******** τραπεζών. Ειχαν μάλιστα ενημερωθεί για το θέμα και ο πρωθυπουργός κος ******** και ο υπουργος κος ********.Επειδή δεν έκαναν κάτι γι αυτό, μπορείτε να κάνετε εσείς κάποιον έλεγχο στην εταιρεία;
-Ξέρετε...εμείς είμαστε απλοί υπάλληλοι, αν θέλετε πάρτε τηλέφωνο στην υπηρεσία και πείτε τους ότι θέλετε.
Κάπως έτσι τελείωσαν και τα χρόνια της δικής μου πολιτικής αθωότητας.