Απο τις Σκουριές μέχρι το Αμύνταιο και απο την Σαλαμίνα μέχρι το Καβούρι μπορείς να ρυπαίνεις είτε επίτηδες είτε κατά λάθος, να πετάς μια συγγνώμη και να μην τρέχει τίποτα.
Φτιάχνεις πέντε-εξι εταιρείες, γίνεσαι πρόεδρος αυτης που τις διαχειρίζεται, δανείζει η μια την άλλη, ρυπαίνει, πτωχεύει και η ζωη συνεχίζεται. Οταν πτωχευεις εσύ σου παίρνουν το σπίτι, το αυτοκίνητο, τα έπιπλα,όλη τη ζωή σου, οταν πτωχεύει ο επιχειρηματίας τη γλυτώνει μια χαρά.
Κι ας σου ρυπαίνουν τη ζωή, το περιβάλλον και τη ψυχή σου ολόκληρη με αυτά που ζείς, ακούς , βλέπεις και μαθαίνεις οτι συμβαίνουν, οι κύριοι αυτοί πάντα θα γλυτώνουν.
Απο τη μικρή οικογενειακή εταιρεία μέχρι τη μεγάλη πολυεθνική,όλοι γλυτώνουν γιατί ξέρουν οτι θα βρουν κάποιον πρόθυμο να βοηθήσει.
Αν η καταστροφή σας φαίνεται μεγάλη γιατί ήρθε έξω απο τα σπίτια σας τώρα, αναλογιστείτε τι συμβαίνει σε κάθε γωνιά της χώρας που ρυπαίνουν και καταστρέφουν ανενόχλητοι.
Απο το εν οίδα οτι ουδέν οίδα του Σωκράτη περάσαμε στο εν είδα οτι ουδέν είδα των αυτοψιών του ΣΥΡΙΖΑ. Σαν πόντιοι πιλάτοι πλένουν τα χέρια τους στις γεμάτες με μαζούτ παραλίες και σφυρίζουν αδιάφορα λέγοντας πότε οτι φταίει η άτιμη κοινωνία και πότε τα ρεύματα. Να ακούς τις πιο γελοίες δικαιολογίες που μπορούν να βρούν οταν ξυπνάνε απο τον λήθαργο που βρίσκονται.
Νομίζεις οτι αυτοί οι άνθρωποι κοιμούνται και οτι τα υπουργεία διοικούνται με αυτόματο πιλότο και όταν τους βλέπεις ξαφνικά μπροστά σου να αραδιάζουν σε κάθε τηλεοπτικό στασίδι που θα βρούν αναρίθμητες μπούρδες, χάνεις την ψυχραιμία σου. Δεν ξέρω τι σόι επικοινωνιακούς συμβούλους έχουν αλλά οι απαντήσεις τους είναι ότι πιο γελοίο περιμένεις να ακούσεις κάθε φορά και τα ουσιαστικά μέτρα που παίρνουν, ανύπαρκτα.
¨Επρεπε να περάσουν 5 μέρες για να πάρουν τις αυτονόητες απόφασεις να σταματήσει το υπουργείο να δίνει πιστοποιητικά των εμπορικων πλοιων, να κινηθεί η νομικη διαδικασία εναντίον αυτών που φταίνε για την ρύπανση, να γίνουν επανέλεγχοι πιστοποιητικών και να σταματήσουν να δίνουν παρατάσεις ληγμένων πιστοποιητικών.
Τι θα γίνει τώρα; Τίποτα, μια τρύπα στο νερό, το κάθε πλοίο είναι χωριστή εταιρεία και αποζημίωση για την καταστροφή, μόνο απο την ασφαλιστική του μπορείς να πάρεις. Στη δική μας περίπτωση το ποσό απ' οτι διαβάζουμε είναι 5.000.000 ευρώ που φυσικά δεν φτάνει για να καθαρίσουν οι παραλίες και να σταματήσει η ρύπανση.
Για να δείτε πόσο κορόιδα είμαστε, για τα κατώτατα όρια αποζημίωσης για ένα τροχαίο ισχύουν τα παρακάτω:
Από την 1/1/2017 τα κατώτατα όρια στην ασφαλιστική κάλυψη ορίζονται στο 1.220.000 ευρώ ανά θύμα για τις σωματικές βλάβες και αντίστοιχα επίσης στο 1.220.000 ευρώ για τις υλικές ζημίες ανά ατύχημα ανεξάρτητα τον αριθμό των θυμάτων.
Μην περιμένετε να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι, θα συνεχίσουν να ταξιδεύουν τα πλοία με ληγμένα πιστοποιητικά όπως στο Σαμινα
ή στο Δύστος
ενώ καταγγελίες υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια οτι κάτι δεν πηγαίνει και τόσο καλά.
Μετά απο όλα αυτά πως να μη σου φανεί το λιγότερο περίεργη η σπουδή του υπουργείου την πρώτη κιόλας ημέρα να πεί οτι το πλοίο είχε όλα του τα πιστοποιητικά.
Ο κόσμος που ψήφισε το ΣΥΡΙΖΑ για να απαλλαγεί απο το δίδυμο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ τώρα διαπιστώνει οτι οχι μόνο δεν άλλαξε τίποτα αλλά οι ίδιοι μηχανισμοί ζούν και βασιλεύουν αλλάζοντας κόμματα και ιδεολογίες για να επιβιώσουν.
Και ο κόσμος για μια ακόμα μια φορά διαπιστώνει οτι ο ρυπαίνων γλυτώνει και το κορόιδο πληρώνει, πάντα.