Του Θανάση Κ. (fb)
Πού είπαμε ότι «τα καταφέρνει καλά» ο Τσίπρας; Στα «επικοινωνιακά πυροτεχνήματα»!
Και στα «νέα αφηγήματα»… Έτσι;
Ε να, λοιπόν, που ΔΕΝ του βγαίνουν τελευταία…
* Θυμάστε το «αφήγημα» για τα «θετικά αντίμετρα» που είχε θριαμβευτικά εξαγγείλει, όταν ψήφιζε τα νέα μέτρα λιτότητας για τη β΄αξιολόγηση;
Πήγε… αύτανδρο! Του είπε το ΔΝΤ να ξεχάσει τα όποια αντίμετρα για μετά το 2022 (και βάλε)!
* Θυμάστε, το άλλο που… «βγήκε στις αγορές»;
Πάει κι αυτό! Το spread που πήρε ήταν τελικά μεγαλύτερο από εκείνο που είχε πάρει τον Απρίλιο του 2014 ο Σαμαράς, και επί πλέον δεν πήρε φρέσκο χρήμα. Και το χειρότερο: το χρηματιστήριο από τότε έχει πέσει πάνω από 100 μονάδες (από τις 858 μονάδες στις 748 τώρα!) και δεν λέει να σταθεροποιηθεί…
(Ενώ τον Απρίλιο του 2014, μετά την έξοδο Σαμαρά στις αγορές, το Χρηματιστήριο ανέβαινε τους επόμενους δύο μήνες, καμιά 200αριά μονάδες ψηλότερα – σχεδόν στα διπλά από εκεί που είναι τώρα!)
* Θυμάστε που έλεγε Τσίπρας ότι θα ξαναβγεί στις αγορές το Σεπτέμβρη και το Δεκέμβρη; Κι έτσι θα «δέσει» πια την «καθαρή έξοδο από τα μνημόνια» του χρόνου το καλοκαίρι;
Πάει κι αυτό! Πέρασε ο Σεπτέμβρης και δεν τόλμησε να βγει. Ούτε που σχεδιάζει τίποτε ως το Δεκέμβρη. Χώρια που (για λόγους άσχετους) και τα διεθνή επιτόκια ανεβαίνουν πια…
Κι έτσι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι του το λένε πια κοφτά: Ξέχνα την «καθαρή έξοδο»…
* Θυμάστε, μετά, στις αρχές Σεπτεμβρίου στη ΔΕΘ, που διακήρυξε ότι «όπου να ’ναι έρχεται η ανάπτυξη» με «βροχή» ξένων επενδύσεων;
Ε, πάει κι αυτό! Λίγες μέρες αργότερα έσκασαν οι Σκουριές, που παρά λίγο να φύγει η ElDorado (κι ακόμα δεν έχει λήξει) κι ύστερα κολλητά το «Ελληνικό» (που ακόμα δεν έχει ξεμπλοκάρει) κι ύστερα τσακώθηκαν και με την εταιρία που ανέλαβε τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια (αυτό προχωράει αλλά… σαν τον κάβουρα) και μια μικρότερη της Blackrock, τέλειωσε κι αυτή.
Εδώ οι επενδύσεις που βρήκαν έτοιμες από τους «προηγούμενους» τους φεύγουν μια-μία - αυτοί ονειρεύονται και νέες.
Και δεν τους «φεύγουν» απλώς. Οι ίδιοι τις μπλοκάρουν!
* Θυμάστε ακόμα με τι χαρά και τι καμάρι ξεκίνησε ο Τσίπρας να πάει στην Ουάσιγκτον να επισκεφθεί τον Τράμπ στο Λευκό Οίκο; Κι εδώ που τα λέμε, σε μια «αντικειμενικά» πολύ ευνοϊκή συγκυρία για την Ελλάδα, αφού οι ΗΠΑ μόλις τα έσπασαν χοντρά με τον Ερντογάν κι εγκαταλείπουν την βάση του Ινσιρλίκ.
Ε, «άνθρακες ο θησαυρός» κι από κει! Ο Τράμπ του έριξε τις «μπηχτές» του δημόσια (για όσα πολύ υποτιμητικά είχε πει ο Τσίπρας στο παρελθόν εναντίον του).
--Δεν τα ήξερα αυτά, είπε δημόσια γελώντας ο Τράμπ, όταν άκουσε τι του είχε σούρει στο παρελθόν ο Τσίπρας.
