 |
| TheAndrasBarta - pixabay.com |
Με «διαπιστωτικές πράξεις» και άλλες απερίγραπτες ομορφιές, επιχειρεί η Ισπανική διοίκηση να ακυρώσει το αυριανό δημοψήφισμα των Καταλανών με επίδικο την ανεξαρτησία τους...
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Καλπογιάννηδες (βουλευτής της ΝΔ για όσους δεν τον θυμούνται) αλωνίζουν τη χώρα κατάσχοντας κάλπες, εκατομμύρια ψηφοδέλτια και άλλο εκλογικό υλικό στην "Ευρωπαϊκή δημοκρατία" της Ιβηρικής, αλλά το κύμα της αντίστασης σ αυτή την αθλιότητα κορυφώνεται.
Πάνω από 10.000 αστυνομικοί έχουν «εισβάλει» στις γειτονιές της Καταλονίας με εντολή της κεντρικής διοίκησης, προκειμένου να εμποδίσουν το δημοψήφισμα με κάθε τρόπο.
Παρ όλα αυτά, οι πάνω από 7,5 εκατομμύρια πολίτες της Καταλονίας, δείχνουν αποφασισμένοι να μην υποκύψουν, ενώ το κλίμα παραμένει επικίνδυνα φορτισμένο, και φυσικά η άνοδος των αυτονομιστών μετά την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης του 2008 υπήρξε εκρηκτική.
Λίγες ώρες μονάχα μας χωρίζουν από το άνοιγμα της κάλπης στην Ισπανική περιφέρεια, και κανείς δεν μπορεί να πει μετά βεβαιότητας, αν η Ισπανική διοίκηση θα παραμείνει στις «διαπιστωτικές πράξεις» μόνον, ή αν θα...
προχωρήσει και σε πρακτικές «ανασύνταξης» με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για το θρίαμβο της Δημοκρατίας.
Οποια και να είναι η εξέλιξη όμως, υπάρχουν τρία πράγματα που κατά τη γνώμη μας είναι άξια προσοχής:
Πρώτον: Οι Podemos… αυτή η γλυκειά φάρσα της ιστορίας, παραμένουν ένοχα παρκαρισμένοι στον αστερισμό της σιωπής (αποχή επέλεξε κατά την ψήφιση του νόμου το κόμμα Catalunya si que es Pot στο οποίο συμμετέχουν) ενώ ο βιασμός της δημοκρατίας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. (Να θυμίσουμε ωστόσο, ότι την εποχή της επικοινωνιακής έκρηξης είχαν υποσχεθεί δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας σε περίπτωση εκλογικής νίκης τους). Και…
Δεύτερον: Το κεφάλαιο «διχασμός» μόλις τώρα ανοίγει στην Ισπανία, και δυστυχώς μετά το θάνατο του δικτάτορα Φράνκο, όλα δείχνουν πως το κλίμα του Ισπανικού εμφυλίου που αναβιώνει επικίνδυνα, είναι μάλλον μη αναστρέψιμο. Και...
Τρίτον: Υπό το βάρος του εξοπλισμού των στρατονόμων της Γκουάρδια Θιβίλ, ο χάρτινος πύργος του "Ευρωπαϊκού κεκτημένου", των "ύψιστων Ευρωπαϊκών αξιών", και όλων των υπόλοιπων αθλιοτήτων που συνοποτέλεσαν το επικοινωνιακό παραμύθι τους, καταρρέει με πάταγο.
Ο άνεμος της αυτοδιάθεσης, απειλεί να πυροδοτήσει ντόμινο ανατροπών, σε μια Ευρώπη διόλου συνεκτική, και να αποδομήσει με συνέπειες απροσδιόριστες το Ευρωενωσιακό τερατούργημα και όχι μόνο.
Κι από την άλλη μεριά, οι επικίνδυνοι εθνικισμοί και τα κάθε λογής αλυτρωτικά μορφώματα στη Βαλκανική, καιροφυλακτούν αναζητώντας τον δικό τους γεωπολιτικό χρόνο για να ανάψουν φωτιά με απρόβλεπτες προεκτάσεις.