«Είναι πολύ σαφές πως ο καλύτερος τρόπος να υπερασπιστούμε τα κέρδη που έχουμε αποκομίσει μέχρι τώρα είναι η δημοκρατική αντίσταση στο άρθρο 155. Πρέπει να πολεμήσουμε χωρίς βία με τρόπο που σέβεται τους ανθρώπους και τη γνώμη τους», ανέφερε ο πρόεδρος της Καταλονίας, Κάρλες Πουτζντεμόν στη σύντομη δήλωσή του προς τους Καταλανούς.
Με μια αρκετά έξυπνη στρατηγική, η Καταλονία μπορεί να έχει τις κυβερνήσεις των κρατών απέναντί της διότι ειδικά στην Ευρώπη πολλοί έχουν να φοβούνται μια αποσχιστική φωτιά, χτυπά όμως κάπου αλλού, στην ευαισθησία της διεθνούς κοινής γνώμης.
Οι κοινωνίες δεν αρέσκονται σε απολυταρχικούς πολιτικούς άρχοντες, τύπου Ραχόι, του οποίου ο βηματισμός οδήγησε την κατάσταση στα άκρα. Δημοκρατική αντίσταση λέει ο Πουτζντεμόν και ρίχνει το μπαλάκι στο Ραχόι. Τι θα κάνει; Θα αιματοκυλίσει την Καταλονία; Τότε θα κάνει ήρωες τους Καταλανούς που αν υπήρχε ένα σημαντικό τμήμα τους το οποίο επιθυμούσε τη μη απόσχιση, σίγουρα πλέον έχει περιοριστεί.
Ένα μόνο μπορεί να κάνει ο Ραχόι. Να δοκιμάσει μαζί με τους διεθνείς εταίρους του να πνίξει οικονομικά την Καταλονία. Κι εδώ θα δούμε τι ψάρια πιάνει ο καθένας. Μια φορά πάντως και στις δύο περιπτώσεις, ο απλός κόσμος μάλλον θα ταχθεί στο πλευρό των Καταλανών κι αυτό μπορεί να αποδειχθεί πολύ δυνατό χαρτί αν αντέξουν οι τελευταίοι.
Μια φορά πάντως η Καταλονία είναι ήδη ένα άλλο κράτος, μείνει - δε μείνει στην Ισπανία. Κάθε δε μέρα που περνά σε αυτό το κλίμα πόλωσης, τόσο μεγαλώνει η απόσταση που χωρίζει τη Μαδρίτη από τη Βαρκελώνη. Αν μερικά εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πάρει απόφαση να ανεξαρτητοποιηθούν, τότε είναι ήδη ξένο σώμα. Μπορείς ίσως να τους κρατήσεις τυπικά και με το ζόρι εντός, στην καθημερινότητα όμως θα φανεί, αν δε φαίνεται ήδη, πως "εδώ είναι άλλο κράτος".