Σαν να έλεγε ο Αμερικανός Πρόεδρος:
--Αν τα ήξερα, δεν θα τον καλούσα στο Λευκό Οίκο!
Τα ήξερε, βέβαια!
Απλώς αποφάσισε να τον προσβάλει δημόσια για να τον “τιμωρήσει”.
Κι ύστερα ο Τράμπ ανακοίνωσε ότι θα… του αγοράσουμε όπλα, να βοηθήσουμε την αμερικανική βιομηχανία! Εμείς, που μας ελέγχουν τον Προϋπολογισμό οι δανειστές μέχρι δεκάρας για τα επόμενα χρόνια, θα αγοράσουμε όπλα να ενισχύσουμε την Οικονομία των ΗΠΑ!
Κι έτσι έκανε τον δόλιο τον Τσίπρα, δύο φορές «ρόμπα» μέσα σε μισή ώρα! Τέτοιο πράγμα δεν έχει ξαναγίνει ποτέ.
* Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι Φιλελεύθεροι που φιλοδοξούν να μπουν στη νέα γερμανική κυβέρνηση είναι αντίθετοι με κάθε «διευκόλυνση» προς την Ελλάδα!
Θυμάστε που ο Τσίπρας προεξοφλούσε – πανηγυρίζοντας προκαταβολικά - πως θα φύγει ο κακός Σόϊμπλε από το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας;
Ε, αυτό τουλάχιστον, το έπιασε! Αλλά τι ατυχία, αυτό το παιδί; Έφυγε ο Σόϊμπλε για να έλθει πολύ χειρότερος! Κι άρχισε τώρα να νοσταλγεί τον Σόϊπμπλε…
* Και το χειρότερο είναι ότι μπορεί να μην σχηματιστεί εύκολα κυβέρνηση στη Γερμανία. Οπότε καθυστερούν και οι αποφάσεις για το Ελληνικό Πρόγραμμα και το Ελληνικό χρέος. Και άλλη δόση μπορεί να μη δει για πολλούς μήνες ακόμα. Οπότε δεν μπορεί ούτε να πληρώσει τα ληξιπρόθεσμα (όπως είχε συμφωνήσει) γιατί κινδυνεύει να βρεθεί «χωρίς μία» τον Απρίλιο.
* Άσε που η Μέρκελ αναγκάζεται να κάνει στροφή στα δεξιά, για να ανακτήσει το χαμένο έδαφος απέναντι στο ακροδεξιό AfD. Χώρια που μπορούν να γίνουν και νέες εκλογές στη Γερμανία στις αρχές του επόμενου χρόνου. Και η ακυβερνησία στη Γερμανία είναι πολύ κακά νέα για την Ευρώπη. Αλλά πολύ χειρότερα νέα για την Ελληνική κυβέρνηση, που είναι απόλυτα εξαρτημένη πλέον από τους Ευρωπαίους.
* Άσε που και στην Αυστρία έγινε μεγάλη στροφή δεξιά. Και οι αυστριακοί δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για την κυβέρνηση Τσίπρα! Γιατί τη θεωρούν υπεύθυνη για την κρίση στο λαθρομεταναστευτικό που απειλεί και τη δική τους χώρα.
Θα μπορούσα να σας πω κι άλλα. Όπως η «τρύπα» στα έσοδα που όλο μεγαλώνει φέτος…
Αλλά δεν χρειάζεται γιατί το χειρότερο είναι άλλο:
Πέρσι το Μάϊο του αναγνώρισαν ένα πέτσινο «υπερβάλλον πλεόνασμα» (πάνω από το στόχο) ύψους 6,55 δισεκατομμυρίων…
Με την σιωπηλή συμφωνία ότι, πρώτον θα το κρατήσει «καβάτζα», γιατί εν όψει των γερμανικών εκλογών δεν θα πάρει άλλη δόση, τουλάχιστον ως του χρόνου το Μάρτιο (τώρα αυτό πάει πιο πέρα απ’ ό,τι φαίνεται). Αλλά και με την προοπτική, με αυτά τα χρήματα να πληρώσει τα ληξιπρόθεσμα (συν 1,6 δισεκατομμύρια που θα του έδιναν από δόση της δεύτερης αξιολόγησης οι δανειστές). Και βεβαίως, να «εκκαθαρίσει» τις συντάξεις που έχει αφήσει απλήρωτες (και που κανονικά δεν έπρεπε να μετρούν στο «υπερβάλλον πλεόνασμα»)
Αυτά τα υπολογίζει ως εξής το ΔΝΤ (που τώρα πια με τους δικούς του λογαριασμούς πορευόμαστε).
