laskof - pixabay.com |
Όταν σέβεσαι τον εαυτό σου, τότε αναγνωρίζεις πως υπάρχουν ορισμένα όρια τα οποία δεν μπορείς ούτε να παραβλέπεις ούτε να υπερβαίνεις. Οι Πατέρες του Αγίου Ορους στάθηκαν συνεπείς απέναντι σε Αυτόν στον οποίο αφιέρωσαν τη ζωή τους.
Δε γίνεται ως πρωθυπουργός να έχεις ανοίξει μια σειρά θεμάτων είτε σε σχολικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο αλλά να μεταβαίνεις στο Περιβόλι της Παναγίας για να φωτογραφηθείς και να περάσεις τάχα την εικόνα του θεοσεβούς ενώ με όσα μεθοδεύεις, δεν έχεις το Θεό σου.
Βέβαια ο Τσίπρας και οι συν αυτώ, είναι αυτοί που είναι. Ουδέποτε κρύφτηκαν κι αν κάποτε προσποιήθηκαν πως είναι κάτι διαφορετικό είτε χαζοψέλλοντας είτε απελευθερώνοντας περιστέρια, τους φρόνιμους δεν τους έπεισαν.
Το ζητούμενο είναι, ποια είναι η Εκκλησία της Ελλάδος. Ποια είναι; Ανύπαρκτη. Μια σειρά νόμων και ρυθμίσεων πέρασαν από το 2015 έως σήμερα δίχως την παραμικρή ουσιαστική αντίδραση της Εκκλησίας εξαιρώντας ορισμένες μεμονωμένες περιπτώσεις.
Η περιβόητη "αποστασία" όπως περιγράφεται στις εσχατολογικές προφητείες της Αγίας Γραφής δεν αφορά μόνο ένα κομμάτι της κοινωνίας εξαιρώντας την στρατευομένη εκκλησία, αλλά όλους. Όταν λοιπόν ο Αρχιεπίσκοπος σιωπά για όλα τα παραπάνω και δεν αφυπνίζει το πλήρωμα τη Εκκλησίας, αυτό δεν είναι μια αποστασία, δηλαδή απόσταση από το Θεό;
Πράος, ήπιος, χαμηλών τόνων ή αλλιώς νοθρός. Οι ωραίοι λόγοι και χαιρετισμοί που όμως εξαντλούνται εκεί. Η Εκκλησία δε βρίσκεται κοντά στον άνθρωπο σήμερα, με εξαίρεση τους απλούς ιερείς στις γειτονιές. Ο Χριστόδουλος κάποτε, παρά τους ατυχείς νεωτερισμούς που αποπειράθηκε, ωστόσο με κάτι "σας πάω" και ορισμένα ανέκδοτα, πέτυχε την επικοινωνία με την κοινωνία ακόμη και στο ανώτερο ιεραρχικό επίπεδο.
Σήμερα υπάρχει αυτό; Τίποτε από όλα όσα νομοθετούνται, μεθοδεύονται ή προτείνονται, δε θα είχε προχωρήσει αν η Πολιτεία διαπίστωνε πως η Εκκλησία είναι ένα άσβεστο πυρ και όχι μια αδύναμη τρεμάμενη φλόγα εξαντλούμενη σε σκήπτρα και αξιώματα.
Φανταστείτε πχ (κι ας κλείσουμε με αυτό) τι απήχηση έχει ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος και ποια θα ήταν να είχε πραγματοποιήσει ένα ταξίδι στη Συρία προστρέχοντας στα υπό διωγμό παιδιά του Θεού που στα χρόνια του πολέμου έχουν προσφέρει μια νέα γενιά λαμπρών ομολογητών της πίστης, που εμείς όχι το δαχτυλάκι αλλά ούτε καν τη φαγωμένη σόλα του τρύπιου παπουτσιού τους αδυνατούμε να φτάσουμε.
Η Ιεραρχία της Εκκλησίας οφείλει να σταθεί πάνω στην προτροπή του Χριστού στον Πέτρο, επανάγαγε εις βάθος.