Και η απόφασή του να δώσει ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς βήμα στον Τουρκοκύπριο ηγέτη να απευθυνθεί στο κοινό με την ιδιότητα του προέδρου της ΤΔΒΚ, μόνο ως αστοχία η ατόπημα δεν μπορεί να εκλαμβάνεται...
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Την ίδια στιγμή, η εμμονική αντίληψη των επικριτών του, που επιμένουν να ισχυρίζονται πως για τον Τουρκοκύπριο ηγέτη, αυτή η δυνατότητα εξαντλεί τη χρησιμότητά της, στην ευκαιρία που δόθηκε στον κ. Ακιντζι να μετατοπίσει στην Αθήνα και στην Κύπρο την ευθύνη για το ναυάγιο των συνομιλιών στην Κραν Μοντάνα, είναι τουλάχιστον αποπροσανατολιστική, και στην ουσία της το ίδιο ένοχη με την επαίσχυντη πρωτοβουλία του ΓΑΠ.
Η ρητορική που εξαντλείται στον προσδιορισμό του κτήτορα της ευθύνης για την κατάρρευση, επιμένει να κοιτάζει το δάκτυλο και να χάνει το φεγγάρι, αφού το πραγματικό επίδικο δεν είναι η κατάρρευση γενικώς, αλλά ο σαφής προσδιορισμός αυτού που τελικά κατέρρευσε.
Και αυτό δεν ήταν απλά οι συνομιλίες ως μια διαδικασία τεχνική, αλλά η ελληνική όσο και η κυπριακή εξωτερική πολιτική στο σύνολό της. Και δυστυχώς αυτό που ΔΕΝ κατέρρευσε, ήταν οι ολέθριες αυταπάτες του πολιτικού προσωπικού τόσο στην...
Ελλάδα όσο και στην Κύπρο.
Η απαράδεκτη πρωτοβουλία του ΓΑΠ με τη θεσμική του ιδιότητα, αλλά και με σαφή επίγνωση των πρωτοκόλλων ως πρώην πρωθυπουργός και πρώην υπουργός Εξωτερικών, σηματοδοτεί μια συνολικότερη Διεθνή μεταστροφή απέναντι στο κατοχικό έκτρωμα.
Και αυτή η μεταστροφή, διόλου δεν αποσυνδέεται απο την γενικευμένη υποταγή του ΟΗΕ, και τη χρησιμοποίησή του ως εργαλείο προώθησης των στρατηγικών επιδιώξεων των ισχυρών, πράγμα που διαφάνηκε με απροκάλυπτο τρόπο από την συνολικότερη συμπεριφορά του κ. Έιντε, και επαναπιστοποιείται σήμερα από την ανάληψη σχετικής "Πρωτοβουλίας" από τον ίδιο τον γγ του ΟΗΕ τον κ. Γκουτιέρες.
Στο ίδιο μήκος κύματος βεβαίως και η διόλου γκάφα - πρωτοβουλία του κ. Κοντονή, για την Τουρκική Ένωση Δυτικής Θράκης, και φυσικά καθολική η ενοχή του πολιτικού προσωπικού στο σύνολό του, που συνταυτιζεται, παρά τα όποια επικοινωνιακά τερτίπια, με την πρωτοβουλία Κοντονή.
Στην πατρίδα μας και στα πλαίσια των σχεδιασμών των ισχυρών, δρομολογείται ένα ιδιότυπο καθεστώς εκτεταμένου περιορισμού της Εθνικής κυριαρχίας, και η διασφάλιση μονιμότητας εις το διηνεκές αυτού του ιδιότυπου καθεστώτος, προϋποθέτει και ενσωματώνεται, σε πρακτικές και εθνικού - εδαφικού διαμελισμού.
Αγωγοί, ενεργειακοί κόμβοι, στρατηγικές ανασυντάξεις, και επαναπροσδιορισμός πολυσύνθετων επιχειρησιακών σχεδιασμών με το γεωπολιτικό τους αποτύπωμα, δρομολογούν με ρυθμούς ταχύτατους τον ειρηνικό διαμελισμό τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως το πολιτικό προσωπικό που πλειοδοτεί σε δουλοπρέπεια, έχει αναλάβει συγκεκριμένο υποστηρικτικό έργο να επιτελέσει, και στο επίπεδο της πρακτικής, αλλά και στη στρατηγική επικοινωνία της υποτέλειας.
Και μέσα σε αυτό ακριβώς το πολυσύνθετο περιβάλλον, αντιλαμβάνεται κανείς πως όσο περισσότερο καθυστερεί η δρομολόγηση της κοινωνικής αφύπνισης για τα τεκταινόμενα άρα και της πολιτικής ανατροπής, τόσο περισσότερο περιπλέκεται το έργο της αυριανής Δημοκρατικής Πατριωτικής Εξουσίας, με σκοπό την ανάκτηση της πλήρους εθνικής κυριαρχίας με όλα οσα μπορει να σημαίνει αυτή η αδιαπραγμάτευτη επιδίωξη.