--Το 30% των πληρωμών για ληξιπρόθεσμα τα παίρνουν οι δικαιούχοι και πληρώνουν, με τη σειρά τους, τις οφειλές τους στην εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Άρα, επιστρέφουν στο κράτος.
--Ένα ακόμα 30% πηγαίνει για να πληρώσουν οι δικαιούχοι υποχρεώσεις τους στις τράπεζες (δάνεια)
--Και το υπόλοιπο 40% πέφτει στην οικονομία και δίνει άνοδο του ΑΕΠ με πολλαπλασιαστή 2.
--Δηλαδή για κάθε 1 δισεκατομμύριο πληρωμών σε ληξιπρόθεσμα, έχουμε 800 εκατομμύρια άνοδο του ΑΕΠ (0,4 x 1 δισεκατομμύριο x 2 πολλαπλασιαστής = 800 εκατομμύρια).
--Και 300 εκατομμύρια επιστρέφουν στο κράτος αμέσως (0,3 x 1 δισεκατομμύριο = 300 εκατομμύρια).
--Και άλλα 300 εκατομμύρια επιστρέφουν επίσης στο κράτος αργότερα, από την άνοδο του ΑΕΠ (800 εκατομμύρια x 0,36 = 300 εκατομμύρια περίπου).
Άρα, η αναμενόμενη αύξηση των εσόδων και του πλεονάσματος είναι 600 εκατομμύρια περίπου (300 πρωτογενώς και 300 σε δεύτερη φάση).
Ή αλλιώς 6 στα δέκα!
Υπολόγιζαν λοιπόν φέτος, να του δώσουν 1,6 δισεκατομμύρια και άλλα 800 εκατομμύρια που θα έδινε η ίδια η κυβέρνηση Τσίπρα από το περσινό «υπερβάλλον πλεόνασμα» για να πληρωθούν τα ληξιπρόθεσμα «φέσια» του δημοσίου, σύνολο 2,4 για ληξιπρόθεσμα.
Κι έτσι η φετινή άνοδος του ΑΕΠ θα ήταν 4,8 δισεκατομμύρια (2,4 δισ. πληρωμές ληξιπροθέσμων x 2 ο πολλαπλασιαστής των πληρωμών ληξιπροθέσμων στο ΑΕΠ = 4,8 δισεκατομμύρια)
Τόσο ακριβώς είναι το 2,7% του ΑΕΠ που υπολόγιζαν την ανάπτυξη φέτος!
Δηλαδή – προσέξτε: Υπολόγιζαν ότι το σύνολο της φετινής ανάπτυξης στην Ελλάδα, θα ερχόταν από τις πληρωμές των ληξιπροθέσμων που άφησε απλήρωτα «φέσια» η κυβέρνηση Τσίπρα, για να εμφανίζει «υπέρ-πλεόνασμα»!
Την ώρα που η Ευρώπη αναπτύσσεται για πρώτη φορά από το 2008 με μεγάλους ρυθμούς (άνω του 3% κατά μέσον όρο), η Ελλάδα θα αναπτυσσόταν με σαφώς χαμηλότερους και μόνον επειδή θα πλήρωνε η κυβέρνηση Τσίπρα τα φέσια που άφησε απλήρωτα στον ιδιωτικό τομέα…
Αλλά δεν τα πλήρωσε ακόμα!
Η μάλλον έχει πληρωθεί το ένα τρίτο μόνο (από υπό-δόση της β’ αξιολόγησης) και έχουν μείνει απλήρωτα τα δύο τρίτα. Που ακόμα κι αν πληρωθούν τώρα, δεν προλαβαίνουν να έχουν το «πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα για το φετινό ΑΕΠ...
Για την ακρίβεια είναι ζήτημα αν θα δώσουν πρόσθετο ΑΕΠ της τάξης του 1,5% - αντί για 2,7% που υπολόγιζαν παλιότερα, ή του 1,8% που υπολογίζουν τώρα.
Πιο κοντά στο 1,4% που υπολογίζει το ΙΟΒΕ πλέον την φετινή ανάπτυξη του ΑΕΠ.
Όμως το πράγμα γίνεται ακόμα χειρότερο:
Διότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, επειδή δεν ξέρει πια ούτε πότε θα σχηματιστεί κυβέρνηση στη Γερμανία, ούτε πότε θα κλείσει την τρίτη αξιολόγηση, ούτε πότε θα πάρει την επόμενη δόση, είναι υποχρεωμένη να κρατάει χρήματα «καβάτζα» για να αντιμετωπίζει τους μηνιαίους τόκους των δανείων.
Ύψους περί τα 700 εκατομμύρια περίπου. Κάθε μήνα. Κι αυτό πάει πια πίσω τα πάντα!
--Και τις πληρωμές ληξιπροθέσμων,
--και το ΑΕΠ (που εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από τις πληρωμές ληξιπρόθέσμων)
--και τα δημόσια έσοδα (που εξαρτώνται και από το ΑΕΠ και από τις πληρωμές)!
Αυτό είναι το «βασανιστήριο της ασφυξίας» στο οποίο παγίδευσαν τον Τσίπρα οι δανειστές από τον περασμένο Ιούνιο.
Που έγινε, όμως, πιο ασφυκτικό από τα αποτελέσματα των εκλογών στη Γερμανία το Σεπτέμβριο.
Και ήδη γίνεται ακόμα πιο ασφυκτικό, γιατί τα τρέχοντα έσοδα υστερούν συνεχώς (διευρύνεται η «τρύπα», μέχρι τώρα 2-2,5 δισεκατομμύρια!)
Προσέξτε τώρα και το ακριβώς αντίθετο:
Αν ήθελε ο Τσίπρας να γλιτώσει το «μαρτύριο», μπορούσε θεωρητικά να πάει σε πρόωρες εκλογές. Και εν όψει εκλογών να ξοδέψει μεγάλο μέρος από το «απόθεμα» που έχει απομείνει (τουλάχιστον 4 δισεκατομμύρια) – κυρίως να καταβάλει τις απλήρωτες συντάξεις - να δώσει μια τεχνητή «άνοδο» σε εισοδήματα και μια τεχνητή «εφορία» στους πολίτες, «εισπράττοντας» εκλογικά ό,τι προλάβει και αφήνοντας την επόμενη κυβέρνηση «στα κρύα του λουτρού» (με άδεια ταμεία).
Δεν είναι εύκολο να το κάνει, διότι οι Ευρωπαίοι θα του βάλουν βέτο (αν προλάβουν να αντιδράσουν).
Κι ακόμα ίσως αποδειχθεί «δώρο-άδωρο»: Λίγο πάνω από τις μισές πληρωμές ληξιπροθέσμων, όπως είδαμε (6 στα 10 ευρώ) επιστρέφουν στο κράτος (πληρωμές καθυστερούμενων φόρων και ασφαλιστικών εισφορών), οπότε κάτι θα βρει στα ταμεία η επόμενη κυβέρνηση.
--Το κακό, λοιπόν, για τον Τσίπρα, είναι ότι δεν του βγαίνουν τα «αφηγήματά» του. Αν του έβγαιναν θα μπορούσε ευκολότερα να «αιφνιδιάσει» με εκλογές.
--Το χειρότερο για τον Τσίπρα, είναι ότι η ασφυξία του αυξάνεται πολύ περισσότερο απ’ ό,τι το είχαν υπολογίσει όλοι εξ αρχής. Λόγω πιθανής ακυβερνησίας στη Γερμανία ή/και σκλήρυνσης των Γερμανών, των Αυστριακών και άλλων εταίρων.
--Το… ακόμα χειρότερο, είναι ότι μπορεί πάντα να αιφνιδιάσει μοιράζοντας το «υπερβάλλον πλεόνασμα» που έχει στοκάρει. Αλλά δεν θα του το επιτρέψουν οι δανειστές και δεν είναι εύκολο να αδειάσει εντελώς τα ταμεία της επόμενης κυβέρνησης.
Κι έτσι τον εκλογικό αιφνιδιασμό, και τον σκέπτεται και τον φοβάται…
Παραμένει «διέξοδος», αλλά και το νιώθει ως «μεγάλη παγίδα».
Δεν μπορεί να κυβερνήσει, όπως τα κατάφερε…
Αλλά τρέμει και να «δραπετεύσει»…
Κι εκεί ακριβώς βρισκόμαστε σήμερα…
Δεν ακούτε τίποτε για όλα αυτά, έτσι; Ε, αυτό είναι το… χειροτερότερο απ’ όλα!
Και στα «νέα αφηγήματα»… Έτσι;
Ε να, λοιπόν, που ΔΕΝ του βγαίνουν τελευταία…
* Θυμάστε το «αφήγημα» για τα «θετικά αντίμετρα» που είχε θριαμβευτικά εξαγγείλει, όταν ψήφιζε τα νέα μέτρα λιτότητας για τη β΄αξιολόγηση;
Πήγε… αύτανδρο! Του είπε το ΔΝΤ να ξεχάσει τα όποια αντίμετρα για μετά το 2022 (και βάλε)!
* Θυμάστε, το άλλο που… «βγήκε στις αγορές»;
Πάει κι αυτό! Το spread που πήρε ήταν τελικά μεγαλύτερο από εκείνο που είχε πάρει τον Απρίλιο του 2014 ο Σαμαράς, και επί πλέον δεν πήρε φρέσκο χρήμα. Και το χειρότερο: το χρηματιστήριο από τότε έχει πέσει πάνω από 100 μονάδες (από τις 858 μονάδες στις 748 τώρα!) και δεν λέει να σταθεροποιηθεί…
(Ενώ τον Απρίλιο του 2014, μετά την έξοδο Σαμαρά στις αγορές, το Χρηματιστήριο ανέβαινε τους επόμενους δύο μήνες, καμιά 200αριά μονάδες ψηλότερα – σχεδόν στα διπλά από εκεί που είναι τώρα!)
* Θυμάστε που έλεγε Τσίπρας ότι θα ξαναβγεί στις αγορές το Σεπτέμβρη και το Δεκέμβρη; Κι έτσι θα «δέσει» πια την «καθαρή έξοδο από τα μνημόνια» του χρόνου το καλοκαίρι;
Πάει κι αυτό! Πέρασε ο Σεπτέμβρης και δεν τόλμησε να βγει. Ούτε που σχεδιάζει τίποτε ως το Δεκέμβρη. Χώρια που (για λόγους άσχετους) και τα διεθνή επιτόκια ανεβαίνουν πια…
Κι έτσι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι του το λένε πια κοφτά: Ξέχνα την «καθαρή έξοδο»…
* Θυμάστε, μετά, στις αρχές Σεπτεμβρίου στη ΔΕΘ, που διακήρυξε ότι «όπου να ’ναι έρχεται η ανάπτυξη» με «βροχή» ξένων επενδύσεων;
Ε, πάει κι αυτό! Λίγες μέρες αργότερα έσκασαν οι Σκουριές, που παρά λίγο να φύγει η ElDorado (κι ακόμα δεν έχει λήξει) κι ύστερα κολλητά το «Ελληνικό» (που ακόμα δεν έχει ξεμπλοκάρει) κι ύστερα τσακώθηκαν και με την εταιρία που ανέλαβε τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια (αυτό προχωράει αλλά… σαν τον κάβουρα) και μια μικρότερη της Blackrock, τέλειωσε κι αυτή.
Εδώ οι επενδύσεις που βρήκαν έτοιμες από τους «προηγούμενους» τους φεύγουν μια-μία - αυτοί ονειρεύονται και νέες.
Και δεν τους «φεύγουν» απλώς. Οι ίδιοι τις μπλοκάρουν!
* Θυμάστε ακόμα με τι χαρά και τι καμάρι ξεκίνησε ο Τσίπρας να πάει στην Ουάσιγκτον να επισκεφθεί τον Τράμπ στο Λευκό Οίκο; Κι εδώ που τα λέμε, σε μια «αντικειμενικά» πολύ ευνοϊκή συγκυρία για την Ελλάδα, αφού οι ΗΠΑ μόλις τα έσπασαν χοντρά με τον Ερντογάν κι εγκαταλείπουν την βάση του Ινσιρλίκ.
Ε, «άνθρακες ο θησαυρός» κι από κει! Ο Τράμπ του έριξε τις «μπηχτές» του δημόσια (για όσα πολύ υποτιμητικά είχε πει ο Τσίπρας στο παρελθόν εναντίον του).
--Δεν τα ήξερα αυτά, είπε δημόσια γελώντας ο Τράμπ, όταν άκουσε τι του είχε σούρει στο παρελθόν ο Τσίπρας.
Σαν να έλεγε ο Αμερικανός Πρόεδρος:
--Αν τα ήξερα, δεν θα τον καλούσα στο Λευκό Οίκο!
Τα ήξερε, βέβαια!
Απλώς αποφάσισε να τον προσβάλει δημόσια για να τον “τιμωρήσει”.
Κι ύστερα ο Τράμπ ανακοίνωσε ότι θα… του αγοράσουμε όπλα, να βοηθήσουμε την αμερικανική βιομηχανία! Εμείς, που μας ελέγχουν τον Προϋπολογισμό οι δανειστές μέχρι δεκάρας για τα επόμενα χρόνια, θα αγοράσουμε όπλα να ενισχύσουμε την Οικονομία των ΗΠΑ!
Κι έτσι έκανε τον δόλιο τον Τσίπρα, δύο φορές «ρόμπα» μέσα σε μισή ώρα! Τέτοιο πράγμα δεν έχει ξαναγίνει ποτέ.
* Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι Φιλελεύθεροι που φιλοδοξούν να μπουν στη νέα γερμανική κυβέρνηση είναι αντίθετοι με κάθε «διευκόλυνση» προς την Ελλάδα!
Θυμάστε που ο Τσίπρας προεξοφλούσε – πανηγυρίζοντας προκαταβολικά - πως θα φύγει ο κακός Σόϊμπλε από το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας;
Ε, αυτό τουλάχιστον, το έπιασε! Αλλά τι ατυχία, αυτό το παιδί; Έφυγε ο Σόϊμπλε για να έλθει πολύ χειρότερος! Κι άρχισε τώρα να νοσταλγεί τον Σόϊπμπλε…
* Και το χειρότερο είναι ότι μπορεί να μην σχηματιστεί εύκολα κυβέρνηση στη Γερμανία. Οπότε καθυστερούν και οι αποφάσεις για το Ελληνικό Πρόγραμμα και το Ελληνικό χρέος. Και άλλη δόση μπορεί να μη δει για πολλούς μήνες ακόμα. Οπότε δεν μπορεί ούτε να πληρώσει τα ληξιπρόθεσμα (όπως είχε συμφωνήσει) γιατί κινδυνεύει να βρεθεί «χωρίς μία» τον Απρίλιο.
* Άσε που η Μέρκελ αναγκάζεται να κάνει στροφή στα δεξιά, για να ανακτήσει το χαμένο έδαφος απέναντι στο ακροδεξιό AfD. Χώρια που μπορούν να γίνουν και νέες εκλογές στη Γερμανία στις αρχές του επόμενου χρόνου. Και η ακυβερνησία στη Γερμανία είναι πολύ κακά νέα για την Ευρώπη. Αλλά πολύ χειρότερα νέα για την Ελληνική κυβέρνηση, που είναι απόλυτα εξαρτημένη πλέον από τους Ευρωπαίους.
* Άσε που και στην Αυστρία έγινε μεγάλη στροφή δεξιά. Και οι αυστριακοί δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για την κυβέρνηση Τσίπρα! Γιατί τη θεωρούν υπεύθυνη για την κρίση στο λαθρομεταναστευτικό που απειλεί και τη δική τους χώρα.
Θα μπορούσα να σας πω κι άλλα. Όπως η «τρύπα» στα έσοδα που όλο μεγαλώνει φέτος…
Αλλά δεν χρειάζεται γιατί το χειρότερο είναι άλλο:
Πέρσι το Μάϊο του αναγνώρισαν ένα πέτσινο «υπερβάλλον πλεόνασμα» (πάνω από το στόχο) ύψους 6,55 δισεκατομμυρίων…
Με την σιωπηλή συμφωνία ότι, πρώτον θα το κρατήσει «καβάτζα», γιατί εν όψει των γερμανικών εκλογών δεν θα πάρει άλλη δόση, τουλάχιστον ως του χρόνου το Μάρτιο (τώρα αυτό πάει πιο πέρα απ’ ό,τι φαίνεται). Αλλά και με την προοπτική, με αυτά τα χρήματα να πληρώσει τα ληξιπρόθεσμα (συν 1,6 δισεκατομμύρια που θα του έδιναν από δόση της δεύτερης αξιολόγησης οι δανειστές). Και βεβαίως, να «εκκαθαρίσει» τις συντάξεις που έχει αφήσει απλήρωτες (και που κανονικά δεν έπρεπε να μετρούν στο «υπερβάλλον πλεόνασμα»)
Αυτά τα υπολογίζει ως εξής το ΔΝΤ (που τώρα πια με τους δικούς του λογαριασμούς πορευόμαστε).
--Το 30% των πληρωμών για ληξιπρόθεσμα τα παίρνουν οι δικαιούχοι και πληρώνουν, με τη σειρά τους, τις οφειλές τους στην εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Άρα, επιστρέφουν στο κράτος.
--Ένα ακόμα 30% πηγαίνει για να πληρώσουν οι δικαιούχοι υποχρεώσεις τους στις τράπεζες (δάνεια)
--Και το υπόλοιπο 40% πέφτει στην οικονομία και δίνει άνοδο του ΑΕΠ με πολλαπλασιαστή 2.
--Δηλαδή για κάθε 1 δισεκατομμύριο πληρωμών σε ληξιπρόθεσμα, έχουμε 800 εκατομμύρια άνοδο του ΑΕΠ (0,4 x 1 δισεκατομμύριο x 2 πολλαπλασιαστής = 800 εκατομμύρια).
--Και 300 εκατομμύρια επιστρέφουν στο κράτος αμέσως (0,3 x 1 δισεκατομμύριο = 300 εκατομμύρια).
--Και άλλα 300 εκατομμύρια επιστρέφουν επίσης στο κράτος αργότερα, από την άνοδο του ΑΕΠ (800 εκατομμύρια x 0,36 = 300 εκατομμύρια περίπου).
Άρα, η αναμενόμενη αύξηση των εσόδων και του πλεονάσματος είναι 600 εκατομμύρια περίπου (300 πρωτογενώς και 300 σε δεύτερη φάση).
Ή αλλιώς 6 στα δέκα!
Υπολόγιζαν λοιπόν φέτος, να του δώσουν 1,6 δισεκατομμύρια και άλλα 800 εκατομμύρια που θα έδινε η ίδια η κυβέρνηση Τσίπρα από το περσινό «υπερβάλλον πλεόνασμα» για να πληρωθούν τα ληξιπρόθεσμα «φέσια» του δημοσίου, σύνολο 2,4 για ληξιπρόθεσμα.
Κι έτσι η φετινή άνοδος του ΑΕΠ θα ήταν 4,8 δισεκατομμύρια (2,4 δισ. πληρωμές ληξιπροθέσμων x 2 ο πολλαπλασιαστής των πληρωμών ληξιπροθέσμων στο ΑΕΠ = 4,8 δισεκατομμύρια)
Τόσο ακριβώς είναι το 2,7% του ΑΕΠ που υπολόγιζαν την ανάπτυξη φέτος!
Δηλαδή – προσέξτε: Υπολόγιζαν ότι το σύνολο της φετινής ανάπτυξης στην Ελλάδα, θα ερχόταν από τις πληρωμές των ληξιπροθέσμων που άφησε απλήρωτα «φέσια» η κυβέρνηση Τσίπρα, για να εμφανίζει «υπέρ-πλεόνασμα»!
Την ώρα που η Ευρώπη αναπτύσσεται για πρώτη φορά από το 2008 με μεγάλους ρυθμούς (άνω του 3% κατά μέσον όρο), η Ελλάδα θα αναπτυσσόταν με σαφώς χαμηλότερους και μόνον επειδή θα πλήρωνε η κυβέρνηση Τσίπρα τα φέσια που άφησε απλήρωτα στον ιδιωτικό τομέα…
Αλλά δεν τα πλήρωσε ακόμα!
Η μάλλον έχει πληρωθεί το ένα τρίτο μόνο (από υπό-δόση της β’ αξιολόγησης) και έχουν μείνει απλήρωτα τα δύο τρίτα. Που ακόμα κι αν πληρωθούν τώρα, δεν προλαβαίνουν να έχουν το «πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα για το φετινό ΑΕΠ...
Για την ακρίβεια είναι ζήτημα αν θα δώσουν πρόσθετο ΑΕΠ της τάξης του 1,5% - αντί για 2,7% που υπολόγιζαν παλιότερα, ή του 1,8% που υπολογίζουν τώρα.
Πιο κοντά στο 1,4% που υπολογίζει το ΙΟΒΕ πλέον την φετινή ανάπτυξη του ΑΕΠ.
Όμως το πράγμα γίνεται ακόμα χειρότερο:
Διότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, επειδή δεν ξέρει πια ούτε πότε θα σχηματιστεί κυβέρνηση στη Γερμανία, ούτε πότε θα κλείσει την τρίτη αξιολόγηση, ούτε πότε θα πάρει την επόμενη δόση, είναι υποχρεωμένη να κρατάει χρήματα «καβάτζα» για να αντιμετωπίζει τους μηνιαίους τόκους των δανείων.
Ύψους περί τα 700 εκατομμύρια περίπου. Κάθε μήνα. Κι αυτό πάει πια πίσω τα πάντα!
--Και τις πληρωμές ληξιπροθέσμων,
--και το ΑΕΠ (που εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από τις πληρωμές ληξιπρόθέσμων)
--και τα δημόσια έσοδα (που εξαρτώνται και από το ΑΕΠ και από τις πληρωμές)!
Αυτό είναι το «βασανιστήριο της ασφυξίας» στο οποίο παγίδευσαν τον Τσίπρα οι δανειστές από τον περασμένο Ιούνιο.
Που έγινε, όμως, πιο ασφυκτικό από τα αποτελέσματα των εκλογών στη Γερμανία το Σεπτέμβριο.
Και ήδη γίνεται ακόμα πιο ασφυκτικό, γιατί τα τρέχοντα έσοδα υστερούν συνεχώς (διευρύνεται η «τρύπα», μέχρι τώρα 2-2,5 δισεκατομμύρια!)
Προσέξτε τώρα και το ακριβώς αντίθετο:
Αν ήθελε ο Τσίπρας να γλιτώσει το «μαρτύριο», μπορούσε θεωρητικά να πάει σε πρόωρες εκλογές. Και εν όψει εκλογών να ξοδέψει μεγάλο μέρος από το «απόθεμα» που έχει απομείνει (τουλάχιστον 4 δισεκατομμύρια) – κυρίως να καταβάλει τις απλήρωτες συντάξεις - να δώσει μια τεχνητή «άνοδο» σε εισοδήματα και μια τεχνητή «εφορία» στους πολίτες, «εισπράττοντας» εκλογικά ό,τι προλάβει και αφήνοντας την επόμενη κυβέρνηση «στα κρύα του λουτρού» (με άδεια ταμεία).
Δεν είναι εύκολο να το κάνει, διότι οι Ευρωπαίοι θα του βάλουν βέτο (αν προλάβουν να αντιδράσουν).
Κι ακόμα ίσως αποδειχθεί «δώρο-άδωρο»: Λίγο πάνω από τις μισές πληρωμές ληξιπροθέσμων, όπως είδαμε (6 στα 10 ευρώ) επιστρέφουν στο κράτος (πληρωμές καθυστερούμενων φόρων και ασφαλιστικών εισφορών), οπότε κάτι θα βρει στα ταμεία η επόμενη κυβέρνηση.
--Το κακό, λοιπόν, για τον Τσίπρα, είναι ότι δεν του βγαίνουν τα «αφηγήματά» του. Αν του έβγαιναν θα μπορούσε ευκολότερα να «αιφνιδιάσει» με εκλογές.
--Το χειρότερο για τον Τσίπρα, είναι ότι η ασφυξία του αυξάνεται πολύ περισσότερο απ’ ό,τι το είχαν υπολογίσει όλοι εξ αρχής. Λόγω πιθανής ακυβερνησίας στη Γερμανία ή/και σκλήρυνσης των Γερμανών, των Αυστριακών και άλλων εταίρων.
--Το… ακόμα χειρότερο, είναι ότι μπορεί πάντα να αιφνιδιάσει μοιράζοντας το «υπερβάλλον πλεόνασμα» που έχει στοκάρει. Αλλά δεν θα του το επιτρέψουν οι δανειστές και δεν είναι εύκολο να αδειάσει εντελώς τα ταμεία της επόμενης κυβέρνησης.
Κι έτσι τον εκλογικό αιφνιδιασμό, και τον σκέπτεται και τον φοβάται…
Παραμένει «διέξοδος», αλλά και το νιώθει ως «μεγάλη παγίδα».
Δεν μπορεί να κυβερνήσει, όπως τα κατάφερε…
Αλλά τρέμει και να «δραπετεύσει»…
Κι εκεί ακριβώς βρισκόμαστε σήμερα…
Δεν ακούτε τίποτε για όλα αυτά, έτσι; Ε, αυτό είναι το… χειροτερότερο απ’ όλα!